Hemd van het Lijf: Johan Klein Haneveld

Johan (44) is sciencefiction- en fantasyschrijver. Deze week kwam zijn negentiende boek ‘Hoeder van de vulkaan’ uit.

Waarom wil je bij de Synagoge op de foto?
“Hier trouwden mijn vrouw en ik in middeleeuwse sfeer. Deze bijzondere plek brengt goede herinneringen terug.”

Wat heb jij met Delft?
“Zelf ben ik niet in Delft geboren, maar ik woon hier sinds 2004. De gezellige sfeer in deze historische stad trekt mij enorm. Hier voel ik mij thuis en bij elk bezoek aan het centrum ben ik weer onder de indruk van de grachtjes en de historische gebouwen.”

Waarom ben jij gaan schrijven?
“Lezen en schrijven voelt voor mij als een vorm van magie. Op mijn tiende schreef ik mijn eerste verhalen in een schrift dat ik nu nog steeds in mijn bezit heb. Op de basisschool verlangde ik naar meer opstellen en op de middelbare school schreef ik hele boeken. Tijdens mijn studie ben ik serieus gaan schrijven. Mijn eerste roman kwam in 2001 uit, maar na mijn tweede in 2012 is de stroom pas echt goed op gang gekomen. Nu breng ik mijn negentiende boek uit.”

Waarom juist sciencefiction en fantasy?
“De wereld van de verbeelding vond ik op jonge leeftijd al razend interessant. Ik vind het geweldig dat je met verhalen naar een andere wereld gaat en avonturen beleeft die je in het echte leven nooit zou kunnen meemaken. Via de verbeelding kun je ook op een andere manier kijken naar de werkelijkheid.”

Wat inspireert jou?
“De natuur is mijn inspiratiebron, dus ik werk veel met natuurbeschrijvingen. Daarnaast wekt biologie mijn interesse, dus in veel van mijn boeken vind je ecosystemen en een diversiteit aan diersoorten. Ik toon hoe de evolutie op een andere manier had kunnen verlopen. Maar ook mijn bezorgdheid over de klimaatverandering zorgt voor inspiratie.”

Hoe zien wij dit terug in jouw nieuwe boek?
“’Hoeder van de vulkaan’ speelt zich af in een wereld die door overmatig gebruik van magie zo goed als onleefbaar is geworden. Tovenaars kunnen geen maat houden met hun magie, waardoor de wereld bevroren is en alleen nog geleefd kan worden rond vulkanen. Om die warmte te behouden, moet de samenleving anders worden vormgegeven. In het boek herken je de tweedeling die groeit over de manier waarop we met onze planeet omgaan.”

En jij schijnt zo jouw vaste plekjes te hebben om te schrijven?
“De Delftse koffietentjes. Hier kan ik heerlijk geconcentreerd te werk gaan en mijn verbeelding op gang brengen door de sfeer die er hangt.”

Als ik burgemeester van Delft was…
“…zou ik de Delftse cultuur verder bevorderen. Met de combinatie van de Delftse wetenschap en cultuur kunnen we iets moois maken. Misschien wel Delft als dé sciencefictionhoofdstad van Nederland!”