Björn Bénard is niet naar DSVP gekomen om rustig af te bouwen
PIJNACKER - Na bijna tien jaar in de top van het amateurvoetbal is keeper Björn Bénard terug bij zijn oude liefde DSVP. En met succes, want de Pijnackernaren draaien bovenin mee in de derde klasse.
Door Alphons de Wit jr.
12 mei 2012; het is een datum die bij veel DSVP'ers en sympathisanten van de Pijnackerse club warme gevoelens oproept. Onder leiding van succestrainer Peter Klomp werd het voorwerk van zijn voorganger Marcel de Letter voortgezet; na een 6-0 overwinning op RAS was DSVP de kampioen van de tweede klasse.
Het oude nest
Keeper in die laatste kampioensploeg van de Pijnackernaren was Björn Bénard, die na een teleurstellend seizoen én een degradatie vanuit de eerste klasse zijn vleugels uitsloeg en verkaste naar Nootdorp. Nu, bijna elf jaar later, staat Bénard opnieuw onder de lat na omzwervingen bij Nootdorp, Scheveningen, Xerxes/DZB en opnieuw Scheveningen. "Ik moet zeggen dat het weer als vanouds voelt, al is er wel veel veranderd in al die jaren. Mijn vrienden voetballen hier nog wel, al geldt voor de meesten dat het in een lager elftal is. Maar het is relaxed: ik voel me hier thuis. Als de resultaten dan zijn zoals ze nu zijn, is dat natuurlijk extra lekker."
Moeilijk was de keuze om terug te keren op het oude nest niet echt. "Toen ik eenmaal had besloten om bij Scheveningen te vertrekken, waren er nog wel wat clubs met interesse, maar daar zat niets tussen waar ik zelf warm van werd. Ik was het wachten beu en wilde de mensen bij DSVP ook duidelijkheid verschaffen. Daarom heb ik eerst een mijn broertje Tom, die in het eerste keepte, overlegd. Voor mij was het belangrijk dat hij er ook achter stond en toen hij aangaf het alleen maar leuk te vinden, heb ik de knoop doorgehakt en daar heb ik nog geen moment spijt van gehad."
Ontwikkeling
De tien jaar op het hogere amateurniveau heeft van Bénard een andere keeper gemaakt. "In mijn eerste periode was ik nog jong en was alles nog nieuw. Ik wilde elke bal aanvallen en pakken. Nu ligt dat anders: ik probeer de dingen vóór me zo te organiseren dat zowel mijn sterke als die van de verdedigers het best naar voren komen. Daar komt heel wat coaching bij kijken; tijdens de wedstrijd vooral naar de verdedigers, maar daarbuiten ook naar het hele elftal. Het verdedigen begint namelijk al voorin en als je als aanvaller een paar stapjes extra zet, kan dat de verdedigers heel veel werk besparen. Dat gaat best goed: ondanks het feit dat we niet altijd met een vaste verdediging spelen, hebben we in eenentwintig wedstrijden slechts negentien doelpunten tegen gehad, waarbij we negen keer 'de nul' hebben gehouden. Dat is niet slecht, zeker niet als je ziet wat voor jonge ploeg we hebben."
Kampioensaspiraties
Het leidt tot een keurige derde plaats, waarbij koploper Zwarte Pijl en runner-up buurman Oliveo op respectievelijk twee en één punten voorstaan. "Omdat we nog tegen allebei die ploegen spelen, hebben we een eventueel zelfs nog kans op het kampioenschap. Daar moeten we nu alleen nog niet naar kijken. Bij aanvang van het seizoen was het de bedoeling dat het een soort tussenjaar zou worden, waarbij de jonge jongens de gelegenheid kregen om aan het seniorenvoetbal te wennen. Dat is aardig gelukt. Nu we er zo voorstaan, is het ook de vraag hoe we daarmee omgaan. Voelen we druk om kampioen te worden of ervaren we die druk niet omdat we sowieso boven verwachting presteren? Ik denk dat ik met mijn ervaring eventueel wel wat van die druk weg zou kunnen nemen."
Al met al geniet Bénard weer onder de lat, waar hij in zijn laatste tijd bij Scheveningen vaker dan hem lief was op de bank moest plaatsnemen. "We hebben een heel leuke groep met jonge jongens die graag willen en een paar jongens die al wat ervaring hebben bij de senioren. Het is knap hoe Alex van der Harst er een geheel van maakt en ik vind het voor hem ook heel leuk dat het nu zo goed gaat. Het zorgt voor een positief gevoel binnen heel de club."
Wat ook leuk is, is dat de doelman niet lang geleden voor het eerst 'voor het echie' tegen buurman Oliveo heeft gespeeld. "Natuurlijk speelden we elk jaar weleens vriendschappelijk tegen elkaar, maar dat is toch anders. In de thuiswedstrijd werd het 0-0 en kwamen wij denk ik goed voor de dag. Ik had zelfs het idee dat zij hun spel aan ons hadden aangepast. Sinds die tijd zijn wij als elftal alleen maar sterker geworden en daarom kijk ik met vertrouwen uit naar 20 mei."
Hoe de ploeg er op die voorlaatste speelronde voorstaat, hangt vooral ook af van het resultaat tegen Zwarte Pijl, een week eerder. "Maar hoe het ook mag lopen, een plaats in de nacompetitie om promotie zou al een geweldige beloning zijn."