Marjo Hanegraaff
Marjo Hanegraaff

Passie met een Gouden Rand: Marjo Hanegraaff

Algemeen

DELFT- Vorige week werd Marjo Hanegraaff (65) verrast met een benoeming tot Lid in de Orde van Oranje Nassau, onder meer vanwege haar inzet voor het mogelijk maken van vakanties voor mensen met een fysieke beperking. Hiernaast heeft ze de afgelopen 47 jaar gewerkt als verpleegkundige in het Reinier de Graaf Gasthuis.

Door Finn Rekveldt

Marjo werd in 1955 geboren in Delft. Toen ze 4 jaar was wist ze al dat ze zuster wilde worden. “Ik werk inmiddels al 47 jaar, waarvan 20 jaar op de SEH, met heel veel plezier in het Reinier de Graaf.” Hiernaast gaat ze twee keer per jaar als vrijwilliger mee met een vakantie voor mensen met een beperking, die georganiseerd wordt door Stichting Samenwerkingsverband Invalide Vakantieweken (SIV). Daarbij helpt ze jaarlijks mee op de bazaardag van de Bethlehem Kerk.

Vakantieweken
Doordat ze lange tijd fulltime werkte in het ziekenhuis, zag ze zichzelf niet snel zoiets doen. “Een oud-collega had het mij aanbevolen. Ik dacht dat het niks voor mij was, maar toen ik een keer meeging kwam ik in een warm bad van vrijwilligers en gasten terecht. Het plezier straalt er vanaf.” Volgens Marjo heeft zo’n week veel effect op de mensen die meegaan. “Ze krijgen aandacht, gaan winkelen, wandelen of andere leuke dingen doen. Dat waarderen ze enorm. Soms zou je wel eens een ‘before and after’-foto willen maken. Ze stralen helemaal na zo’n week.” De mensen die meegaan met deze vakanties hebben meestal een fysieke beperking zoals MS of zijn deels verlamd. Ze zijn tussen de 40 en 96 jaar. Soms gaan de mantelzorgers of partners ook mee. Daarnaast is het huis waar ze naartoe gaan volledig aangepast voor de doelgroep. “We hebben een lift, verstelbare bedden en het vervoer van en naar de locatie is ook aangepast.” Marjo is hoofdverpleegkundige in die week. Bij het SIV zoeken ze nog altijd vrijwilligers, iedereen tussen de 18 en 70 jaar die in staat is om met de doelgroep te werken en gasten zelf kunnen zich aanmelden via stichting-siv.nl.

Bazaardag
Marjo helpt ook mee op de bazaardag. Toen haar kinderen op de basisschool zaten werd er elk jaar door de Bethlehem kerk een bazaar georganiseerd. “Mensen kunnen een week van tevoren spullen brengen die ze willen doneren, ik help met het opbouwen van de bazaar. Van de opbrengst gaat 50% naar de kerk en de andere helft gaat naar 2 zendingsprojecten.” Deze dagen zijn zeer succesvol, in 2018 werd er 26.000 euro opgehaald met de actie. De spullen die overblijven, gaan naar een kringloop organisatie.

Zorg
Zorg verlenen is voor Marjo iets wat ze moeilijk loslaat, ook tijdens haar pensioen. “Het zorgen zit bij mij toch een beetje in het bloed. Toen ik 7 januari met pensioen ging, ben ik twee weken later alweer gaan vaccineren voor de GGD om toch gewoon bezig te blijven. Ik sta hiernaast ook nog stand-by om te helpen op de SEH als er nood is. Het brengt mij gewoon heel veel voldoening om iets voor een ander te doen.” De straat waar Marjo woont is heel hecht, hierdoor staat Marjo ook vaak klaar voor de mensen om haar heen. “De buurman is pas overleden. Ik heb toen in zijn laatste 14 dagen voor hem gezorgd, om te voorkomen dat hij naar het hospice moest. Ik zou mij schuldig voelen als ik het niet had gedaan.”

Lintjesregen
Vorige week kreeg Marjo een lintje voor haar vrijwilligerswerk, haar zoon had haar aangemeld. “Mijn zoon Gerard heeft heel veel brieven verstuurd naar instanties om mij aan te bevelen, ik wist echt van niets.” Marjo wilde al lange tijd een fotosessie met haar kinderen. De familie bedacht dat dit een goede afleidingsmanoeuvre zou zijn om haar nietsvermoedend naar de uitreiking te brengen. “De avond ervoor had ik het wel al een beetje door. Ik zag het op het nieuws en de toevallige planning met de fotosessie klikte in mijn hoofd dat ik eigenlijk al wist dat ik een lintje zou krijgen.” Marjo vond het een grote eer om een lintje te ontvangen. “Een aantal jaar geleden zou ik misschien gezegd hebben, wat moet ik ermee, maar het is toch wel heel tof. Bij het stadhuis stonden veel betrokkenen van SIV en daardoor kreeg ik ook echt het gevoel dat dit lintje niet alleen voor mij is, maar ook voor al die andere vrijwilligers die zich zo hard inzetten. Ik straalde echt.”