'De mislukte projecten zijn niet de echte oorzaak van het failliet van Delft'

DELFT – Niet de drie 'mislukte' grote projecten, maar het overschot aan ambtenaren heeft Delft financieel de das om gedaan. Dat benadrukt voormalig-projectontwikkelaar A. Th. van Wissen aan de vooravond van de openbare interviews over het Delftse bankroet.

Van Wissen klom recent in de pen en legde alle Delftse politieke partijen nog één keer uit dat de echte oorzaak moet worden gezocht in het 'waterhoofd aan ambtenaren' en het veel de grote kantoor dat voor hen werd gebouwd. En daar moet tijdens de openbare verhoren aandacht voor zijn, stelt hij.
Volgens Van Wissen had Delft eind jaren '90 zo'n 700 fte aan ambtenaren op de loonlijst. "Dat is toen heel snel opgelopen naar 1500 fte", weet hij. Waarom? Dat weet ook Van Wissen niet. "Het was een idiote hoeveelheid. Inmiddels zijn er nog maar 685 man van over. Ik heb in 2011 al gewaarschuwd dat dit niet vol te houden was, maar het stadsbestuur kon geen kant op. Het was een tanker die aan het varen was en niet te stuiten was. Ga jij maar eens 800 man ontslaan. Dat hebben ze, toen Delft onder financieel toezicht kwam te staan, dus overgelaten aan de saneerders van de provincie. En iedereen in het zakenleven weet dat, als die mannen van de banken komen, je niks meer te zeggen hebt. Dan sta je aan de kant te kijken en hoef je alleen nog ja te knikken."
Volgens een gemeentewoordvoerder kloppen de door Van Wissen genoemde aantallen niet. Momenteel telt de organisatie volgens hem 800 fte, in de hoogtijdagen - in 2014 - waren dat er nog 1400. Rekenend met deze cijfers, kostte dit ambtenarenoverschot van 600 fte volgens Van Wissen nog altijd 30 miljoen euro per jaar. "Je kunt gemiddeld uitgaan van 50.000 euro loonkosten per ambtenaar per jaar. En 600 keer 50.000 euro is 30 miljoen euro. Per jaar. En die kosten lopen ook nog op, hè. Saneerders van de provincie hadden dat al gauw door. Anders zou Delft de begroting niet alweer binnen een jaar op orde hebben gehad." Daarbij komt dat Delft met haar grote personeelsbestand en ambities ervoor koos een 24.000 vierkante meter groot nieuw Stadskantoor te bouwen. Terwijl een kantoor van 8000 vierkante meter volgens rijksnormen groot genoeg zou zijn, benadrukt Van Wissen, die zelf vele gebouwen en kantoren ontwikkelde. "Daarmee is dus nog eens 40 miljoen euro aan extra kosten, omdat het drie keer te groot gebouw is, door het riool gespoeld." Hij vindt het opmerkelijk dat de hoge loonkosten voor ambtenaren in niet één van de rapporten over het Delftse bankroet aan de orde is gekomen. "Het ging alleen maar over de Spoorzone, de Harnaschpolder en de Sebastiaansbrug. Dat zijn stommiteiten, maar niet de echte oorzaak van het failliet van Delft. Als je elk jaar 30 miljoen euro per jaar teveel aan loonkosten betaalt, ben je op een gegeven moment al je centen kwijt. Maak je dan ook nog blunders met vastgoed, ja, dan ga je onderuit." Van Wissen heeft verder weinig vertrouwen in de openbare interviews. "Ze verhoren zichzelf. De raad is bovendien eindverantwoordelijk. Dus in plaats van vragen aan zichzelf te gaan stellen, kunnen ze beter een hele grote spiegel van 6 bij 3 meter in de raadszaal ophangen."