Straattaal klinkt deze week uit
Door Rianne Dekker
ANKE DERWORT
Delvenaar Anke Derwort (nog net 73) woont al sinds 1976 in de Sabangstraat. Zij is al een tijdje pensionado en heeft drie zoons van inmiddels 49, 45 en 40 jaar. Zestien jaar lang heeft ze op haar vijf kleinkinderen gepast, waarvan de jongste inmiddels 7 jaar is. Maar ook andere kinderen zijn aan haar zorg toevertrouwd nadat ze in 1980 de peuterspeelzaal op De Bras startte.
"Je was toen nog vrij om zoiets zelf op te zetten", aldus Anke. "In de jaren '90 zijn de peuterspeelzalen overgegaan naar de gemeente en is de administratie ook uit handen gegeven. Toen ik de peuterspeelzaal heb opgezet, had ik zelf ook nog kleine kinderen. Ik zat in eerste instantie in het bestuur, maar ben toen de opleiding Leidster Kinder Centra gaan volgen. Na twee jaar ben ik geslaagd en daar toen drie ochtenden per week als peuterleidster gaan werken. Toentertijd was je niet eens alle ochtenden open, en werkte ik zelfs een dag voor niks. Uiteindelijk heb ik er 35 jaar met veel plezier gewerkt. Het was vlakbij huis en je kon je eigen kinderen ook nog wel eens opvangen. Aangezien ik alleen kwam te staan toen de kinderen nog klein waren, was dit een uitkomst. Ook mijn nicht Anneke, die er ook werkte, paste nog wel eens op mijn kinderen. En het leuke van nu is, dat ik nog regelmatig kinderen en ouders van toen tegen kom".
Pottenbakken
Halverwege de jaren '80 gaf Anke ook toe aan een fascinatie die ze als kind al had, namelijk het pottenbakken. "De dagdelen die ik niet op peuterspeelzaal was, heb ik ingevuld door er hier in het buurthuis les in te gaan geven. Dat heb ik gedaan tot 1998, waarna ik naar een officieel centrum in Rotterdam ben gegaan. Ik heb thuis boven nog steeds een atelier en het leuke is dat mijn kleindochter van 16 het pottenbakken nu ook omarmt".
Anke kijkt ook verder dan de muren van haar atelier. "Ik ben naar China geweest om daar te exposeren en houd sowieso van reizen en andere culturen. Zo ben ik bijvoorbeeld net terug uit Argentinië. Ook heb ik jaren aan flamenco dansen gedaan".
BIANCA STROOKER
Bianca Strooker (47) woont al ruim vijf jaar met veel plezier in de straat. Haar huis uit 1934 is in die jaren van binnen en van buiten volledig verbouwd en geworden tot "een zalige plek" voor haar, echtgenoot Michiel en hond Noortje.
De geboren en getogen Delftse noemt zichzelf vanwege haar nog niet zo lange verblijf in de Sabangstraat een "semi-groentje". Deze term is ook min of meer van toepassing op haar als het gaat om één van haar drie banen. Sinds kort is zij namelijk trouwambtenaar bij de gemeente Delft. "Dit wilde ik eigenlijk al heel lang. Toen ik op Facebook een vacature zag heb ik meteen gereageerd en ben uiteindelijk , met drie anderen, uit vele aanmeldingen gekozen. Daarna was het "learning on the job". Ik kreeg een coach toegewezen en ben bij talloze huwelijken geweest. Binnenkort ga ik mijn eerste eigen huwelijk sluiten, op de locatie Hotel Johannes Vermeer, waar ik zelf ook ben getrouwd".
Maar dit is zoals gezegd niet Bianca's enige stempel op de arbeidsmarkt. Ze heeft namelijk nog een kleine schoonheidssalon en nagelstudio aan huis en primair is ze stewardess op intercontinentale vluchten bij de KLM. Bij het verschijnen van deze Straattaal verblijft ze bijvoorbeeld voor 24 uur in New York. "Even wat kerstinkopen doen. Slapen doe ik wel weer als ik thuis ben en gelukkig heb ik eigenlijk nooit last van een jetlag", aldus de bezige bij, die als hobby vijftien jaar lang toneel heeft gespeeld in Delft.
Goede buur
Bianca omschrijft de woonsfeer in de straat als "prettig". "Iedereen zegt elkaar gedag. We lopen de deur niet plat, maar zijn er voor elkaar als dat nodig is. Ik houd bijvoorbeeld een klein oogje in het zeil bij mijn buurvrouw en tijdens onze verbouwingen haalden de buren hun auto's altijd even weg als er een plekje nodig was. We nemen elkaars pakketjes aan, hebben een buurtapp en ook straatfeesten. De laatste dateert alweer van voor de Coronacrisis, drie jaar geleden, compleet met tent, luchtkussen en barbecue. Het wordt weer tijd!"
ILSE VAN DER KRAAIJ-QUICK
Met haar 45 jaar is Ilse van der Kraaij-Quick de "benjamin van het gezelschap". Toch woont de geboren en getogen Delftse in augustus volgend jaar alweer twintig jaar in de straat. "Er komt dus weer een feestje aan", zegt ze veelbetekenend. Ilse is moeder van, zoals ze het zelf noemt, drie pubers. "Eén van 16, één van 12 en één van 51". Nee, ze denkt niet dat echtgenoot Dennis dit haar heel kwalijk zal nemen.....
Ilse is nog lang niet met pensioen, zo is aan haar indrukwekkende staat van dienst te zien. Ze werkt drie dagen bij de TU Delft als management assistente bij het Reactor Instituut. Ze deed vrijwilligerswerk op school, waar ze ook in de OR zat. Toen ze een voetbalclub voor haar zoons zocht, gaf buurman Dick haar de tip om bij sv-DHL te komen. "Zo ben ik het vrijwilligers leven bij sv-DHL ingerold. Ik ben nu coördinator van drie leeftijdsgroepen en algemeen jeugdcoördinator". Waarop buurman Dick fijntjes wijst op het principe van het geven van een vinger en het grijpen van de hele hand....
Dansen met kind in de buik
Ilse haalt veel genoegen uit het bezoeken van pretparken met haar pubers. Ze spreekt graag met vrienden af en houdt van feestjes, bijvoorbeeld bij sv-DHL. Met buurvrouw Bianca, die uit dezelfde vriendengroep van vroeger stamt, blikt ze met plezier terug op het dansen bij Dansschool Wesseling, dé "place to be" in die tijd. Sport en flamenco dansen staan nu even op een laag pitje, maar vroeger danste Ilse naar eigen zeggen met de kinderen in de buik, waardoor ze nu heel ritmisch zijn. Ze is op donderdag trouw bezoekster van de markt. Vroeger met haar kinderen, en tegenwoordig met haar moeder van 72, die ernstig ziek is. "Ik ben nu mantelzorger voor haar", geeft ze aan.
Momenteel is Ilse zich met haar gezin geestelijk aan het voorbereiden op de fikse verbouwing van hun jaren '30 woning, die in het voorjaar van 2023 op de agenda staat. Het wordt steeds mooier in de Sabangstraat, gelegen in wat ooit de Glastuinbouwwijk was!
DICK EN ANNEKE VAN DER BOON
Delvenaren Dick (69) en Anneke (68) van der Boon wonen al veertig jaar in de Sabangstraat. Dat wil echter niet zeggen dat ze hun blik niet verruimen, want vakanties met de caravan en naar verre oorden als Australië en Nieuw-Zeeland zijn hen niet vreemd.
Beiden zijn met pensioen, "Dickie Dik zelfs al heel lang", aldus Dick, die op de medicijnafdeling DAI van DSM heeft gewerkt. "Dankzij een goede regeling na een reorganisatie kon ik daar op mijn 56ste vertrekken. Tot mijn 60ste heb ik nog wat baantjes her en der en een eigen bedrijfje gehad, en toen ben ik met pensioen gegaan".
Sindsdien heeft Dick zich echter geenszins verveeld. Hij zit bij atletiekvereniging De Koplopers en zat jarenlang in het bestuur van voetbalvereniging DHL. Nu houdt hij daar naar eigen zeggen "met acht ouwe mannen gezellig de plees en de kantine schoon" en doen ze er ook onderhoud. Verder is hij penningmeester van de Zonnebloem, waar hij ook vele malen voor Sinterklaas heeft gespeeld. "Hij was een hele goede Sinterklaas, want hij is lang en liep ook echt als een Sint. En hij hoefde niks voor te bereiden, hij schudde het zo uit zijn mouw", aldus echtgenote Anneke, die vertelt thuis altijd een heel spektakel te maken van Sinterklaas, compleet met draaiplateau met cadeaus voor hun zes kleinkinderen en hun drie kinderen van inmiddels alweer 47, 45 en 41.
In teken van kinderen
Anneke is sowieso goed met kinderen. Lang heeft zij op de peuterspeelzaal aan de Brasserskade gewerkt, samen met nicht en collega Anke. Daarna was ze nog acht jaar actief op peuterspeelzaal het Mierennest aan de Van Bleyswijckstraat, waar ze nog af en toe invalt. Naast hardlopen, fietsen en wandelen heeft ze als hobby haar kleinkinderen. "Vooral het oppassen op de twee kleinsten".
Popkoor
Maar naast deze druktes is de donderdagavond heilig. Dan repeteert het stel in Abtswoude met het volgend jaar jubilerende popkoor New Sound. "We gaan dan niet naar vergaderingen of iets dergelijks, we slaan geen avond over". En Dick besluit tevreden: "We hebben eigenlijk een heerlijk leventje zo, hè An".
