Martijn Poot was ruim twintig jaar een vaste waarde op het middenveld van Concordia 1 en speelt nu in het derde. (foto: Roel van Dorsten)
Martijn Poot was ruim twintig jaar een vaste waarde op het middenveld van Concordia 1 en speelt nu in het derde. (foto: Roel van Dorsten)

Hoe gaat het met Martijn Poot?

Algemeen

DELFT - Martijn Poot (44) was zo'n twintig jaar een vaste waarde in het vlaggenschip van Concordia.

Bij welke club Poot zou beginnen met voetballen, bestond geen enige twijfel. "Want mijn vader Joop is een oer-Concordiaan die in die tijd ook in het eerste speelden. Zelfs toen we naar Berkel en Rodenrijs verhuisden, bleef ik bij Concordia spelen. We waren het hele weekend op de club. Ik begon op mijn zevende in een team met zoons van veel van zijn teamgenoten. We hadden een hartstikke goed elftal met onder anderen Roel Meijs, Jeroen van Schie, Tommy van der Brugge en John Middendorp. We waren het hoogst spelende elftal in Delft in onze leeftijdscategorie en ik speelde ook met een aantal van die jongens in de Delftse selectie."

- Bleef je altijd bij Concordia?
"Nee, rond mijn dertiende vertrokken we met een aantal jongens naar DHC, maar ik koos er na twee jaar voor om terug te gaan naar mijn vrienden bij Concordia. Voetbal is voor mij altijd een leuke bijzaak geweest. Terug op het oude nest speelde je wel vaak twee wedstrijden in een weekend. Op zaterdag in de jeugd en op zondag in het tweede. Zo nu en dan viel ik zelfs al in in het eerste. Dat elftal werd dat seizoen kampioen."

- Wanneer was je vaste kracht?
"Dat was rond mijn zeventiende. In die tijd stopten er zeven jongens uit het eerste en kwamen wij erin. Dat eerste seizoen was lastig, want de overgang was groot; we degradeerden ook. In de jaren erna ging het alleen maar beter met als hoogtepunt het seizoen 2000/2001. We wonnen alle periodes en werden ongeslagen kampioen met een elftal met jongens als Maurice Bavelaar, Mike van der Tuin, Erwin van der Stap, Martijn Blankhorst, Vincent Krul en Laurens Sandell."

- Hoe was dat?
"Fantastisch natuurlijk. Ik weet nog dat we de avond voor een wedstrijd tegen een naaste belager een lustrumfeest hadden gehad. Dat was een mooi feest en daar werd wel een biertje gedronken ook. We kwamen een halfuurtje voor de wedstrijd nog in onze feestkleding aan, maar rolden ze vervolgens wel met 7-0 op. Zulk soort dingen vergeet je niet snel."

- Wat voor speler was je?
"Ik was een defensieve middenvelder en moest het denk ik vooral van mijn inzicht hebben. Daarnaast kon ik heel goed verdedigend koppen. Scoren deed ik niet veel, maar als het eens gebeurde, was het vaak uit een afstandsschot en dat ziet er vaak mooi uit. Verder was ik fanatiek en mijn techniek zorgde ervoor dat ik het ook zo'n twintig jaar in het eerste heb volgehouden. Inmiddels speel ik nog steeds met heel veel plezier met oud-eerste elftalspelers in het derde in de reserve eerste klasse. Na de wedstrijden kijken we zo nu en dan met zijn allen naar het eerste."

- In die twintig jaar heb je heel wat mensen voorbij zien komen...
"Ja, maar als trainer was Wim van Zinnen wel de rode draad. Hij begon als assistent van Theo van Leeuwen en kwam later nog een paar keer langs. Hij wist als geen ander een elftal te smeden, waarin de spelers voor elkaar door het vuur gaan. Tussendoor waren er René Slegtenhorst, Hans Verheij en John de Letter.
Qua spelers was Maurice Bavelaar denk ik wel de beste. Maar vlak ook Sjimmie Jansen en Michael Stet niet uit. Verder waren de bewegingen in de korte ruimte van Vincent Krul natuurlijk onnavolgbaar, nog steeds zelfs. Verder heb ik er zoveel fijne contacten aan overgehouden. Dat is voor mij persoonlijk het meest waardevol."