Dubbel Delft

Met beroepen is het momenteel raar gesteld. Ooit was het beroep van iemand af te leiden aan de omschrijving. Als iemand zich voorstelde als aakschipper, steigermeisje, sjouwer, railveger, klokopwinder, meettafelbeambte, telefoonschoonmaakster, spuitoppasser, vlaguitsteker, boomsluiter, venter, looier, sigarenmaker, werkman, lantaarnopsteker, omroeper, ijsdrager, kolenboer, telegrambesteller of stronttonnetjesschepper, wist je eigenlijk bijna altijd wat hij of zij precies deed voor de kost. Anno 2018 is dat bepaald anders. De kantoorchef heet nu 'office manager', een verkoopmedewerker mag zich vaak 'sales developer' noemen, een stagiaire om de rotklussen bij een reorganisatie te doen heet 'trainee verandermanagement' en degene die dat veranderen heeft verzonnen noemt zich 'implementatie supervisor'. Ook ben je tegenwoordig niet meer 'de baas' van 't spul, maar CEO van die dingen. De man op de mooie sfeervolle foto van Tiemen doet precies hoe hij heet: straatveger. Op het mooie Agathaplein, waar de eerste bladeren van de oeroude kastanjes zijn gevallen. Het is ook het plein dat hoort bij een deel van Delft waar de geschiedenis afdruipt. Met als bekendste middelpunt het Prinsenhof, waar ooit Willem van Oranje met zijn scepter zwaaide. Het Prinsenhof heette aanvankelijk Sint-Agathaklooster. Alyd Busers was een rijke weduwe die zich aan het eind van de veertiende eeuw, samen met haar dochter Aechte, aansloot bij een groep Delftse zusters. In 1403 nam deze groep een huis aan de Oude Delft in gebruik. Ze noemden dit klooster het Sint-Agathaklooster naar Agatha, de naamheilige van dochter Aechte. Na het vertrek van museum Nusantara zijn een aantal organisaties gekomen tot nieuw elan: het Prinsenkwartier. Het Prinsenkwartier is een centrum voor creatieve industrie, met tentoonstellingen, lezingen, debatten en meer. Met een kunstsuper, museumwinkel en een grand café - de Barbaar - met terras is Prinsenkwartier dé plek waar ondernemers, onderwijs, kunstenaars, ontwerpers, overheid en publiek elkaar ontmoeten. Het verdwijnen van het spoorviaduct en de nieuwe inrichting van het gebied zal het Agathaplein/Prinsenkwartier goed doen. Geen treingeratel meer, maar gezellige stadsgeluiden. Zodat je er wellicht een blad kan horen vallen… (www.dubbeldelft.nl)