Hoe gaat het met Frans Hogervorst?

DELFT - Frans Hogervorst (57) staat nog wekelijks op of langs het veld met de jongens met wij hij ruim vijftig jaar geleden met voetballen begon.

Hogervorst groeide op in de Simonsstraat. "Daar voetbalden we altijd met jongens uit de buurt. De meesten van hen speelden bij Wippolder, maar daar kon bij mij geen sprake van zijn. Mijn vader Rokus speelde in een lager elftal bij Full Speed en mijn oom Frans speelde vroeger in het eerste. Ik werd op mijn zesde lid en kwam in het elftal bij jongens als Nico Nederpel, Marcel Besse, Hans Turkenburg . In die jaren ging je regelmatig op de fiets naar uitwedstrijden. Ik weet nog dat Marcel Besse, die een jaar jonger was dan wij, eens met ons mee mocht doen bij een uitwedstrijd in Benthuizen. Hij was zo misselijk van de fietstocht, dat hij uiteindelijk geen minuut gespeeld heeft."

- Waren jullie goed?
"Ik zat in een aardig talentvolle lichting, maar Full Speed was niet een heel grote club. Dat leidde ertoe dat er veel jongens tussen zaten die het aardig konden, maar ook jongens die met moeite rechtuit konden lopen. Daardoor zaten we in de poule bij elftallen als DHC en Vitesse Delft B3. We werden best weleens kampioen in de jeugd."

- En toen naar de senioren...
"We gingen met een groep van een man of zes over naar de selectie en na drie wedstrijden kwamen Marcel Besse, Ronald Verhaar en ik in het eerste terecht. De jaren ervoor hadden we wel al reserve gestaan. Wim Tetteroo was onze trainer en we kwamen terecht in een elftal met Full Speed-coryfeeën als Aad Spiero, Ruud de Boer, Kees Ottenvanger, Andries Gouw, Chiel Meijer en Alex Nieuwenhout. Als jonge jongen keek je daar ontzettend tegenop."

- Hoe was de sfeer?
"Hartstikke goed, maar dat is nu ook zo. Ik geloof niet in de verhalen dat vroeger altijd alles beter was. Na de trainingen was het altijd heel gezellig in de kantine en als die gesloten was, gingen we met zijn allen naar de stad. Nu hebben die jongens het nog steeds hartstikke leuk, maar blijft de kantine wat langer open, zodat ze op de club blijven."

- En de prestaties?
"Toen we bij de selectie kwamen, hield een aantal jongens van de oudere garde er al snel mee op. Daardoor degradeerden we twee keer onder Wim Tetteroo. Toen mijn oom Frans trainer was, werden we kampioen. Hij was niet de beste trainer, maar wel een echte people manager. Zo deelde hij aan het begin van de training hesjes uit, verheugde iedereen zich op een partijtje en moesten we uiteindelijk anderhalf uur hardlopen. Mooi uit zijn tijd is dat het veld op het toen nieuwe sportpark Kerkpolder zo goed was, dat profclubs in de winterstop graag kwamen oefenen. Zo hebben we tegen DS'79 en SVV gespeeld."

- Wie was de beste trainer?
"Jan Reuring, hij had fantastische oefenstof. Verder was Aitze Bouma inhoudelijk erg goed, maar het probleem met hem was dat hij bij FC Den Haag in het eerste speelde, waardoor hij er maar zelden was bij wedstrijden. Willem Noordam, Wim Tetteroo en ome Frans zorgden voor goede sfeer."

- Wanneer stopte je?
"Op mijn eenendertigste ging ik in een vriendenteam spelen, waar ik nu nog in speel. Het mooie is dat heel wat jongens met wie ik op mijn zesde begon er ook in spelen. Verder ben ik samen met Jurgen van Dorp penningmeester, train ik de ukken. Al met al ben ik vier dagen per week bij de club."