Hoe gaat het met Remy Kooijmans?

DELFGAUW - Remy Kooijmans (40) was als voetballer ambitieus, maar beleefde het spel vooral ook als een hobby.

- Hoe gaat het met je?
"Goed, heel goed zelfs. Het zijn natuurlijk gekke tijden met corona, maar wij zijn er als gezin goed doorheen gekomen. Ik werk als ICT'er bij de TU Delft, maar heb veel thuis gewerkt in die tijd. Dat onze 2 meiden niet naar hun hockeyvereniging konden, dat was weleens lastig. Ik coach hen beiden, dus vond ik het af en toe best lekker dat het even stil lag, maar zij vonden dat absoluut niet."

- Waar ben je begonnen?
"Bij DVC in de F-jeugd. Daar heb ik 2 jaar gespeeld. Toen heb ik samen met mijn broer de overstap naar DHC gemaakt en kwam ik in de E-jeugd terecht. Bij DHC heb ik in de jeugd een hele leuke tijd meegemaakt. Met het C1-elftal ongeslagen kampioen geworden en dat in een tijd dat je nog regelmatig tegen profclubs speelde. Met het B1 en A1-elftal landelijk gespeeld, ook vaak tegen jeugdelftallen van profclubs. Zeker achteraf is dat natuurlijk heel leuk. In de D-jeugd werd ik gescout en was ik bijna naar SVV gegaan, dat toen nog in de Eredivisie speelde. Maar SVV fuseerde met FC Dordrecht en er zou in Dordrecht gespeeld gaan worden. Toen ben ik bij DHC gebleven, ook omdat het niveau bij DHC heel hoog was."

- Leverde dat hoge niveau ook een basisplaats in het eerste elftal op?
"Nee, ik kwam niet gelijk in het eerste elftal. DHC had een goed elftal, dus heb ik eerst een tijdje in het tweede gespeeld. Toch heb ik zo'n 80 wedstrijden in het eerste elftal bij DHC gespeeld. Op mijn 24ste ben ik toch vertrokken. De oudere spelers stopten of vertrokken en vanuit de jeugd kwamen talentvolle spelers over, zoals Ard van Peppen, Roel de Graaff en Robbie Nooteboom. Maar als team te jong. We degradeerden toen ook naar de Tweede Klasse. Ik wilde op een hoger niveau blijven spelen en ben naar Wilhelmus gegaan. Daar kwam ik spelers als Barry de Poorter, Richard Staakman, Patrick Petrici en Björn Raven tegen. We hadden een goede ploeg. Wij waren de gedoodverfde kampioen, maar uiteindelijk kwam er niets van terecht. Ik ben toen naar DHC terug gegaan, maar dat werd geen succes. Na 2 jaar DHC stapte ik over naar Wippolder. Ik woon er dichtbij, mijn vriend John de Ruiter ging er spelen en Victor Tebbens, die stage had gelopen bij DHC, werd er trainer. We begonnen heel sterk, maar het werd steeds minder. Wippolder speelde toen in de Vierde Klasse, ik ging op een gegeven moment ook met dat niveau mee. Over Wippolder echter niets dan lof hoor, het is een gezellige vereniging."

- Wippolder was niet je laatste club?
"Nee, ik ben naar dvv Delft gegaan. Ook daar begon het elftal sterk, maar het werd steeds minder. Ik heb het seizoen niet eens afgemaakt en daar baal ik nog steeds van. Je sport moet een hobby zijn en daar moet je plezier aan beleven. Dat plezier heb ik terug gevonden bij DHL, echt een leuke vereniging met vrijwilligers die alles voor je over hebben. Dat had ik veel eerder moeten doen! Een promotie naar de Tweede Klasse en een kampioenschap in de Vierde Klasse meegemaakt. Officieel ben ik nu gestopt, maar de technische staf vind het prima dat ik meetrain. Ik pik af en toe nog een wedstrijdje mee."

- Omschrijf je zelf eens als speler?
"Ik was geen loper. Een creatieve middenvelder, sterk aan de bal. En daardoor ook in de spits en als laatste man te gebruiken..."

- Een voetballer bij het hockey?
"Het heeft veel raakvlakken, zeker qua tactiek en spelinzicht. Voor het technische gedeelte moeten ze echter een ander inhuren, haha..!" (RvD)