Een avontuurlijke notaris (4): Het Braziliaanse avontuur
DELFT - Voorgaande weken verhaalden we hier over de handelsgeest van notaris Cornelis Lambrechtsz. Stuling, zijn raakvlakken met Piet Hein en zijn vertrek uit Delft naar Delfshaven en later Marokko. U kunt dit teruglezen in het Delft op Zondag online archief.
Door Jeroen Stolk
Het verblijf in Marokko (Marrakesh) zal o.a. te maken hebben gehad met de familie van Pallache, maar vermoedelijk zal Cornelis er contact hebben gehad met de Delftse hofschilder Justus van Stuling (Stuijling) die aldaar verbleef. Pallache reisde door naar Brazilië dat deels Nederlands bezit was. Cornelis en zijn zoon zullen zijn meegereisd want zij kochten in ‘Brasiel’ een suikerplantage. Mogelijk waren de banden met Pallache dieper dan wij weten want de zoon van Cornelis was Samuel gedoopt, een naam die in het geslacht Stuling niet eerder voorkwam, maar wel bij Pallache. Hoewel Stuling niet Joods was worden hij en zijn zoon wel genoemd in een lijst van Joodse plantage-eigenaren. Wellicht is Stuling tot het jodendom bekeerd. De avontuurlijke notaris Cornelis Lambrechtsz. Stuling overleed in Brazilië in 1648, het jaar waarin de bloedige slag Guararapes plaatsvond waarbij zeer veel Hollanders omkwamen. Velen door verdrinking in het moeras. Op 15 oktober 1648 ontvingen de in Nederland achtergebleven familieleden een brief uit Brazilië waarin stond dat hij dat jaar was overleden. Een notaris uit Recife (Pernambuco) liet weten dat er meer schulden dan baten waren nagelaten. Zijn nalatenschap bestond onder meer uit; een Portugese kist met een bundel papieren; een kussen en een bed; een kist met daarin de volgende spullen: kleding en lakens; sleutels; een pistool; een bord, een pan en een beker. Veel over het avontuurlijke geslacht Stuling staat opgetekend in ‘Delft gezien door de ogen van het Delftse geslacht Stuijling’.