Hoe gaat het met Martin van de Voorde?

DELFT - Martin van de Voorde (44) leidde als voorzitter van BEC de fusie met DVC in goede banen en had daarna nog mooie jaren bij DHL.

Van de Voorde groeide op in het Zeeuwse Oostburg. "In dat dorp kon je een paar dingen doen, zwemmen, turnen, op de Scouting of voetballen. Ik koos voor dat laatste en speelde op mijn zestiende al in het eerste. Toen ik studeerde in Vlissingen ging ik daar wonen en bij RCS in Souburg voetballen. Toen ik na stages voor TNO in Suriname en aan de Lange Kleiweg een baan kreeg aangeboden, ben ik in Delft gaan wonen."

- En voetballen...
"Ja, ik ging in de Wippolder wonen en ging daar eerst kijken. Daarna maakte ik een rondje langs de Brasserskade, waar ik grappig genoeg niet zo goed werd opgevangen door DVC en DHL. Bij BEC had ik wel direct een goed gevoel en ik heb er vijf mooie jaren gehad."

- Met wie speelde je daar samen?
"Met mannen als Ger Dekker, Dennis van Berkum, Michel Colijn, René den Os, Kees Kruijs en Johan Rooijackers. Zij waren wat ouder dan ik en van onderaf was er weinig aanwas. Er waren al wat fusiegesprekken met DVC geweest, maar beide besturen kwamen er niet uit, waardoor ons bestuur opstapte."

- En toen?
"Besloten Ronald de Vreede, Iris (mijn huidige vrouw) die bij de dames voetbalde en ik een bestuur te vormen met als doel de fusie tot een goed eind te brengen. Ik ben drie jaar voorzitter geweest en heb de fusiegesprekken gevoerd. Dat is, als je ziet dat de echte BEC'ers op woensdag nog biljarten en er nog een elftal op zondag speelt, goed gelukt. Toen het nieuwe bestuur ervoor koos om op zaterdag verder te gaan, ging ik op zoek naar een andere club."

- Waar kwam je uit?
"Via Erwin van der Vlist kwam ik bij DHL uit. BEC speelde vijfde klasse, DHL was net naar de derde klasse gepromoveerd. Ik ging dus voor het tweede, maar na drie wedstrijden haalde René Slegtenhorst me al bij het eerste elftal. Daar speelde ik met onder anderen de gebroeders Dukker en Lukassen, Bart Heemskerk, Floor Bekker en Ruben Arkesteijn. Doordat tussentijds Ruben vertrok, werd ik mid-mid."

- Hoe waren de resultaten?
"Goed, want we stootten al snel door naar de tweede klasse. De kampioenswedstrijd in Alphen was wel een hoogtepunt. De jaren erna deden we het ook goed. We waren als elftal heel goed op elkaar ingespeeld, dat zie je nu in de nieuwjaarswedstrijden nog steeds. Daarnaast waren we écht een groep. De weekendjes weg in de winterstop waren legendarisch en na de wedstrijd duurde het wel even voor we de kleedkamer uitkwamen. Dat zie je nu veel minder."

- Wat zijn de hoogtepunten?
"De kampioenschappen en de promoties en natuurlijk de prachtige feestjes bij BEC. Met DHL is de wedstrijd waarin we onder Jan van den Akker Den Hoorn van het kampioenschap hielden en onszelf veilig speelden memorabel. Ook gingen we eens voor een competitiewedstrijd naar Zeeland, wat voor veel jongens echt een wereldreis was; je was het niet gewend om met de bus te gaan."

- Wat doe je nu nog?
"In het tweede jaar van John de Letter als trainer ben ik met Valentijn Dukker naar het tweede gegaan en daar hebben we een soort opleidingselftal van gemaakt. Uiteindelijk speelden we zelfs tegen DHC 2. Inmiddels speel ikzelf in het derde en volg ik mijn kinderen, die allebei korfballen bij DES, op de voet."