Prof. Snijdersstraat 2, Het Vakwerkhuis, gerestaureerd vroeger ketelhuis (Foto: Menno Emmink)
Prof. Snijdersstraat 2, Het Vakwerkhuis, gerestaureerd vroeger ketelhuis (Foto: Menno Emmink) Foto: Menno Emmink

De genomineerden voor de Le Comteprijs 2020...

Algemeen

DELFT - Ieder jaar reikt de Le Comte-commissie van de historische vereniging Delfia Batavorum prijzen uit voor opvallende verbeteringen aan het Delftse stadsbeeld. De jury heeft uit alle aangemelde kandidaten een shortlist gemaakt van vijf genomineerden.

Door Cheyenne Toetenel

Een restauratie of een verbouwing van een monument, het plaatsen van een beeld of het aanbrengen van een muurschildering. Bij voorkeur refereert de verfraaiing aan de Delftse historie. De Le Comteprijs wordt uitgereikt op donderdag 20 mei, al dan niet digitaal. Dan wordt ook de ‘Delft op Zondag Publieksprijs’ uitgereikt, de verfraaiing die de lezers van Delft op Zondag het meest geslaagd vonden. Ook u kunt meebepalen welke verfraaiing de prijs verdient! Mail dit uiterlijk zondag 9 mei naar redactie@delftopzondag.nl onder vermelding van ‘Le Comteprijs’.

1. Arthur van Schendelplein, gevelrenovatie flatgebouw
Het Arthur van Schendelplein is een ruimte gevormd door de binnenhoek van een hoog, haakvormig flatgebouw uit de jaren zestig. Dit is een van de vier door hun hoogte beeldbepalende flats aan de Voorhofdreef. Het maakte tot voor kort een sombere indruk door de fletse materialen en een ondanks een eerdere renovatie niet uitnodigende entree. “De oorspronkelijke benauwende hoofdentree is vervangen door een ruime dubbelhoge entreelobby met royaal uitkragende luifel en volglazen gevels”, vertelt projectarchitect Dick de Gunst. “De trappenhuisgevels zijn bekleed met antracietkleurige beplating en op de bovenste verdieping is een skywindow aangebracht. Door de entree op te knappen is voor elke bewoner thuiskomen een stuk fijner geworden en heeft de flat een veel sterkere identiteit en herkenbaarheid gekregen. De A staat natuurlijk voor Arthur van Schendel, maar ook voor A-kwaliteit en Ambitie, want Woonhave wil als gebouweigenaar graag aantrekkelijke woningen verhuren. ’s Avonds is het skywindow een mooi lichtbaken.” Hoe het project bijdraagt aan verfraaiing van de stad? “Van gesloten en anoniem naar open, uitnodigend en eigentijds. De strategische opwaardering van de entree en het trappenhuis zorgt voor een opwaardering van het gebouw als totaal; hierdoor is het veiliger en aangenamer thuiskomen in de Voorhof en kun je van veraf al aanwijzen waar je woont. Een strategische ingreep met veel impact.” Flatgebouwen verdienen volgens De Gunst een positieve tweede levenstermijn. “Door te verbeteren wat na 50 jaar beter kan, krijgen ze op een circulaire en duurzame manier een eigentijds Delfts gezicht. In een tijd met een groot woningtekort dus extra belangrijk om de kwaliteiten van dit type gebouw opnieuw te ontdekken.”

2. Tulpenpiramide Land Art Delft
Langs de A13 staat, aan de zuidkant van Delft, vlak bij de parkeerplaats Vrijenban een niet te missen kunstwerk. Het is een enorme zogenaamde tulpenpiramide, een vergrootte replica van een Delfts Blauwe bloemenvaas. De piramide verwijst naar de glorietijd van de productie van het Delfts Blauw in de latere zeventiende eeuw. Het is een initiatief van Paula Kouwenhoven, en kon gerealiseerd worden in het kader van het themajaar De Gouden Eeuw. Ze is uitgevoerd in kunststof en vervolgens beschilderd door enkele medewerkers van Royal Delft. De tulpenpiramide draagt volgens Kouwenhoven op diverse manieren bij aan stadsverfraaiing. “Het is de grootste tulpenvaas in de wereld als landmark voor de stad Delft en een markant oriëntatiepunt langs de A13 dat verwijst naar het internationale beeldmerk en pronkstuk van de oudste plateelfabriek van Delft; Royal Delft. Het is een belangrijke nieuwe toeristische attractie voor Delft die de aandacht voor het cultuurhistorisch polderlandschap versterkt. Dit kunstwerk staat symbool voor nijverheid, internationale handelsbetrekkingen en vernuft. Het is een herkenbaar onderwerp en een unieke locatie voor educatieve projecten over nijverheid en geschiedenis, nu en in de toekomst.”

3. Chopinlaan, muurschildering
Aan de Chopinlaan, in de Delftse wijk Buitenhof, is een metershoge muurschildering aangebracht. Deze muurschildering, genaamd La Perla is voor velen het hoogtepunt van de omgeving geworden. La Perla, vertaald ‘de parel’, staat voor de verborgen parels die in de Delftse Buitenhof wonen. “Als wijk die vaak gebukt gaat onder negatieve stigma’s, benadrukt het ontwerp de talenten die de wijk huisvest. Het meisje heeft een parel om haar nek hangen, met een duidelijke blik op de toekomst”, vertelt Quan van der Knokke van studentencollectief NOBIS. Het NOBIS-CANIDREAM project is een samenwerking van een bijzonder Collectief, waarin het sociale, culturele en academische domein samenkomen. Ooit voortgekomen uit een vak van de TU Delft, hebben 5 studenten als doel gehad om kunst in te zetten om de verbondenheid in de Buitenhof te vergroten. Zij vormden buiten hun studie studentencommissie NOBIS en voegden zich bij Stichting CANIDREAM om het tot een succes te maken. “De muurschildering, ontworpen en uitgevoerd door kunstenaar Tymon de Laat, is gemaakt in afstemming met, en met de ideeën van, buurtbewoners. Mede door steun van HipHopinjesmoel, Gemeente Delft, Woonbron, CityTech en andere betrokken partners is dit project werkelijkheid geworden.” De meerwaarde van deze muurschildering is meer dan alleen het opfleuren van de Chopinlaan. “Doordat er kenmerken van de wijk én Delft in terugkomen is het een muurschildering van en voor de buurtbewoners, maar ook van en voor Delft. NOBIS-CANIDREAM hoopt dat door middel van deze muurschildering een betere verbinding ontstaat tussen de Buitenhof en de rest van de stad. La Perla staat voor esthetiek, verbondenheid, en identiteit. Dit project verenigt deze drie speerpunten in één gave muurschildering: het is esthetisch mooi, het straalt de identiteit van de wijk uit, en het verbindt de wijk en haar bewoners met elkaar en de rest van de stad.”

4. Keramieken Kaart
Sinds vorig jaar siert de Keramieken Kaart van Delft een blinde muur aan de kant van de Papenstraat. De kaart is een afbeelding van de Delftse binnenstad gebaseerd op zeventiende-eeuwse stadskaarten. De kaar is opgebouwd uit kleinere, driedimensionale stukken keramiek. De afbeelding is een vrije interpretatie van de historische voorbeelden. De Keramieken Kaart heeft daarmee ook een toegevoegde betekenis als een hedendaagse interpretatie van de historische kaarten van Delft. Het kunstwerk, naar een idee van Colja de Roo en Nan Deardorff-McClain, is uitgevoerd samen met scholieren van het Stanislascollege. Nan: “Ik was gefascineerd door de oude figuratieve kaarten van Delft die ik in een antiekwinkel had gezien, vooral die van Frederic de Wit, waarop oude bouwwerken te zien zijn. Ik dacht dat de velden er heel mooi zouden uitzien als een mozaïek met verschillende tinten groen. Huisjes maken deden we in workshops, waarbij mensen de kans kregen om hun eigen unieke huis op de kaart te zetten. Het vinden van de perfecte partner met veel ervaring en kennis van keramiek zou cruciaal zijn voor het succes van zo’n ambitieus project en ik had het geluk dat ik haar vond: Colja de Roo.” De blinde muur aan de Papenstraat smeekte om verbetering en leek groot genoeg voor een kaart van 19 vierkante meter. “De kaart staat vol met historische elementen zoals Hugo de Groot in zijn houten kist, Willem van Oranje in het Prinsenhof en het schilderij van Johannes Vermeer bij de Kolk. Veel mensen zeiden tegen me tijdens de installatie: waarom staat deze prachtige kaart niet op een chiquere plek, zoals de Markt? Nou, de Markt is al prachtig. Nu brengen we wat schoonheid naar een plek die kan worden verbeterd.”

5. Het Vakwerkhuis
Naast de oprit van de Sint Sebastiaansbrug staat het oude ketelhuis uit 1903 dat dienst deed voor de vroegere gebouwen van de Technische Hogeschool aan de Kanaalweg. Enkele jaren terug is het gekocht door Vakwerk architecten, gerestaureerd en uitgebreid. Het gebouw heeft een nieuwe bestemming gekregen als werkruimte, aangevuld met een openbaar toegankelijke horeca. Willeke van de Groep van Vakwerk architecten: “Om het pand geschikt te maken is het casco volledig gerestaureerd, waarbij een verduurzamingsslag heeft plaatsgevonden door isolatie toe te voegen. De verschillende gebouwdelen zijn met elkaar verbonden. Elke ruimte is geschikt gemaakt door toevoegingen van interieurelementen. Installatietechnisch is het gebouw opgewaardeerd waarbij het Rijksmonument gasloos gemaakt is, door gebruik te maken van lucht-waterwarmtepompen. Tijdens de verbouwing is veel aandacht besteed aan circulariteit. Zo is veel historisch bouwmateriaal dat bruikbaar was opnieuw toegepast, zijn oude materialen ingekocht waar het in belang was voor monumentale waarde, balken en spanten zijn hergebruikt van andere gebouwen. De restauratie hield behalve het herstel van de meeste oorspronkelijke gevelonderdelen ook een uitbreiding in. De uitbreiding, aan de zijde van de Sint Sebastiaansbrug, is een opbouw in hout en glas. Er is op het platte dak één verdieping toegevoegd aan het gebouw om meer zichtbaar te worden naar de stad.” Een vervallen monument, dat hoort volgens Van de Groep een publieke functie te krijgen. “Het is een gebouw dat van iedereen is en wij geven dit gebouw met deze herbestemming weer aan de stad terug. Het ligt aan de rand van de binnenstad en de TU-wijk en brengt deze twee werelden bij elkaar. Iedereen in Delft kan nu gebruik maken van dit gebouw door hier te komen werken, vergaderen of een kopje koffie te drinken. Wij hebben het lef getoond om dit pand een nieuw leven te geven. Het Vakwerkhuis als nieuwe energiebron voor Delft!”

Tulpenpiramide langs de A13
Papenstraat, Keramieken Kaart
Chopinlaan, muurschildering ‘La Perla’ op kopgevel flatgebouw
Arthur van Schendelplein, gevelrenovatie met nieuwe hoofdentree van flatgebouw