Vincent Romijn voelt zich na enkele maanden op zijn plek in Nootdorp, maar blijft kritisch op zichzelf. "Het gaat nog niet helemaal zoals ik het wil, maar alle ingrediënten zijn hier om goed te presteren." (foto: Roel van Dorsten)
Vincent Romijn voelt zich na enkele maanden op zijn plek in Nootdorp, maar blijft kritisch op zichzelf. "Het gaat nog niet helemaal zoals ik het wil, maar alle ingrediënten zijn hier om goed te presteren." (foto: Roel van Dorsten)

Vincent Romeijn kan zich bij Nootdorp weer op het voetbal focussen

Algemeen

NOOTDORP - Nootdorp boekte afgelopen zaterdag een historische zege, door het nieuwe elftal van DHC met 13-0 te verslaan. Vincent Romeijn, die afgelopen zomer overkwam van de Brasserskade,  heeft zijn draai bij de ploeg van trainer Marco Jalink al snel gevonden. 

Door: Alphons de Wit jr. 

En dan was daar ineens de monsterzege, een uitslag die je zelden op de velden tegenkomt, al helemaal niet in de eerste klasse. “In dat opzicht was het een bijzondere wedstrijd; zo vaak gebeurt het niet dat je met zulke cijfers wint. Maar of het bijzonder was om tegen DHC te spelen? Zo voelde het voor mij absoluut niet”, vertelt de middenvelder. “Van de jongens met wie ik heb samengespeeld was alleen Karlo Grgic over en die speelde niet eens, volgens mij was hij geblesseerd. In dat opzicht voelde het voor mij niet heel anders dan een wedstrijd tegen een andere ploeg in de competitie. Het is wel bijzonder om een tegenstander zo ineen te zien storten. Dat heb ik op die manier volgens mij nog niet meegemaakt.”

Representatief elftal
En dat bij de club waar zeker nog een deel van zijn hart ligt. “Ik had in principe graag bij DHC willen blijven voetballen en dat was ook mijn intentie aan het eind van het afgelopen seizoen. Ondanks al het gezeur dat er was, het feit dat dingen vaak niet goed geregeld waren en afspraken vaak niet werden nagekomen, was het toch míjn club. We hadden het als spelers onderling hartstikke leuk en we presteerden ook goed. Maar toen anderhalve week voor de overschrijvingsperiode bijna de gehele selectie en de trainer naar VUC overstapten, besloot ik om voor mezelf te kiezen. In anderhalve week haal je nooit een elftal bij elkaar, laat staan een elftal dat representatief is voor de eerste klasse. Ik heb gesprekken gehad bij verschillende clubs, ook met Rob de Lange, maar uiteindelijk is de keuze op Nootdorp gevallen. Na het gesprek met deze club was ik meteen enthousiast; het werd duidelijk dat ze me erg graag wilden hebben. Ik heb nog geen moment spijt gehad van die keuze.”
Warm bad
Voor Romeijn is het een verademing dat hij zich bij zijn nieuwe club weer volop kan concentreren op voetbal en niet op randzaken. “Daarbij ben ik direct goed opgevangen. We hebben een hechte, multiculturele selectie, waarbij iedereen goed met elkaar omgaat. Daarnaast merk je dat je met een echte vereniging te maken hebt: er zijn veel betrokken mensen uit het dorp die zich ontzettend inzetten voor de club, wat ervoor zorgt dat alles perfect is geregeld.”
Toch is het in voetballend opzicht nog wel even wennen. “Vooral in het begin van het seizoen was het nog wel even zoeken. Ook hier is een heel aantal jongens vertrokken en zijn er nieuwe jongens gekomen. De trainer staat voor aanvallend voetbal met vroeg druk zetten en die speelstijl zit er nog niet helemaal goed in. De voorhoede van vorig seizoen was hier heel sterk in, maar voor de nieuwe aanvallers is het nog even wennen. Zaterdag tegen DHC ging dat hoog druk zetten wel heel goed. We hebben dit seizoen echter wel verloren van Forum Sport en thuis gelijk gespeeld tegen Honselersdijk, wat natuurlijk enorm zonde is. De wedstrijd tegen Den Hoorn, die we in de laatste minuut met 1-2 wonnen was goed voor het moreel; datzelfde geldt natuurlijk voor die wedstrijd tegen DHC. Hopelijk raken we steeds wat beter op elkaar ingespeeld.”

Bovenin meedraaien
Als dat lukt, kan het volgens Romeijn een mooi seizoen worden aan sportpark ‘s Gravenhout. “We staan op dit moment op de derde plaats met drie punten achterstand op Velo en twee op Wippolder. Met wedstrijden tegen HVV, Wippolder en Voorschoten ‘97 moeten we in elk geval voor die periode gaan en hopen dat zij onderweg punten laten liggen. Het is in elk geval fijn dat we, ondanks het feit dat het voetballend gezien nog niet top is, nog wel bovenin meedoen.”
Op langere termijn is promotie het streven. “Afgelopen seizoen heeft de club in de finale van de nacompetitie gestaan, dus het zou gek zijn als. dat niet het doel zou zijn. Natuurlijk heb je met ploegen als Wippolder, Den Hoorn en Velo een sterke competitie, maar wij staan er al aardig voor en kunnen vanaf hier alleen nog maar groeien. Waarom zouden we geen kampioen kunnen worden?”
Ook bij de speler die afgelopen woensdag zijn achtentwintigste verjaardag vierde, is er zeker nog groei mogelijk. “Want ondanks het feit dat de resultaten er zijn, ben ik nog niet tevreden met mijn eigen inbreng. Ik ben een speler met veel duelkracht die het spel goed kan verdelen, maar dat komt er op dit moment nog niet voldoende uit. Dat is iets waaraan ik moet werken. Samen met Jop Verhagen en Dylan Ligeon vorm ik het middenveld en dat gaat nu al goed, maar de onderlinge afstemming kan alleen nog maar beter.”