Zo kom jij de zomer door in Delft: Urban Walking (Aflevering 4)

DELFT - De redactie van Delft op Zondag deed een oproep aan zijn lezers om met leuke activiteiten te komen hoe we deze zomer in Delft moeten doorkomen. Delftenaren Cock Hazeu en Peter Kuiper weten daar wel raad mee. Zij zijn al een paar jaar bezig met het ontwikkelen van flinke rondwandelingen, onder het motto ‘Wandelen Dichtbij’. Ook in je eigen omgeving, ook in de drukke Randstad, valt prima te wandelen! Als je maar weet waar je moet zijn, en wat er in het landschap te ‘lezen’ valt.

Cock bracht in 2019 al de wandelgids ‘Wandelen in Delfland’ uit, bij de in wandelgidsen gespecialiseerde Uitgeverij Gegarandeerd Onregelmatig. Begin oktober komt er van hen samen een tweede gids: ‘Wandelen in Rijnland; twaalf flinke rondwandelingen in het Zuid-Hollandse deel van het Groene Hart’. En ook hebben ze een serie van tien wandelingen van 12 à 15 km ontwikkeld in en om Delft: ‘Tien keer Delft; urban walking op z’n best!’ Al deze wandelingen zijn ook ontsloten op de WandelZoekPagina (www.wandelzoekpagina.nl). Daarop kun je gratis routebeschrijvingen en GPS-tracks downloaden, en zo aan de wandel gaan. Op de WZP beschrijven ze ook kort de aard van iedere wandeling, met een paar foto’s en interessante kijkpunten erbij.
Die wandelingen gaan we in de maanden augustus, september en oktober in deze rubriek van Delft op Zondag kort beschrijven. Voor de auteurs was het de uitdaging om als je denkt alles in en om Delft wel zo’n beetje te kennen, te laten zien dat er toch nog het nodige te ontdekken valt!

Naar het Sint Joris-terrein en andere (te) gekke plekken (12 km)
Deze wandeling brengt je o.a. naar GGZ-instelling Sint Joris. Die heeft een grote, mooie, vrij toegankelijke tuin en nog een apart tuindeel waar groenten en bloemen worden verkocht die geteeld zijn door cliënten van ‘het Joris’ - zoals men in Delft al eeuwenlang zegt.
Maar niet alleen het Joris-terrein is voor velen een onbekende plek; de rand van de stad bevat meer verrassingen in de vorm van kleine, verscholen parkjes die slechts een enkeling kent. Zo doe je tijdens deze wandeling ook het Oostsingelpark en het Sint Olofspark aan – kleine oases van rust in de drukke stad. Hier volgt een korte beschrijving van een paar van de kijkpunten onderweg. Om de complete routebeschrijving met alle kijkpunten te downloaden: https://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/te-gekke-plekken-in-delft-d/18316/

Hof van Delft
In 1921 is de Delftse buurgemeente Hof van Delft opgeheven en voor een groot deel bij Delft getrokken. Daar had Delft veel en langdurig voor moeten lobbyen bij de regering en de Tweede Kamer. Toen het spel op de wagen was, kon Delft zich verder uitbreiden buiten z’n oorspronkelijke poorten. Deze stadswijk Hof van Delft is dan ook grotendeels in de jaren twintig en dertig gerealiseerd. Enkele straten die al door Hof van Delft rond 1920 waren aangelegd, werden heel toepasselijk genoemd naar ministers van Binnenlandse Zaken die de annexatie steeds hadden weten tegen te houden: Hordijk Pijnacker, Van Houten, Goeman Borgesius en Heemskerk. Maar toen de gemeentegrenswijziging in 1921 dan toch tot stand was gekomen, toonde de Delftse gemeenteraad zijn dankbaarheid door de belangrijkste straat in de wijk te vernoemen naar Jhr. Charles Ruys de Beerenbrouck, de minister van Binnenlandse Zaken (en tevens minister-president) die de annexatie juist wél had goedgekeurd!

Het voormalige Hotel Wilhelmina en het Wilhelmina-monument 
Waar nu tegen de ringweg een onopvallend appartementengebouw staat, heeft van 1902 tot 1977 Hotel Wilhelmina gestaan, een groot en chique hotel. Het werd het ‘Delftse Hilton’ genoemd. Geleidelijk kwam de klad er in, en tenslotte werd het in 1977 afgebroken. Vlak naast het hotel, aan de Nieuwe Plantage, is in 1938 een bakstenen zuil geplaatst met daarop een natuurstenen reliëfportret van de toenmalige koningin Wilhelmina; het is opgericht ter ere van haar veertigjarig ambtsjubileum.

Het Sint Joris
Al rond 1400 werd er aan het Noordeinde in de binnenstad het Sint Joris Gasthuis gesticht, een ‘huis van barmhartigheid’. In de eeuwen erna werd het vooral een ‘dolhuis’, waar psychiatrische patiënten werden opgesloten. Het tegenwoordige St Joris, oftewel de Polikliniek GGZ Delfland, bevindt zich al sinds 1895 op de huidige locatie. Vroeger was dit het zogenaamde ‘buitengesticht’, wat verklaart waarom er zo’n grote, mooie buitenruimte is. Tegenwoordig wordt ‘s zomers een week lang openluchttheater op het terrein gehouden. Het oude hoofdgebouw, met kapel, is een ontwerp van stadsarchitect M.A.C. Hartman. Tegenwoordig is het een Rijksmonument. Op het terrein staat verder nog een oude schoorsteen, waarop een ooievaarspaar uit de Bieslandse Polder een pontificaal nest heeft gebouwd.

De Oostpoort
Alle oude Hollandse steden waren vroeger ommuurd, met poorten op strategische plekken voor de verbinding met de omgeving. Die oude stadsmuren zijn met name in de negentiende eeuw afgebroken, toen de steden uit hun voegen barsten, en de muren en poorten allang hun verdedigingsfunctie hadden verloren. De Oostpoort is de enige nog over gebleven stadspoort van Delft – gespaard gebleven vanwege “het bevallig uiterlijk”, waar het stadsbestuur van anderhalve eeuw geleden toch ook enig gevoel voor had! Met name vanaf ‘de overkant’ biedt de Oostpoort een pittoresk gezicht op Delft. De poort werd rond 1400 gebouwd. De twee torentjes werden in de zestiende eeuw verhoogd. De Oostpoort bestaat uit een landpoort en een waterpoort die met elkaar zijn verbonden door restanten van een stadsmuur. Tegenwoordig is het gebouw in gebruik als woning.