Afbeelding
Foto: Tiemen vd Reijken

Dubbel Delft 28/11

Algemeen

DELFT - Hoe dichter je bij het centrum van Delft komt, hoe minder er aan de historische panden is gesleuteld. Toch zijn er door de jaren heen verschillende plannen geweest om de stad een beetje of een beetje veel op de schop te nemen. Zo was er in 1946 professor Herman Rosse met zijn plan Delft Kunststad, een ‘restauratieplan voor de zeven eeuwen oude prinsenstad'. Zijn plan behelsde de aanleg van een ringweg rond de oude binnenstad; die laatste moest dan in zijn geheel tot monument verklaard worden. Tussen de Schoolstraat en het oude station zou dan een soort Delftse Kalverstraat moeten ontstaan, compleet met galerijen van glas voor de winkels zodat het winkelend publiek bij elk weertype terecht zou kunnen. Door middel van tunnels kon je dan van de ene naar de andere kant van de straat; een straat die toch wel zesbaans zou moeten zijn. De trein en de tram zouden in een kunstmatige tunnel, verstopt in de gebouwen, een plaats krijgen. Tussen de Coenderstraat en de Houttuinen zouden dan de Gemeentesecretarie, Politie en Brandweer, het station, het postkantoor en de aula van de TH worden gebouwd. Het oude station blijft in dit plan bestaan. Zo'n 64 jaar later is anno nu een deel van het plan terug te vinden: het gebouw van Gemeente Delft ligt exact op dezelfde plaats als waar Herman Rosse het tekende, de verkeersweg aan de kant van het Westerkwartier, en het oude station mag blijven. Natuurlijk kijken stedenbouwkundigen naar oude plannen en halen daar bruikbare elementen uit. Waarschijnlijk is professor Rosse in de oorlogsjaren qua stedenbouwkundige fantasie lekker los gegaan. Allerlei locaties waren voorzien van een bestemming: de stadsbibliotheek, een klooster opnieuw opbouwen op de Markt, de Stads Doelen opnieuw vormgegeven, een hotel op het Agathaplein, een jeugherberg aan het Noordeinde, niks was te gek. Het uitgangspunt verdient respect: ‘het is onmogelijk om modern verkeer en monumentaal stedenschoon te laten samengaan, daarvoor gelden heel andere eisen'. Professor Herman Rosse, een man met een Delfts hart. In het bouwkundige hart ligt onder andere de Cameretten, vanwaar je - ook in het verlichte donker - een mooi uitzicht hebt op de doorgang richting Markt en de Voldersgracht.

Afbeelding