Hoe gaat het met Michel van der Vlist?

DELFGAUW - Michel van der Vlist (48) speelde als keeper met heel wat getalenteerde voetballers, maar genoot het meest van de harde werkers...

- Hoe gaat het met je?
'Het gaat goed, al is het in deze corona-tijd best wel een rare tijd. We zijn gezond, dat is het belangrijkste. We zijn blij dat de kinderen weer naar school kunnen, het was best aanpoten toen dat niet ging. Ik werk bij het meetbedrijf van Joulz en houd mij bezig met het controleren en ijken van gasmeters van grootverbruikers.'

- Waar ben je begonnen?
'In de jeugd van Delfia, ik was 5-6 jaar. Delfia omdat mijn vader daar speelde. Ik stond al heel snel in de goal en dat ging best goed. Ik was niet heel groot, maar kwam toch in de Haagse Selectie. In de B-jeugd ben ik naar DHC gegaan, daar heb ik drie jaar gespeeld. Toen ik naar de senioren ging heb ik de overstap naar Vitesse Delft gemaakt. Bij DHC had ik stevige concurrentie van Hans Suiker, Ron Hogenboom en Ton van Puffelen, vandaar. Bij Vitesse Delft heb ik het laatste jaar aan de Middelweg meegemaakt, het was de glorietijd in de Eerste Klasse. Ik was bij Vitesse tweede keeper achter onder andere Hans Schot. Ik heb het acht jaar volgehouden, maar was op een gegeven moment het bankzitten zat. Dat hadden ze bij Delfia ook gehoord, ik werd door Jan de Jong benaderd of ik terug wilde komen. Delfia voelde meteen als een warm bad. Veel mensen kenden mij nog als klein jochie en spraken hun waardering uit dat ik weer terug was. Toch kwam ik ook nu niet direct in het eerste elftal, in het eerste trainingsweekend klapte ik door mijn enkel. Eenmaal hersteld draaide het elftal met Ronald Poot op doel goed en moest ik genoegen nemen met een plaats in het tweede. Maar aan het eind van dat seizoen werden wij met het eerste en het tweede elftal op dezelfde dag bij Full Speed kampioen, dat was mooi.'

- Delfia had toen goede spelers?
'Ja, maar als ik dan namen moet noemen, dan wil ik Manfred Koene en Ferry van Viege noemen. Harde werkers, mafketels ook, haha, maar heel belangrijk voor het team. Onder de trainers Marco Lange en Alex Scholten heb ik nog zo'n 10 jaar bij Delfia in het eerste elftal gestaan. Andere hoogtepunten? We zijn een paar keer gepromoveerd via de nacompetitie, maar meestal was dat omdat wij het jaar ervoor waren gedegradeerd, haha. We pendelden wat af tussen de Derde en Vierde Klasse.'

- Uiteindelijk ging je naar Delft?
'Het werd steeds minder bij Delfia, de club ging achteruit. Er was geen aanwas vanuit de jeugd. Er werd gesproken over fuseren, maar veel Delfianen wilde dat niet. Ik wilde zelf het moment bepalen wanneer ik zou stoppen met keepen, niet omdat de club ter ziele zou gaan. Ik werd door Pierre van Zinnen benaderd, hij zocht een keeper omdat Raymond van der Knaap op wereldreis was. Bij dvv Delft 2 jaar gespeeld, waarvan het tweede jaar in het tweede. Ik heb twintig jaar met veel plezier selectievoetbal gespeeld, maar vond het toen wel genoeg.'

- Wat voor keeper was je?
'Ik vind dat lastig om over mijzelf te zeggen. Ik denk dat ik een complete keeper was, goed in één-tegen-één en afstandsschoten. Maar ik heb altijd heel hard getraind. Met dank aan Bert Withaar, mijn keeperstrainer én vriend bij Delfia.

- Wat doe je nu nog?
'Ik ben door Marcel de Letter gevraagd om keeperstrainer te worden bij SEP, dat doe ik één avond per week. En ik ben gaan hardlopen. De marathon van Rotterdam staat op mijn lijstje.' (RvD)