Dick de Leeuw (bestuursvoorzitter), Ank Mokveld (vrijwilliger), Anette Klees (verpleegkundige), Gabriëlla Rijerse (coördinator) en Joyce Koopman (vrijwilliger) (Foto: Koos Bommelé)
Dick de Leeuw (bestuursvoorzitter), Ank Mokveld (vrijwilliger), Anette Klees (verpleegkundige), Gabriëlla Rijerse (coördinator) en Joyce Koopman (vrijwilliger) (Foto: Koos Bommelé)

‘Geen plek om te sterven in Hospice Delft’

Algemeen

DELFT - Hospice Delft helpt mensen in hun laatste levensfase. Dat doen het zorgteam en de vrijwilligers met liefde. Voor hen is het dan ook onverteerbaar dat ze in het afgelopen kalenderjaar een recordaantal mensen moesten teleurstellen. Voor 55 mensen kon het hospice in 2022 niet de zorg bieden waar zij zo’n behoefte aan hadden. De wens om te verhuizen naar een grotere locatie is daarom nu nog sterker aanwezig dan voorheen, maar het vinden van een geschikt pand is lastiger dan gedacht. Hospice Delft slaakt daarom een noodkreet. 

Door Cheyenne Toetenel

Sinds 2010 is het Delftse hospice - dat volgend jaar exact twintig jaar bestaat - gevestigd in woonzorgcentrum Delfshove aan het Vorrinkplein. Stichting Hospice en VPTZ Delft huurt de zesde etage van zorgaanbieder Pieter van Foreest, de eigenaar van het pand. De gehuurde etage telt vijf kamers, voor vijf bewoners. Een aantal dat de laatste jaren te laag is gebleken voor een stad als Delft. “Het pijnlijke gevolg is dat in het afgelopen jaar 55 mensen hun laatste weken op een andere manier hebben doorgebracht dan zij wensten”, vertelt bestuursvoorzitter Dick de Leeuw. “Helaas verwachten wij dat het aantal aanvragen en daarmee het aantal afwijzingen de komende jaren zal stijgen. Dat komt uiteraard door de vergrijzing, maar ook door de veranderde organisatie in de zorg. Dat is natuurlijk een vreselijk vooruitzicht, en daarom roepen wij iedere persoon en iedere instantie die iets voor ons kan betekenen op om ons te helpen.” 

Consequenties
Het feit dat veel mensen niet op de plek van hun voorkeur kunnen verblijven in hun laatste levensfase, kent consequenties. Coördinator Gabriëlla Rijerse licht toe: “Mensen die niet bij ons terecht kunnen, overlijden thuis onder vaak moeilijke omstandigheden door een tekort aan thuiszorg, of ze gaan naar andere locaties waar ze eigenlijk niet willen zijn, hetzij een verpleeghuis, ziekenhuis of hospice buiten de stad. Deze laatste optie bemoeilijkt het vaak voor familieleden om langs te kunnen gaan, vooral voor de oudere generatie. Niet iedereen is even mobiel. Om deze vervelende situatie te voorkomen, willen wij uitbreiden. Maar helaas is een nieuwe locatie na jaren zoeken nog steeds niet gevonden.”

Ideale locatie
Het feit dat Hospice Delft al lange tijd zoekt naar een andere locatie heeft niet alleen te maken met het tekort aan ruimte. Een andere belangrijke reden om de zoektocht naar een nieuwe locatie te starten is de grote behoefte aan groen. “Hoe blij we ook zijn dat we van onze huidige locatie gebruik mogen maken, voelt het toch een beetje alsof we zitten weggestopt in een groot gebouw”, aldus De Leeuw. “In de ideale situatie zou ons hospice gehuisvest zijn op de begane grond met een eigen tuin of grenzend aan een groen gebied, zodat onze bewoners in hun laatste weken of dagen toch nog een beetje kunnen genieten van het groen om hen heen. Op onze huidige locatie is dat anders. We zitten hoog, wat inhoudt dat bewoners niet veel meer kunnen zien dan de lucht en beton van omliggende gebouwen.” Rijerse vult aan: “Daarnaast zitten we nu in een gedateerd gebouw. Als het hard waait, hoor je gefluit door het hele hospice. Als het buiten warm is, is het hierbinnen ook erg warm. Het zou fijn zijn als we in een nieuw pand de temperatuur wat beter kunnen regelen in de kamers.” De ideale locatie bevindt zich bovendien in een gebied dat goed bereikbaar is met het openbaar vervoer, en biedt ruimte voor zeven kamers. “Met zeven kamers kunnen we veel meer mensen helpen dan met de huidige vijf kamers. Nog groter willen we niet, omdat we ons huiselijke karakter willen behouden. We willen geen instelling worden, maar een groot huishouden blijven met persoonlijke aandacht.”

Ogen en oren
De afgelopen jaren hebben vanuit Hospice en VPTZ Delft gesprekken plaatsgevonden met verschillende instanties. “Pieter van Foreest wil graag met ons meedenken, maar kan helaas niet toveren. Ook zij zijn beperkt door hun eigen mogelijkheden”, vertelt De Leeuw. “Wethouder Karin Schrederhof heeft ons een tijd geleden gekoppeld aan GGZ Delfland aan de Sint Jorisweg, maar ook daar is helaas nog niets concreets uitgekomen. Wij vragen iedereen daarom hun ogen en oren open te houden in de stad en onze hulpvraag te delen. Want dit is niet alleen ons probleem, maar het probleem van de Delftse gemeenschap. Het kan ook jouw vader, moeder of partner zijn die we moeten teleurstellen.”

Vrijwilligers
Naast een nieuwe locatie, zijn ook nieuwe vrijwilligers meer dan welkom in het hospice. “Vrijwilligers zijn, naast het zorgteam van Careyn, een belangrijke factor in ons bestaan”, aldus Rijerse. “Het geeft veel voldoening om te kunnen bijdragen aan het comfort en een glimlach op iemands gezicht in moeilijke tijden. Onze vrijwilligers draaien wekelijks één shift van vier uur, waarin zij afwisselende taken verrichten. Denk aan het ontvangen van bezoek, het assisteren van de verpleegkundige, licht huishoudelijk werk en het verzorgen van ontbijt, lunch en diner. Maar soms ook het voorlezen bij een bewoner, samen televisie kijken, een spelletje doen of gewoon een praatje maken. Ervaring in de zorg is niet vereist. Het gaat erom dat je een goed hart hebt. Ervaring komt vanzelf. Nieuwe vrijwilligers krijgen een introductiecursus.” Meer informatie is te vinden op www.hospice-vptzdelft.nl.