Afbeelding
Foto: Tiemen vd Reijken

Dubbel Delft 31/10

Algemeen

DELFT – Stoomlocomotieven waren tot ver in de vorige eeuw een normaal verschijnsel op het Nederlandse spoor. Na de Tweede Wereldoorlog werd stoom verdrongen door diesel en elektriciteit. Zo’n stoomlocomotief was een puffende en kreunende hoop staal die permanent stoom en roetdeeltjes uitbraakte. De belangrijke onderdelen zijn de stoomketel, de vuurkist waarin de brandstof wordt verbrand, het frame met gelagerde assen en een stoommachine die de opgewekte stoom verdeelt. Na de invoering van elektriciteit verdwenen de meeste stoomtreinen, behalve bij sommige bedrijven die kleine locomotieven op hun eigen terrein hadden rijden. Zo’n bedrijf was de Gistfabriek, waar de stoomlocs het transport van kolen en gist verzorgden. Het personeel noemde dit de Oriënt Expres. De Gist had een eigen kolenhaven, nu nog te herkennen tussen het Calvé-bruggetje en het spoor. Het spoor van de Gist sloot aan op het treintraject Den Haag - Rotterdam. Op de oude foto zien we een stoomtrein ter hoogte van de Spoorsingel. Het woord singel heeft twee betekenissen: het wordt gebruikt voor een gracht die om een stad of dorp heen ligt, maar ook voor de weg die langs zo’n gracht ligt. In Delft heette dit deel van de westelijke stadssingel gewoon Singel. Tussen de weg en de fraaie stadsgracht werd in 1847 de spoorlijn aangelegd en vanaf dat moment werd de Singel langzamerhand omgedoopt in Spoorsingel. De stadsgracht werd in 1964 gedempt om plaats te maken voor het spoorviaduct. Bij het afscheid van burgemeester de Loor in 1965 werd geschreven: Een van de grote werken die onder zijn leiding ten uitvoer is gebracht, is het spoorwegviaduct. En ook: Een groot herinneringsbord verbindt voor altijd zijn naam aan dit vorstelijke bouwwerk. Het hoogspoor is zeker geen grauw obstakel maar wel een plezierig aandoend wit lint dwars door de stad geworden. De schrijver had waarschijnlijk last van een ernstige hersenverweking want er is met aan absolute zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te stellen dat er niemand te vinden is die het een plezierig aandoend wit lint vond. Gelukkig is dit oerlelijk stuk beton gesloopt. Bovenop de nieuwe tunnel kwam water, een weg, de trambaan, bomen en grote vierkante glazen hokjes om naar de parkeergarages te gaan. Ook oerlelijk.

Afbeelding