Koos van der Burg en Lex Brouwers stappen ter nagedachtenis van de ontbrekende schakel Jan Hageman op de mountainbike om geld op te halen voor onderzoek naar prostaatkanker. (foto: Roel van Dorsten)
Koos van der Burg en Lex Brouwers stappen ter nagedachtenis van de ontbrekende schakel Jan Hageman op de mountainbike om geld op te halen voor onderzoek naar prostaatkanker. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Koos van der Burg eert zijn maatje Jan Hageman op de mountainbike

sport

DELFT - Al jarenlang is Koos van den Burg enthousiast animator om met de fiets geld op te halen voor goede doelen. Zijn volgende actie krijgt door het overlijden van zijn maatje Jan Hageman een persoonlijker tintje.

Door Alphons de Wit jr.

Op zondag 1 december, voor aanvang van het duel tussen Wippolder en Concordia trekt Van der Burg met minstens vijftien mountainbikers de polder in om geld op te halen voor de strijd tegen prostaatkanker.
"Op zich is dat niets nieuws", vertelt de oud-speler van onder meer OLIVEO, DHC en CSVD, "Ik gaf spinningles aan de TU en van daaruit zijn we vijftien jaar geleden begonnen om met een club oud-voetballers geld bij elkaar te spinnen voor het Sophia Kinderziekenhuis. In het Topsportcentrum naast De Kuip haalden we achtentwintigduizend euro op voor het goede doel."
Andere acties volgden. "Zo hebben we geld opgehaald voor Inloophuis Debora, KWF Kankerbestrijding en hebben we bij Den Hoorn met oud-gedienden gespind en tot twee keer toe een toertocht gehouden voor Fight Cancer."

Maatje
Als er zo'n evenement op de rol stond, kon Van der Burg altijd rekenen op zijn maatje, Jan Hageman. "Tot we twee jaar geleden met een groep op de Markt gingen spinnen. Jan belde op de avond van tevoren af dat hij last van zijn rug had. Na een tijdje bleek dat er meer aan de hand was: hij had prostaatkanker. Twee maanden geleden is hij aan die verschrikkelijke ziekte overleden."
En dat doet pijn. Zeker als je ziet hoe sterk de band tussen de twee hartsvrienden was. "We kenden elkaar sinds 1965. We waren achttien jaar en vanuit de dienstplicht kwamen we bij het Korps Mariniers terecht. Daarmee hebben we achttien maanden op de Antillen gezeten."
Toevallig werden ze met Lex Brouwer, een andere Delftenaar, in het eerste peloton ingedeeld. "En daar is een bijzondere band ontstaan. Ook dit jaar zijn we met zijn zessen, wij drieën met onze partners, naar de reünie geweest."
Op de Antillen werd al snel duidelijk wat voor vlees Koos in de kuip had. "Jan voetbalde bij Full Speed, Lex was keeper bij DHL en ik speelde voor OLIVEO. Zij hadden echter aangegeven dat ze bij DHC, de profclub uit de stad, speelden. Hierdoor trainden zij al meteen mee met het elftal aldaar, terwijl ik er een paar weken later bijkwam."
De drie Delvenaren vonden elkaar al gauw. "We trokken in die anderhalf jaar veel met elkaar op en hadden het er geweldig. Zo stonden we op wacht toen Beatrix en Claus verloofden en weet ik ook nog een ander voorval te herinneren. Na een maand of zeventien op de Antillen te hebben gezeten, voeren we terug via Jamaica. Daar mochten we alleen met ons uniform het schip af. Daar hadden we geen zin in, dus wachtten we tot iedereen weg was en gingen we in onze korte broek. Lex, Jan en ik gingen ergens op een terrasje wat drinken, maar toen er afgerekend moest worden, bleek niemand geld bij zich te hebben. Toen hebben we hard gerend tot de kwade Jamaicaan die achter ons aanzat het voor gezien hield."
Scheidsrechter
Hageman bleek al snel niet de topvoetballer te zijn die men dacht binnengehaald te hebben. "Hij ging een scheidsrechterscursus volgen en heeft op de Antillen zijn diploma gehaald. Uiteindelijk is hij uitgegroeid tot een zeer gerespecteerd scheidsrechter in het Nederlands amateurvoetbal. Als grensrechter reikte hij zelfs tot de topklasse. Waar je nogal eens ziet dat scheidsrechters zichzelf heel wat vinden, gold dat voor Jan totaal niet. Hij was altijd netjes, geïnteresseerd en vond het prachtig wat hij allemaal meemaakte. Zo genoot hij bijvoorbeeld ontzettend van de toernooien in Dallas, waar hij zijn opwachting mocht maken."

Nachtburgemeester
Hageman floot heel wat wedstrijden in de regio, ook met Van der Burg als speler. "Maar ik weet ook dat hij eens een wedstrijd bij Delft floot. Er was daar een laatste man die niet altijd even zachtzinnig optrad. Jan waarschuwde de stopper en zei dat de volgende waarschuwing een officiële zou zijn. Even later was het natuurlijk weer raak, waarop Jan de naam van de verdediger vroeg. Toen deze 'Quack' zei, stuurde Jan hem het veld af met de woorden 'Mij houd je niet voor de gek'. Later hebben Jan en Leo, onze Nachtburgemeester er smakelijk om kunnen lachen."
Diezelfde Nachtburgemeester speelt volgende week zondag ook een rol. "Samen met Martin Stoelinga, die ook aan prostaatkanker lijdt, schiet hij ons weg. Uiteindelijk zou het mooi zijn als er van elke regioclub iemand mee fietst." Daarbij is geld voor Van der Burg van secundair belang. "Het moet vooral een mooi eerbetoon zijn voor 'onze Jan' en alle mensen die nu nog aan die vreselijke ziekte lijden."