Hoe gaat het met Titus Tavecchio?
sport Hoe is het nu met?Titus Tavecchio startte op 10-jarige leeftijd zijn actieve voetbal carrière bij de Jagers en maakte de overstap naar P.D.K. op zijn 12e. Op z`n 18e debuteerde hij in het eerste en was 12 jaar lang verzekerd van een basisplaats. Vervolgens kwamen er diverse bestuursfuncties en ook het trainerschap heeft hij vervuld bij P.D.K.
Hoe gaat het met je?
Heel goed, ben nu 86 maar mijn gezondheid is uitstekend.
Wat voor type speler was je?
Ik was redelijk snel en had een goede voorzet. Ik speelde altijd met veel inzet op de rechtsbuitenpositie.
Een voetballeven lang bij P.D.K., wat heb jij allemaal gedaan bij de vereniging nadat je gestopt was met voetballen?
Mijn vader was secretaris maar werd ziek, toen heb ik zijn werkzaamheden tijdelijk overgenomen en uiteindelijk werd dit definitief. Mijn vrouw was penningmeester en later werd ik ook voorzitter, zodoende vervulden wij met z`n tweeën drie functies, later werd Rudi Kramer secretaris. Dick van der Toorn was destijds trainer en had een aantal goede spelers binnengehaald, o.a. van RVC. We speelden in de tijd vaak om de bovenste plaatsen en zijn ook een keer kampioen geworden en gepromoveerd naar de 3e klas K.N.V.B. We hadden in een belangrijke fase van het seizoen veel blessures waardoor het ons goed uit zou komen als de wedstrijd zou worden afgelast. Jan Teske had een pompje waarmee we slootwater de hele nacht op het veld lieten stromen met de bedoeling dat het veld de volgende dag blank zou staan. Toen we de volgende ochtend arriveerden bij de club bleek dat het veld echter nauwelijks was aangetast, de wedstrijd ging dus door en werd helaas verloren. In mijn periode als voorzitter vond een zeer tragische gebeurtenis plaats, één van onze spelers, Ferry Vermeulen overleed tijdens een wedstrijd aan een hartstilstand, dit had bijzonder veel impact op iedereen die er getuige van was. Ik verzorgde ook nog de kopij voor het clubblad, schreef verslagen over de wedstrijden van diverse elftallen, dus ik heb er destijds altijd veel tijd ingestoken. Op een gegeven moment is er een ander bestuur gekomen en ben ik er een tijdje tussenuit geweest. Later werd ik gevraagd trainer te worden omdat het steeds slechter ging, jarenlange degradaties hadden hun sporen nagelaten bij de vereniging. In mijn eerste jaar moest ik een beroep doen op diverse familieleden om überhaupt een elftal samen te kunnen stellen. Mijn broer, zoon en neef speelden alle drie in de ploeg. Op zaterdag bij de slager strikte ik ook een speler, hij was net in Rijswijk komen wonen, kon aardig voetballen dus ik vroeg: Heb je wat te doen zondag, zo nee dan start je in de basis.
Voetbal was niet je enige passie.
Na het voetbal ben ik gaan tennissen en ook ben ik me gaan toeleggen op het hardlopen. Eerst halve marathons en in Parijs heb ik een hele marathon gelopen. De marathon in Parijs was een lijdensweg, na 10 kilometer speelde een oude dijbeenblessure weer op waardoor ik slechts met de grootst mogelijke moeite de 42 kilometer uit heb kunnen lopen. Ik heb daarna nog wekenlang last gehouden met lopen. In 1992 ben ik geslaagd voor bridgedocent, inmiddels heb ik al vele Rijswijkers aan het bridgen gekregen.
Wat wil je verder nog kwijt?
In 1970 was ik met mijn vrouw getuige van de Europacup 1 winst van Feyenoord in Milaan tegen Celtic. Dit was absoluut een van mijn sportieve hoogtepunten, op weg naar het stadion kwamen we alleen maar Celtic supporters tegen maar eenmaal binnen bleek de hele lange zij gevuld met Feyenoordsupporters. Door de winnende goal van Kindvall raakten we volledig in extase, een onvergetelijke ervaring.
Wat doe je nu nog?
Ik bridge en biljart regelmatig en maak geregeld een stevige fietstocht.