Afbeelding

Dubbel Delft

vaste rubrieken

Op de foto die Tiemen van der Reijken begin jaren '60 maakte zijn de werkzaamheden voor het nieuwe spoorviaduct begonnen. Het water van de stadsgracht staat op het punt gedempt te worden.

Zo is op de voorgrond van de foto de damwand te zien die is geslagen met daar achter de eerste hoeveelheid zand om het water te verdrijven. Een voor die tijd flinke bulldozer is daar druk mee bezig. Verder zien we links een schaftkeet en wat provisorisch aangebrachte afzetting. Toen al het water, tot aan het einde van de Phoenixstraat, gedempt was, kon daarop het hulpspoor voor de trein worden aangebracht. Zodat er op de oude plek van de rails ruimte ontstond voor de bouw van het spoorviaduct. De oude foto laat goed zien hoe dicht de treinen langs de huizen van de Spoorsingel reden. Overigens kwam daar, met het in gebruik nemen van het viaduct, qua afstand geen enkele verandering in. Oorspronkelijk was de Spoorsingel de buitenweg langs de westelijke stadssingel; tussen de weg en de singel werd in 1847 de spoorlijn aangelegd. Aan het eind van de negentiende eeuw kwam langzaam maar zeker de naam 'Spoorsingel' in beeld; daarvoor gebruikte men simpelweg 'Singel'.

Ter gelegenheid van het afscheid van burgemeester De Loor werd de volgende tekst geschreven: 'Een van de grote werken die onder zijn leiding ten uitvoer is gebracht, is het spoorviaduct. In 1954 stak de heer De Loor de eerste spade in de grond voor de Prinses Irenetunnel, op 13 juni 1965 stond hij naast mr. J. Klaasesz bij de officiële ingebruikneming van het hoogspoor. Een groot herinneringsbord verbindt voor altijd zijn naam aan dit vorstelijke bouwwerk'. Het bedoelde bord is overigens vrij snel na de ingebruikname spoorloos (!) verdwenen. In dezelfde tekst valt ook de volgende uiterst dubieuze tekst te lezen: 'Het hoogspoor is zeker geen grauw obstakel, maar wel een plezierig aandoend wit lint dwars door de stad geworden'. Schrijver van deze tekst moet een ernstige afwijking aan zijn Gezond Verstand hebben gehad: 'plezierig aandoend wit lint' is een tekst waar veel Delftenaren met de beste wil van de wereld niet op zouden zijn gekomen. Anno nu trekt het stof langzaam op en is er licht aan het eind van de tunnel…