Hoe gaat het met Arjan Ras?

ZOETERMEER - Arjan Ras (50) kwam al vroeg in het vizier van Feyenoord en speelt nu nog regelmatig tegen Ajax.

- Hoe gaat het met je?
"Het gaat super, we hebben geen last gehad van corona. Ik zelf niet, maar ook niemand in de familie. Ik ben getrouwd en we hebben 3 kinderen. Ik werk als productmanager voor een chemicaliën distributeur. Ik ben verantwoordelijk voor siliconen-grondstoffen die gebruikt worden in diverse industriële toepassingen, maar ook voor voedingsmiddelen, protheses en kunstenaars."

- Waar ben je begonnen?
"Bij DCV in Krimpen aan den IJssel, ik was 6 jaar. Bij DCV ben ik tot mijn twaalfde gebleven. We speelden op regionaal niveau met voorwedstrijden bij Excelsior, Feyenoord en NAC Breda. Door een verhuizing binnen Krimpen ben ik op mijn twaalfde ook gestopt met voetballen. Dit kwam door de overgang naar de middelbare school én nieuwe vriendjes die alleen op een trapveldje speelden. Ik ben in die tijd ook gescout door Feyenoord, maar dat heb ik niet gedaan. Mijn ouders konden mij niet brengen en halen, en om nou op die leeftijd alleen vanuit Krimpen naar Rotterdam-zuid te reizen, dat ging niet. Achteraf heb ik daar wel spijt van gehad, maar ik weet niet of ik ook de mentaliteit had gehad om bij Feyenoord te slagen."

- Toch ben je weer gaan spelen?
"Ja, op mijn veertiende, toen ben ik in de zaal gaan voetballen. Met mijn vader en allemaal, in mijn ogen, oude mannen, daar heb ik heel veel geleerd. Later met familie- en vriendenteams speelden we in allerlei wilde competities, maar ook binnen de KNVB in de Hoofdklasse. Op mijn 19e ben ik bij Shell gaan werken en daardoor weer op het veld gaan voetballen, bij TSB (The Shell Boys-red.) in Vlaardingen. Bij TSB drie jaar gespeeld, toen ben ik naar RVC in Rijswijk gegaan. Die overstap kwam doordat ik mijn vrouw had leren kennen, waardoor ik in Den Haag ben gaan wonen. Bij RVC vond ik de sfeer niet geweldig. Ik speelde vooral in het tweede, de spelers in het eerste elftal waren een hechte vriendenclub die zo'n beetje zelf de opstelling bepaalde. Daarna een blauwe maandag bij v.v. Marine gespeeld, waarna ik door een verhuizing naar Zaandam bij PSCK in het zaterdagteam terecht kwam. Bij een promotiewedstrijd, die we verloren, brak ik mijn kuitbeen. Dat was dus dubbele pech. In 2002 zijn we naar Nootdorp verhuisd, waardoor ik bij sv Nootdorp ben gaan spelen. Eerst in het tweede, maar onder trainer Richard Middelkoop kwam ik in het eerste. Speelde ik samen met oud-betaald voetballer Jerry Simons in de spits. Een kortstondig avontuur was dat, want door een dubbele longontsteking kwam ik in het ziekenhuis. Ik heb nog wel geprobeerd om weer fit te worden, maar ik was al 33 jaar. Ik heb nog een aantal jaar met plezier in het 4e elftal gespeeld, waarmee we 2x “op de platte kar” door Nootdorp zijn gegaan."

- Wat voor type speler was je?
"Ik moest het van mijn techniek hebben, niet van mijn loopvermogen. Niet alleen in de spits, ik heb op veel posities in het elftal gespeeld."

- Wat doe je nu nog?
"Op 3 jaar VOC na ben ik al vanaf 2008 jeugdtrainer bij Concordia. Momenteel heb ik het JO15-team. Dat komt ook doordat ik bij Concordia in de Klassieke Veteranencompetitie speel. Het is een competitie buiten de KNVB om waar alleen clubs aan deelnemen die ouder zijn dan 100 jaar en ook een cricket-afdeling hebben, zoals HBS, VOC, Quick, HVV, Sparta en Ajax. We kennen geen promotie/degradatie, doen wel aan buitenspel, maar hebben geen grensrechters. Voor mij als liefhebber is dit echt een fantastische competitie." (RvD)