Rob de Vries heeft als drukke zakenman nog tijd over voor zijn dochters Terra en Ise (foto: Roel van Dorsten)
Rob de Vries heeft als drukke zakenman nog tijd over voor zijn dochters Terra en Ise (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Hoe gaat het met Rob de Vries?

Algemeen

BERKEL EN RODENRIJS - Rob de Vries (48) kwam voor diverse Delftse clubs uit en kijkt vooral terug op een mooie tijd.

- Hoe gaat het met je?
“Ondanks deze rare tijden gaat het qua gezondheid goed. Maar ook privé en zakelijk. Ik ben al bijna 25 jaar getrouwd met Sandy en samen met onze dochters Terra en Ise vormen wij een heerlijk gezin. Terra is pedagogisch medewerker bij een kinderdagverblijf en Ise zit op het Grafisch Lyceum, wie weet treed zij ooit in mijn voetsporen. Met mijn bedrijf Printhetzo gaat het goed, ondanks corona mag ik niet klagen. Zeker niet als je ziet hoe andere beroepsgroepen zijn getroffen.”

- Waar ben je begonnen?
“Bij Wippolder, daar heb ik in de E-jeugd twee jaar gespeeld. Toen ben ik naar DHC gegaan waar ik alle hoogste jeugdelftallen heb doorlopen. Wij speelden altijd hoog, onder meer tegen Noordwijk met Edwin van der Sar op doel. Met DHC A-Regionaal de reis naar Canada meegemaakt. Dat was echt super, wat een unieke trip was dat! Wij spelers zaten in Halifax bij gastgezinnen, ik was samen met Marcel Poot. Wij hadden een talentvolle groep met onder andere Ronald van Leeuwen, Edward Lie-a-Sam, Danny Mulder, Sidney Smits en Marco Hoogendijk.”

- En dus op weg naar het eerste?
“In Canada heb ik een gesprek gehad met Chris Kronshorst en Sjef de Poorter, zij hadden plannen met mij. Maar opeens stond Wim van Til als hoofdtrainer voor de groep. Hij is maar een half jaar gebleven, maar zette mij terug naar het derde elftal. Wat op zich niet heel erg was, dat elftal was net zo sterk als menig eerste elftal. Wij werden kampioen met Peter van der Helm als trainer. Ik ben vanwege privé-omstandigheden gestopt, maar wie weet hoe het had kunnen lopen als ik langer bij DHC was gebleven?”

- Toch ging je weer voetballen?
“Ja, na een kortstondige periode bij BEC kwam ik bij het DVC van Bram en Leo Rontberg terecht. Bram en Leo brachten het plezier terug, ik heb daar 4, 5 jaar een schitterende tijd gehad met Dennis Valk, Willem Berkien, Johnny Middendorp en de broers Remco en Arjan van Leeuwen. Wij konden kampioen worden door een wedstrijd te winnen bij rivaal BEC. In de rust 2-0 achter, waarop Bram een tas kapot schopt en de bloemen terugstuurde. Maar in de tweede helft maken we alles goed en winnen we met 2-3. Het werd één groot feest! Niet veel later kwam die fusie met BEC, dat zag ik niet zitten. Richard Middelkoop belde toen of ik naar dvv Delft wilde komen. Daar heb ik geen moment spijt van gehad. Onder Richard ook een promotie meegemaakt. Toen Richard vertrok nam Joop Hoornweg het over. Joop is een totaal andere trainer dan Richard, maar beiden heb ik hoog zitten. Toen René Lander van DHC terugkeerde bij Delft dacht iedereen dat hij aanvoerder zou worden, maar Joop had die band al aan mij toegezegd en hield voet bij stuk. Wij hadden met George Stroomberg, Reza Methöfer, Wouter van Dam, René Lander, Tim Steenks en Dennis Valk een goede ploeg. Het klikte met Joop, gingen voor hem door het vuur en werden dat jaar kampioen, wonnen de Stad Delft-bokaal en werden op het Delfts Voetbalgala Voetbalploeg van het Jaar. Later heb ik nog met mijn beste vriend Mels Jongeneel bij Delft in het eerste gespeeld. Voor mij was toen de cirkel rond en ben ik gestopt.”

- Wat doe je nu nog?
“Ik ga regelmatig naar de sportschool, maar dat kan nu dus niet. Bij lekker weer ga ik wielrennen, dan heb ik het naar mijn zin. Het liefst een kilometertje of 80, een muziekje op en dan denk ik terug aan mijn mooie voetbalcarrière, haha.” (RvD)