Naaste buren Marcelle bij haar Spiritueel Huis Voorstraat 51 en Nico bij zijn tot Rijksmonument uitgeroepen huis op nr. 53.
Naaste buren Marcelle bij haar Spiritueel Huis Voorstraat 51 en Nico bij zijn tot Rijksmonument uitgeroepen huis op nr. 53.

Straattaal klinkt deze week uit: Voorstraat

Algemeen

Tekst en foto’s: Rianne Dekker

NICO VAN DER HORST
De gemêleerde leeftijden en achtergronden van de bewoners vindt hij één van de charmes van de Voorstraat. De klank van de naar zijn zeggen “zwaarste historische klok van Nederland”, die van de “Oude Jan”, vindt hij de mooiste ooit gehoord. De klokken van de Dom van Keulen bijvoorbeeld, verbleken erbij en vindt hij “helemaal prut”. En hij kan het weten, want Delvenaar Nico van der Horst (81) heeft al in heel wat plekken van de wereld zijn oor te luisteren gelegd bij kerkklokken. Zijn thuisbasis echter, is al sinds 1979 de Voorstraat. “Het is een voorrecht om in de binnenstad te mogen wonen”. 

Al generaties lang woont de familie van Nico in Delft. “Mijn moeder was een Rust, van de drankhandel, en mijn opa had een café aan de Molslaan. Mijn vader woonde op de boerderij bij het sluisje bij de Tweemolentjeskade. Ikzelf ben geboren aan de Buitenwatersloot. Mijn moeder was een zakenvrouw -haar kinderen mochten uit haar bezit allemaal een huis kiezen en zo kwam ik bij de Voorstraat uit- en mijn vader was een schat!”

Geen gezeik
Nico hield het niet bij één professie. Na het behalen van zijn diploma op het Stanislas College (waarbij het examen algebra overigens op dubieuze wijze werd behaald..) studeerde hij piano, en aan de universiteit van Heidelberg Duitse letterkunde. In Leiden studeerde hij Geschiedenis en Muziekwetenschappen. Ook zat hij vijf jaar op het seminarie in Katwijk, waar hij van de rector uiteindelijk weg moest omdat hij in diens ogen “de motor van het verzet” was. Aan zijn gedrevenheid lag volgens Nico echter geen idealisme ten grondslag. “Ik was fanatiek, maar dat was omdat ik geen gezeik met geld wilden hebben!”.
Daar had Nico echter geen echte baan voor nodig, zo bleek. In zijn leven heeft hij drie keer de kans gehad om erfgenaam te worden, en niet eens van familie. De twee keer dat hij de kans greep hebben hem geen windeieren gelegd. “De eerste keer vroeg een rijke Duitse me of ik haar zoon en zodoende erfgenaam wilde worden. Ik zei nee omdat ik lieve ouders had en hen dit niet wilde aandoen. De tweede keer vroeg mijn soulmate Mart me of ik zijn erfgenaam wilde worden. Hiervoor ben ik zelfs met hem getrouwd, dat was handiger met het oog op de fiscus. Hij was architect en heeft samen met Jan, ook architect, mijn hele huis gerenoveerd. We werden soulmates en zij hebben me heel Europa laten zien. Ik heb heel wat kathedralen gezien bijvoorbeeld. Het was een gouden periode in mijn leven. Toen Mart overleden was vroeg zijn zus me of ik haar erfgenaam wilde worden. En aldus geschiedde”.

ROGIER VAN DER WAL
Rogier van der Wal (47) woont sinds 2014 met heel veel plezier aan de Voorstraat. De geboren Zuid-Fries doet dat met vrouw Eline en zoon Waldemar. “Er woont een leuk, gemêleerd gezelschap. Ik had niet gedacht dat er zoveel jonge gezinnen in het centrum van Delft zouden wonen. Je hebt er de lusten, maar niet de lasten, doordat je zo de stad in loopt, maar verder heel rustig woont. Het is alleen jammer dat er erg hard wordt gereden over de Voorstraat, onder andere door ouders die hun kinderen naar school brengen en aan de late kant zijn. Maar daar heeft mijn zoon iets op gevonden!”

Waldemar, nu 13, ontwierp op 11-jarige leeftijd een bordje van een “zwijgend” jongetje, dat de aandacht vestigt op een duidelijk gewenste maximumsnelheid van 30 km/h . Het bordje is al twee keer gestolen, maar gelukkig ook weer teruggekomen, en is niet het enige kunstwerk van de creatieve zoon van Rogier. In een gangetje achter het Spiritueel Huis van buurvrouw Marcelle prijkt een muur met graffiti. “Die heeft hij samen met de bekende Delftse kunstenaar Micha de Bie gemaakt. Een verjaardagscadeau”, aldus de trotse vader.

Rustig slapen
De wetenschappelijk onderzoeker bij TNO, die zich in samenwerking met de marine bijvoorbeeld richt op het veiliger maken van marineschepen tegen explosies (“We proberen het uitzenden van mariniers zo veilig mogelijk te maken”), is ook gecharmeerd van de aanwezigheid van studenten aan de Voorstraat. “We kijken uit op studentenhuis de Gulden Klooi, waar we jaarlijks standaard uitgenodigd worden voor een groot feest waar honderden mensen komen. Ook hebben we er pas een buurtborrel gehad. En ook daar verdwijnt nog wel eens een uithangbordje. Er is veel vertier, maar wij kunnen toch heerlijk rustig slapen aan de achterkant. En ook op het balkon of in de tuin, waar we zon technisch trouwens ideaal zitten doordat we de avondzon daar nog hebben, is het ook heerlijk rustig toeven”.  

MARCELLE WEEVERS
Marcelle Weevers (54) is naar eigen zeggen altijd al betrokken geweest binnen het Spiritualisme. De van oorsprong Hengelose had bijvoorbeeld al een spiritueel centrum in de Beukenlaan vlak voor de Bieslandhof. Daarnaast heeft ze ook een “normale” baan bij de gemeente Delft. Als ze vroeger haar auto in de Indische buurt parkeerde en via de Voorstraat naar het stadhuis liep, zag ze op nummer 51 dat bord: Spiritualistische Stichting Dienende Liefde. En dacht: “Het zou toch mooi zijn als je daar zou kunnen huizen”. Inmiddels is gebleken dat haar gebeden zijn verhoord.

Als voorzitter en contactpersoon van bovengenoemde stichting heeft ze sinds juli 2020 het voorrecht om in Spiritueel Huis Voorstraat 51 te mogen wonen. Het bord is inmiddels weggehaald omdat de naam Dienende Liefde wat verwarring opleverde. “Er werd weleens gedacht dat we zaken deden zoals in de rosse buurt”, aldus Marcelle. In werkelijkheid biedt het Spiritueel Huis onderdak aan verschillende soorten activiteiten die zich richten op innerlijke groei, en creatieve en spirituele ontwikkeling. Men kan er terecht voor onder andere yoga, zingen, tekenen/schilderen, massages en healing. Tevens is Voorstraat 51 een trouwlocatie en biedt de mogelijkheid voor ceremoniële diensten bij trouwen, overlijden en spirituele herdenkingsdagen. Dit alles, de mix van leeftijden en achtergronden van bewoners, en de aanwezigheid van “een mooie selectie aan winkeltjes”, een peuterspeelzaal en een school, maken volgens Marcelle van de Voorstraat “een straat waar bijna het hele leven in zit”. “En waar nog tijd is voor een praatje en onthaasten”.

Eigen kerkgebouw
Het pand Voorstraat 51 is door zijn rijke historie met het Spiritualisme en healing een stukje spiritueel erfgoed geworden. Sinds 2018 zet Marcelle zich met succes in voor het voortbestaan ervan, wat heeft geleid tot het ontstaan van Spiritueel Huis Voorstraat 51. Het pand dateert uit in ieder geval de eerste helft van de negentiende eeuw, en is door Coen van den Engel in 1953 verkocht aan de Spiritualistische Stichting Dienende Liefde, die hij in 1941 had opgericht. “De stichting was en is nog steeds de enige spiritualistische gemeenschap in Nederland met een eigen kerkgebouw”.  

MARTINE LÜBBERS
Van de vier buren is Martine Lübbers (41) de benjamin van het gezelschap. Haar familie woont en werkt al generaties lang in Delft. Haar overgrootvader startte aan de Voorstraat meubelzaak Jan Lübbers Interieurverzorging”, die zich uitstrekte vanaf de huidige Chocoladebar tot en met Chocolaterie en Gelaterie De Lelie. Ooit werd Martines vader voorspeld dat hij weg zou gaan van de Voorstraat, maar hier ook weer terug zou komen. Dit is gebeurd. De meubelzaak verdween, maar Martine is, na een uitstapje naar Rotterdam en Spanje, weer in de Voorstraat teruggekeerd. 

“Inmiddels woon ik hier alweer twintig jaar. In het pand was oorspronkelijk een loodgieterij gevestigd. Ik ben hier begonnen met twee vrienden. De garage werd nog verhuurd en stond los van het woonhuis. Toen de jongens en de huurder van de garage eruit gingen, is alles bij een verbouwing zes jaar geleden bij elkaar getrokken”.
De onlangs afgestudeerde energetisch therapeute woont samen met haar kinderen van 5, 7 en 10 jaar. “We wonen hier zo fijn, als het aan mij ligt gaan we hier nooit meer weg”. Bij buurman Nico werpt haar studierichting direct de vraag op wat een energetisch therapeut doet. Martine werkt holistisch. Dit betekent dat ze op verschillende niveaus naar een klacht kijkt, met name naar waar de klacht vandaan komt. Als therapeute richt ze zich op het stimuleren van het zelf herstellend vermogen van het lichaam. Dit stelt je in staat om trauma’s te verwerken, vaste patronen die niet goed voor je zijn te doorbreken en om je energiebalans te stabiliseren. Reiki vormt hierbij voor Reiki Master Martine een groot onderdeel.

Brug
Martine wil het unieke witte bruggetje tegenover haar huis niet onbenoemd laten. “Het is leuk om bij de brug te wonen. Er gebeurt daar van alles. Met het Delfts Chamber Music Festival staat er een strijkorkest op te spelen, het is een verzamelplek voor rondvaartboten en er worden vaak trouwfoto’s gemaakt. Er komen veel toeristen op af en er wordt wat afgezoend op die brug. Ook springen er met enige regelmaat traditiegetrouw studenten vanaf. “Naakt!”, aldus buurman Nico.         

Martine op het unieke bruggetje tegenover haar huis.
Rogier bij het door zoon Waldemar ontworpen snelheidsbordje.
Afbeelding