Dubbel Delft 9/1
AlgemeenDELFT – Als er iets groots te doen is op de Markt, bijvoorbeeld een koninklijke begrafenis, willen veel Delftenaren erbij zijn. En niet te vergeten persfotografen, filmers, verslaggevers en natuurlijk vip’s. Met een beetje aanzien en geld was het zaak om ergens een zitplaats, liefst binnen op een verdieping achter een raam of anders buiten, te bemachtigen. Sommige winkeliers en bewoners wisten daar vaak nog een centje aan bij te verdienen. Met soms extra mogelijkheden door het aanbieden van ‘broodjes, koffie, thee, melk, enz’. Jaren later, bij de begrafenis van Juliana, was de wereld, en dus ook Delft, aanzienlijk veranderd. Achter een dicht raam zitten mocht, maar buiten was alleen voor wie daar vanwege de uitvaart moest zijn. En, zowel zichtbaar als onzichtbaar, overal was politie aanwezig om calamiteiten in welke vorm dan ook te voorkomen. Als persfotograaf was je bij grote manifestaties vaak afhankelijk van een accreditatie die je moest aanvragen, maar ook van de relatie die je had met de hulpdiensten. Die relatie werd opgebouwd door ook lokaal actief te zijn. In de jaren tachtig deden fotografen dat door tips vanuit de meldkamers, maar ook door dag en nacht naar een scanner te luisteren. Een goede foto maken bij een calamiteit was de helft van het werk; foto’s kwamen er pas nadat je het fotorolletje had ontwikkeld, gefixeerd en gedroogd. En dan moest je de foto’s ook nog wegbrengen naar de redactie. Soms had je geluk met zo’n plotselinge opdracht, zo weet Willem de Bie: ‘Ik herinner me een keer dat ik samen met Henk Koster op weg was naar een tennistoernooi, toen alle piepers en telefoons bij ons in de auto afgingen: schietpartij in café het Koetsiertje. Een andere keer was ik bij het bezoek van voormalig president Bill Clinton in Rotterdam. Vanuit Den Haag werd je vervoerd naar Rotterdam en vanaf de instap in Den Haag was je formeel op het grondgebied van de VS. Ook in Rotterdam - we stonden met heel / te veel fotografen in een afgezet gebied - was dat zo. En dus na afloop weer in de bus terug naar Den Haag. Op de A13 kreeg ik het bericht dat Clinton op de Markt was; helaas, de bus mocht niet stoppen. In beide gevallen was fotograaf Fred Nijs er zoals altijd als een van de eersten bij en maakte prachtige foto’s!’. (Fred Nijs overleed op 4 december j.l.)