Hoe gaat het met Kees Beekhuizen?

DEN HOORN - Kees Beekhuizen (59) speelde maar enkele seizoenen in het eerste van Den Hoorn, maar maakte er wel indruk.

Beekhuizen groeide op in het Westerkwartier. "Daar was ik altijd aan het voetballen met wat oudere jongens. We verhuisden vaak en daarom duurde het tot mijn vijftiende dat ik op een club ging. De gymleraar vroeg waarom ik niet op voetbal zat en ik gaf aan dat ik dat eigenlijk niet wist. Klasgenoten Hans Bouter en Jan Lemmers zeiden daarop dat ik met hen bij Den Hoorn kon komen voetballen. Dat heb ik gedaan."

- Dat was een succes?
"Ik heb één wedstrijd in de B2 gespeeld en daarna werd ik direct overgeheveld naar de B1. Ik werd geweldig in de groep opgenomen. In die tijd liepen we samen met de handbalsters van DIOS heel wat schuurfeesten in het Westland af."

- En toen naar de senioren...
"Dat was onder Anton van Bommel. Ik kwam meteen in het eerste terecht, maar na een jaar vertrok ik samen met Martin Neeleman naar Schipluiden. Daar speelden we in de hoofdklasse van de HVB en promoveerden we niet, omdat we de beslissingswedstrijd tegen Quick Steps gelijkspeelden. Dat jaartje onderbond was goed voor mij als jonkie."

- Een jaar maar?
"Ja, erna werd ik door Cor van Gaalen, de nieuwe trainer van Den Hoorn benaderd en ben ik weer teruggegaan. Gelukkig werd ik door de jongens weer met open armen ontvangen. Het was een elftal met onder anderen Bertus Holierhoek, een fantastische keeper, Eric R. van Dijk, Hans van Beek, Jos en Mart Vermeulen, Hein van der Vaart en Paulus Wolve. Op het middenveld was Hans van Beek de technicus, Mart Vermeulen de schoffelaar en ik het werkpaard dat voor diepgang zorgde. Dat liep heel lekker."

- Was het een succesvolle tijd?
"Het was een geweldig elftal en Cor van Gaalen was echt een people manager. In het seizoen 1981/'82 werden we kampioen. Dat was mijn derde seizoen. Voor mij hield het daarna op, omdat ik voor mijn opleiding bij de spoorwegpolitie naar Alkmaar verhuisde."

- Toen was het gedaan met het voetballen?
"Tijdelijk, maar toen het weer ging kriebelen meldde ik me aan bij Koedijk, een derdeklasser. Daarnaast voetbalde ik in de zaal met jongens van AFC'34, die in de hoofdklasse speelde. We speelden op hoog niveau en op vrijdag zat er zomaar vierhonderd man op de tribune. En er was niets mooier dan voetballen op die houten vloeren. In die tijd speelde ik met onder meer Alex Pastoor en Theo Vonk. Ik heb er zelfs nog tegen Louis van Gaal gespeeld."

- Mooie namen...
"Zeker, maar ook bij het Nederlands Spoorwegelftal heb ik een prachtige tijd gehad. We speelden toen Gorbatsjov net aan de macht was tegen Lokomotiv en Dinamo Moskou. Twee weken later zag je ze in de Europa Cup tegen het Napoli van Maradona spelen. Dat vergeet je nooit meer. We hebben sowieso mooie interlands gespeeld."

- Wanneer stopte je?
"Dat had te maken met een blessure. Met skiën had ik mijn achterste kruisband gescheurd. Na mijn herstel ben ik weer gaan voetballen, maar toen ik er weer doorheen klapte, ben ik gestopt. Inmiddels woon ik weer in Den Hoorn en ik ga zo nu en dan nog eens kijken. Als je dan die jongens ziet, is het alsof de tijd heeft stilgestaan. Gelukkig tennis ik nog met een aantal, maar vooral die kleedkamer van vroeger mis ik wel."