Wat ik zeggen wil...

Delftse historie
Uit mijn hart gegrepen. De briefschrijver die in DOZ van 11 maart uiting gaf aan zijn ergernis over de wijze waarop Delft omgaat met haar historie en de plekken die daarvan getuigen, brengt precies onder woorden wat ik, en met mij velen voelen als je door de stad loopt. Er gaat zo veel verloren. Holderdebolder, even wegstemmen, opheffen, ontwikkelaars en organisatoren hun zin geven en er kunnen weer een paar dossiers afgesloten worden. Een daadkrachtige houding, vinden de heren wethouders zelf. We hoeven er niet sentimenteel over te doen, maar pas op de plaats zou een juiste houding zijn van onze gemeenteraad. En spreek elke willekeurige Delftenaar er op aan: ze zijn het er roerend mee eens. Ik kan mij herinneren dat ik, als ik met toeristen het Agathaplein opliep er een zucht ontsnapte aan de bezoekers. "Wat groen, wat rustig, nu eens geen etende mensen!" Maar nee, dat mag niet meer, rust is uit den boze en groen hoeft niet. Herontwikkelen betekent voor onze heren stedenbouwkundigen: "platgooien en nieuwbouw". Ik onderschrijf alle door schrijver aangevoerde ergernissen. Het is werkelijk te gek voor woorden.
Louise Witting

Beetje politiek, veel student
Student techniek in politiek (STIP) heeft met ruwweg dertien procent van de stemmen zes zetels gehaald. Ze pretenderen er ook te zijn voor niet-studenten te zijn en een gerespecteerd te zijn in de gemeenteraad. Voor het gemak vergeten ze er altijd bij te zeggen dat driekwart van de lijst wordt gevuld vanuit de grotere studentenverenigingen van Delft, dat men nooit een volledige raadsperiode uitdient en ze in het geval van coalitie erbij zitten als een mak lammetje die je zoet kan houden met een nieuw fietspad bij de TU: een echte brede volkspartij dus, uit alle lagen van de samenleving vóór alle lagen van de samenleving. Het verkiezingsprogramma is al 20 jaar hetzelfde: fietsen, TU, poppodium en ruimere openingstijden. Echt zo'n programma voor alle Delftenaren. Ze voeren ook altijd heel netjes campagne met het ophangen van spandoeken op plekken waar dat niet mag (weet u nog de driehoeksborden van het DSC en Virgiel), het vervuilen van straten met hun logo en het studentikoos kopen van stemmen met bier. Heel duurzaam dus, nog zo'n speerpunt van STIP. Nu vraag ik me af of ik te grimmig ben, zoals ze dat bij de ontgroeningen altijd plachten te zeggen over de leiding. Mag ik meer verwachten van het hoogopgeleide volk der studenten? Mag ik hopen dat de STIP kandidaten zich inzetten voor een lagere OZB? Het maakt ook eigenlijk niet zo veel uit. Ik verheug me stiekem toch wel op het nieuwe fietspad bij de TU.

Nick van Schaik