Wat ik zeggen wil...

Compliment
DELFT – Wij vinden het volgende een compliment en bericht in de krant waard. Zondag vonden wij namelijk een brief onze bus. Daarin stond: 'Beste meneer, mevrouw. Ik kom helaas 20 kranten tekort, dus ik heb helaas geen krant voor u. Het spijt mij heel erg. Met vriendelijke groet, uw krantenbezorger van Delft op Zondag.' U bent voor ons zonder meer de 'beste bezorg(st)er van Delft op Zondag'. Waarmee wij uw collega's niet tekort willen doen. Wij zijn ervan overtuigd dat die personen in hun wijk ongetwijfeld hetzelfde 'Delft op Zondag-gedrag' vertonen. Dat is een compliment waard. Fantastisch. Chapeau. Top.

Familie Van de Goorberg, Delft

Molen De Roos
DELFT – De rubriek Dubbel Delft ging vorig weekend over molen De Roos, leuk. Apart is wel dat juist de meest recente geschiedenis van de molen wat is verhaspeld. De molen verzakte namelijk al in 1929, toen de stadswal rond de molen werd afgegraven om tramlijn 1 vanaf het Noordeinde naar de Phoenixstraat te kunnen verplaatsen. In de 80'er jaren verslechterde de situatie verder en dreigde afbraak. Mede dankzij de inzet van Dr. Arnold Verschuyl werd voldoende geld onder Delftenaren en bedrijven ingezameld om de molen in 1989 recht te zetten op de ook nu nog steeds scheefstaande onderbouw: een huzarenstukje van de aannemer. Veel meer over de geschiedenis van deze en andere Delftse molens is te vinden op een kleine tentoonstelling in de molen. Molen de Roos is open op donderdag - dan wordt er meel gemalen - en zaterdag tussen 10.00 en 16.00 uur. Beleven en vragen staat vrij.

Heero Pol, Delft

Vermeer en wetenschap
DELFT - In de aanloop naar 'Het Vermeerjaar' in Delft hebben wetenschap en commercie perfect samengewerkt. Zo liep de nieuwe ontdekking van professor Frans Grijzenhout over de exacte locatie van het Straatje van Vermeer precies synchroon met de aankondiging van de tentoonstelling van het schilderij door Museum Prinsenhof. Inmiddels reageren hoogleraren van over de hele wereld op de ontdekking van professor Grijzenhout. Deze reacties zijn voorspelbaar, aangezien de wetenschappelijke wereld sinds jaar en dag een vast patroon van reacties volgt. Dit patroon verloopt aldus: 1. Een onderzoeker doet een nieuwe ontdekking. 2. De nieuwe ontdekking verklaart de oude ontdekking als onvolledig en achterhaald en bewijst dit. 3. Zijn collega's zien dat hun oude achterhaalde speelgoed wordt afgepakt. 4. Zij staan met lege handen. 5. Zij worden gefrustreerd en boos. 6. Zij beginnen dingen te roepen om hun oude ontdekking te redden. 7. Zij gebruiken hiervoor oude argumenten die nou juist door de nieuwe ontdekking bewezen zijn achterhaald. 8. Hierna wordt het stil, de oude ontdekkers likken hun wonden, en de nieuwe ontdekking krijgt langzamerhand algemene en wetenschappelijke erkenning. 9. Jaren gaan voorbij. 10. En dan kan het gebeuren dat er wederom iets nieuws wordt ontdekt, maar dit nieuwe gebeurt nóóit door de oude ontdekkers. Deze voorspelbare reacties zien we ook na de ontdekking van professor Frans Grijzenhout. In het onderzoeksrapport van Grijzenhout worden namelijk de achterhaalde argumenten van zijn collega's volledig weerlegd. Dit ego-spel van reageren is al eeuwen oud. Reeds in 1543 verklaarde Copernicus dat de aarde niet plat was. Hierop veroordeelde de Kerk hem met de argumenten die Copernicus nu juist zo haarfijn had weerlegd. Sommige mensen zijn de eeuwige Kerk van 1543…

D.C. Stammes, Delft