‘Ballet is een historische kunstvorm die mij onwijs inspireert’

DELFT - Delft barst van de sporttalenten die een grote belofte voor de toekomst zijn. Dat geldt zeker voor de twintigjarige Bo-Ann Zehl, die werkt aan een carrière als ballerina.

Door Cheyenne Toetenel

Met drie jaar wilde Bo-Ann, net als haar zus, op ballet en begon daarmee bij studio Flexibel en later de VAK. Daarnaast zat zij op hockey, paardrijden en speelde ze viool. Dat zij zich daadwerkelijk volledig zou gaan inzetten voor een carrière in de balletwereld, was voor haar op dat moment echter nog niet iets wat vaststond. Ballet werd een serieuzere bezigheid toen zij negen was omdat zij op advies van de juf van de VAK oriëntatielessen op het Koninklijk Conservatorium in Den Haag ging volgen. Op uitnodiging begon zij na auditie met tien jaar aan de vooropleiding tot uitvoerend danser. Haar basisschoolopleiding en later middelbaar onderwijs zette zij vanaf toen voort op de School voor Jong Talent die verbonden is aan het Conservatorium, speciaal voor getalenteerde jonge dansers en musici. “Met twaalf jaar wist ik het zeker: ik wilde ballerina worden. Vanaf die tijd ben ik me daar volledig op gaan focussen. Ook in de vakanties nam ik deel aan zomercursussen in het buitenland. Toen ik veertien was werd ik door de Royal Ballet School in Londen uitgenodigd om mijn opleiding daar verder te vervolgen.”

Met 14 jaar uit huis
Op de toonaangevende Britse balletschool heeft Bo-Ann twee onvergetelijke jaren beleefd. “Niet alleen heb ik onwijs veel geleerd op het gebied van ballet, ook was het een enorme levenservaring.” Ze rondde met succes de Royal Ballet Lower School af, behaalde haar Engelse middelbare schooldiploma en werd na auditie toegelaten tot de Royal Ballet Upper School. Diezelfde tijd kreeg Bo-Ann de bijzondere kans om privétrainingen te krijgen van een gerenommeerde Russische balletcoach in Frankrijk. Een kans die zij met beide handen aangreep. “Deze Russische manier van trainen was geheel nieuw voor mij en erg leerzaam.” Na een traject van anderhalf jaar kwam deze intense manier van trainen in Frankrijk helaas ten einde. “Door een ernstige blessure moest ik terug naar Nederland om te revalideren. Het heeft mij een jaar gekost om weer op niveau te komen. Met veel inzet en support van artsen, fysio, osteopaat, coaches, familie - en dan voornamelijk mijn moeder - én vrienden is het me gelukt. Hierna kon weer een begin gemaakt worden met trainen. Een paar geweldige professionele balletcoaches in Amsterdam kwamen op mijn pad en daar ben ik blijven trainen.” Wat haar kracht is, vindt Bo-Ann lastig om zelf aan te wijzen. “Mijzelf presenteren als ik dans gaat mij goed af, maar mensen vertellen wat mijn kwaliteiten zijn is een ander dingetje. Ik hoor vaak dat mijn kracht ligt in het overbrengen van passie en emoties. Daarnaast heb ik het geluk dat ik fysiek de mogelijkheden heb ballet te kunnen beoefenen. Het werken met verschillende methodes en de beste balletcoaches heeft mij uiteindelijk gemaakt tot wie ik nu ben als danser.”

Leerzaam
De periode in Engeland bracht Bo-Ann door op een kostschool. “Al zag ik mijn familie alleen tijdens vakanties, had ik in Londen een geweldig sociaal leven. Doordat ik op één plek woonde met andere dansers, heb ik vrienden voor het leven gemaakt.” In Frankrijk was dat sociale leven totaal omgekeerd. In een afgelegen dorpje had ik vrijwel alleen contact met mijn coach, waarmee ik van negen tot zes in de dansstudio trainde. Het was intens, maar ook onwijs leuk. Ik hou van hard werken, dus dat past wel echt bij mij. Mijn sociale leven verliep vooral online met vriendinnen uit Nederland en Engeland. Toch heb ik er nooit spijt van gehad dat ik deze uitdaging ben aangegaan, want het was een leerzame tijd. Iets opgeven om mijn danstechniek te verbeteren vind ik persoonlijk ook totaal niet erg, want ik hou van ballet.” Vanwaar die sterke liefde voor deze dansvorm? “Naast dat deze historische kunstvorm mij onwijs inspireert ben ik vooral gefascineerd door de technische aspecten ervan. Je bent elke dag bezig in de studio bewegingen te perfectioneren. Ballet is niet meer wat het heel vroeger was, ook hier hebben enorme ontwikkelingen plaatsgevonden. Vandaag de dag is het nog veeleisender geworden. Fysiek is ballet topsport. Daarnaast is het een kunst waarin vorm, muziek en emoties moeten samenkomen. Iedere dag hieraan werken is een uitdaging en het resultaat uitdragen op toneel en mijn energie doorgeven aan het publiek vind ik nog het allerleukste aan het zijn van ballerina.”

Balletgezelschap
Bo-Ann kijkt terug op veel hoogtepunten die zij tot nu toe heeft mogen beleven. “Mooie voorstellingen in prachtige theaterzalen en mijn trainingservaringen in Nederland, Engeland, Frankrijk en nu weer Nederland. Maar ook projecten, zoals fotoshoots voor een fashion designer, zijn geweldig om te doen.” Helaas is de danswereld door Corona verschrikkelijk geraakt: theaters dicht, geen voorstellingen, afgelaste audities en zelfs onmogelijkheden om te trainen in studio’s waarvan het laatste nu, zij het beperkt, wel weer mogelijk is. Mondjesmaat ziet het er naar uit dat zich auditiemogelijkheden gaan voordoen. Al die tijd heeft Bo-Ann doorgetraind, aanvankelijk zo goed en kwaad als dat ging thuis en nu weer in studio’s om zodra de kans zich voordoet te auditeren. Dans is voor dansers om live uit te dragen en voor de toeschouwers om live te ervaren en beoordelen. Audities zullen nu voornamelijk eerst alleen digitaal kunnen, wat een andere aanpak vereist dan voorheen. Bo-Ann doet er alles aan om haar doel te bereiken; uiteindelijk bij een balletgezelschap ergens ter wereld op het toneel mensen verblijden.