Lorenzo Dijksman benut dit seizoen om te kijken of hij nog verder wil met selectievoetbal.
Lorenzo Dijksman benut dit seizoen om te kijken of hij nog verder wil met selectievoetbal. "En het bevalt me zo goed bij Wippolder, dat ik zeker nog van plan ben om er nog wat jaren aan vast te plakken." (foto: Roel van Dorsten)

Lorenzo Dijksman geniet van het alles of niets bij Wippolder

sport

DELFT - Wippolder is sinds begin februari bezig met een opmars op de ranglijst. Van de laatste zes wedstrijden werden er vijf gewonnen, waardoor de ploeg van trainer Mark Moen momenteel op een keurige vijfde plaats staat. 

Door: Alphons de Wit jr. 

Afgelopen zaterdag was het Voorschoten ‘97 dat onverrichter zake huiswaarts keerde na een 3-2 nederlaag. “De uitwedstrijd in november verloren we met 2-0 en in die wedstrijd hadden wij niet veel in de melk te brokkelen”, vertelt aanvaller Lorenzo Dijksman, die zijn ploeg halverwege de eerste helft op voorsprong kopte. “Het was dus tijd voor revanche en die hebben we afgelopen zaterdag genomen. Ik denk dat het grote verschil met die uitwedstrijd vooral was dat we een stuk scherper voor de goal waren. Uiteindelijk kwamen we met 2-0 en 3-1 voor te staan, maar werd het in de slotfase toch nog wel een beetje spannend toen zij de 3-2 maakten. Gelukkig hebben we hem over de streep getrokken.”
Dat lukte een week eerder, uit bij laagvlieger HVV helaas niet. “En dat was erg jammer. In die wedstrijd begonnen we heel slordig en slapjes en kwamen we verdiend op achterstand. Dat gebeurt wel vaker, maar meestal weten we ons dan wel terug te knokken. Zo ook in die wedstrijd, want vanaf 2-0 kwamen we nog wel terug op 2-2, maar in de slotfase gaven we het alsnog weg en maakten zij de 3-2.”

Alles of niets
Heel verrassend was het niet dat de wedstrijd uiteindelijk niet in een remise eindigde, want Wippolder speelde dit seizoen nog geen wedstrijd gelijk. “En dat ligt in ons spel opgesloten. We gaan altijd voor de winst, maar soms neem je dan ook weleens net iets te veel risico en valt die bal er aan de andere kant in. Daarbij is spelen om te winnen natuurlijk het leukste wat er is.”
Dát dat voor voetballen in het eerste elftal van Wippolder geldt, is voor de 24-jarige goaltjesdief ook wel duidelijk geworden. “Want Wippolder is een geweldige vereniging en ik zit hier helemaal op mijn plek. Toen ik hier in de B-jeugd na avonturen bij Sparta en DHC weer terugkwam, was voor mij wel duidelijk dat er maar één club is. Onder Marcel de Letter maakte ik hier mijn debuut in het eerste elftal. Door mijn werk moest ik een stapje terugdoen en nu ik een andere baan heb, ben ik vanuit het vriendenteam weer bij de selectie aangesloten en dat bevalt ontzettend goed.”

Beslissende treffer
Ondanks het feit dat Dijksman pas dit seizoen definitief de overstap naar de selectie maakte, speelde hij een cruciale rol in het kampioenschap van afgelopen seizoen. “Ik wist dat ik het dit jaar weer bij de selectie wilde proberen en trainde aan het eind van het vorig seizoen al een beetje mee met de groep. In de laatste wedstrijden van het seizoen pikte ik zelfs al mijn minuten mee en in de laatste wedstrijd van het seizoen, thuis tegen RKDEO werd ik ruim een kwartier voor tijd bij een 1-0 voorsprong ingebracht. Bij die stand zouden we kampioen worden, maar toen zij tien minuten voor tijd gelijkmaakten, stonden de zaken er ineens heel anders voor. Uiteindelijk maakte ik zelf vier minuten voor tijd de 2-1 en barstte er een feest los. Ik denk niet zo vaak meer aan die goal, maar wordt er door anderen nog regelmatig aan herinnerd.” 

Vriendenteam
De vijfde plaats op de ranglijst is een prima prestatie voor een ploeg die voor het eerst in de clubhistorie in de eerste klasse speelt. “Ik had verwacht dat we wel aardig mee konden, maar dat het zo goed zou gaan had ik ook niet voorzien. Ik denk dat onze kracht er vooral in zit dat we een vriendenteam zijn en dat we zowel binnen als buiten de lijnen ontzettend veel voor elkaar over hebben en niet opgeven.”
Dat hechte collectief wordt bijeengehouden door trainer Mark Moen. “Maar vergeet vooral Marcel de Letter niet, die daarvoor al heel wat voorwerk heeft verricht. Verder is Mark een supertrainer. Inhoudelijk is hij hartstikke goed, in het veld heeft hij hoge verwachtingen van ons en spreekt hij ons hier ook op aan, maar daarbuiten is hij gewoon één van ons. Dat vind ik heel knap.”
Dijksman wordt in het elftal meestal geposteerd als ‘nummer 10’, spits of hangend op één van de flanken. “Daarbij is mijn kwaliteit denk ik dat altijd de oplossing vooruit zoek en dat ik best doelgericht ben. Dat wil niet zeggen dat ik een egoïstische spits ben, want als een ander er beter voor staat, speel ik de bal af.”
Dijksmans doel is om dit jaar nog mee te spelen om promotie. “We zitten dichtbij de nakompetitieplekken en hebben het nog in eigen hand, want we spelen nog tegen de ploegen boven ons. Laten we net als tegen Voorschoten dit weekend revanche nemen, want van deze ploegen hebben we de vorige keer dat we tegen ze speelden verloren.”