'De Voedselbank is een aanvulling, geen vervanging'

DELFT - Veel Delftenaren hebben schulden. Dat doet iets met mensen. Het is een bron van zorg en verdriet. Hoe zorg je dat je uit de schulden blijft? En hoe pak je het aan als je er toch in beland bent? In een serie van negen artikelen besteedt Delft op Zondag in samenwerking met de stichting ISOFA aandacht aan hulp bij schulden.

Door: Esdor van Elten

In deze aflevering: Ben van Peppen van de Voedselbank Delft: "Het pakket van de voedselbank is een aanvulling, geen vervanging."
Ben van Peppen is vrijwillig adviseur en teamcoördinator bij de Voedselbank Delft. Hij stuurt vrijwilligers aan, behandelt de dossiers van (potentiële) cliënten, handelt klachten af en adviseert de cliënten hoe ze slimmer kunnen omgaan met hun financiën. De Delftse Voedselbank heeft zo'n 90 vrijwilligers. "Maar we kunnen er best nog een paar meer gebruiken." Compassie en empathie staan centraal, maar daarnaast hanteert de Voedselbank ook duidelijke criteria: "Het begint met openheid, want mensen moeten inzicht geven in hun financiële situatie." Bij een eenpersoonshuishouden is het basisbedrag 180 euro en voor elke extra persoon komt daar 70 euro bij."
Er is niet één 'type' voedselbankcliënt, benadrukt Van Peppen. "Het zijn mensen met problemen. Soms door pech, eigen wanbeleid, of het wanbeleid van anderen of van de overheid." Ongeveer een derde van de cliënten is eenoudergezin. Een derde is allochtoon. De meeste cliënten zijn tussen de 25 en 55 jaar. Een speciale groep vormen de mensen met een verblijfsvergunning, die tot de zaken goed op de rit zijn tijdelijk op de Voedselbank zijn aangewezen. Sowieso is de hulp van de voedselbank meestal tijdelijk. 'Profiteurs' zijn er volgens Van Peppen niet veel: "Van al onze cliënten bestaat in minder dan 3 procent van de gevallen enige twijfel. Weinig mensen komen voor hun plezier naar ons."

Culturele factoren
Hoe dat wordt beleefd, verschilt van persoon tot persoon, maar er spelen zeker ook culturele factoren mee. "Autochtonen hebben er vaak meer moeite mee dan mensen uit andere culturen. Misschien is dat onze Calvinistische volksaard." Toch doet afhankelijkheid wel iets met je. "Leven in schaarste maakt soms dat je niets meer durft. Dat je soms passief wordt."
De Voedselbank werkt samen met Participe Delft om cliënten te helpen en te activeren om hun eigen kracht en onafhankelijkheid weer terug te vinden. "Betuttelen is fout. Soms schrikken mensen als ik hen in de supermarkt tegenkom. Maar wat wij doen is aanvullen, niet vervangen." De meeste mensen zijn dankbaar voor de hulp van de Voedselbank, maar zijn ook blij als ze weer weg kunnen. Uiteindelijk ziet de Voedselbank de cliënten dan ook liever gaan dan komen: "We streven naar overbodigheid."

Meer informatie
Dit artikel is onderdeel van een negendelige reeks die tot stand is gekomen door inzet van ISOFA en financiële bijdragen van het Oranje Fonds en het Kansfonds.
Kijk voor nadere informatie op de website www.isofa.nl.