Karel de Graaf (Tekst en foto: MT)
Karel de Graaf (Tekst en foto: MT)

Hoe gaat het met Karel de Graaf?

sport Hoe is het nu met?

Karel de Graaf heeft zich op vele manieren verdienstelijk gemaakt voor het Delftse voetbal, hij heeft drie jaar betaald voetbal gespeeld bij Xerxes DHC, is scheidsrechter geweest, deed radioverslagen voor Radio Delft en maakte deel uit van de drie wijze mannen die iedere week een wedstrijd becommentarieerden.

HOE GAAT HET MET JE?
Momenteel zit ik in de lappenmand, er is huidkanker op mijn been operatief verwijderd en gelijktijdig een nieuw stuk huid geplaatst, mijn lichaam accepteerde de nieuwe huid echter niet waardoor er een flinke ontsteking is ontstaan. De wond wordt nu dagelijks verzorgd en ik ga er vanuit dat ik over een paar weken weer op pad kan om weer voetbalwedstrijden in Delft te bekijken.

WAT VOOR TYPE WAS JE?
Ik heb drie jaar betaald voetbal gespeeld bij Xerxes DHC, onder andere met Hans Dorjee en Wimpie Noordam. Ik was een keeper met goede reflexen en leidinggevende kwaliteiten, liet me altijd wel horen in het veld en had een enorme hekel aan verliezen.

WAT HEB JE ALLEMAAL GEDAAN NA JE ACTIEVE CARRIÈRE?
Nadat ik gestopt was met keepen ben ik scheidsrechter geworden, heb nog wedstrijden gefloten in de eerste klasse van de KNVB. In mijn tijd was er overigens wel meer respect voor de scheidsrechter en de spelers onderling, tegenwoordig zijn er meer spelers met een kort lontje wat de verhoudingen in het veld er niet leuker op maakt. Ook ben ik verslaggever geweest bij Radio Delft, op een gegeven moment werd Radio Delft helaas opgeheven want het geld was op, heel jammer want het was een goed beluisterd programma. Henk van de Beek was destijds de organisator, hij deelde de mensen in om verslag te doen van de wedstrijden. Met Eduard Schomaker, Wimpie Noordam en mijn persoontje vormden we destijds de Drie Wijze Mannen namens Delft op Zondag. We keken in het weekend naar de wedstrijden en beoordeelden dan de spelers. Zo kwam het voor dat we in korte tijd twee keer een wedstrijd van Wippolder bezochten. Voor de tweede wedstrijd werd Eduard Schomaker echter geweigerd omdat hij zich die week daarvoor te kritisch had uitgelaten over spelers van Wippolder volgens de club. Hierop besloten we dan maar alle drie huiswaarts te keren. Ook was ik één van de oprichters van Carnavalsvereniging Goud van Oud. Deze vereniging heeft ruim 20 jaar bestaan, men kon pas lid worden als je 45 jaar of ouder was. De bijeenkomsten waren altijd erg gezellig, we gingen ook regelmatig met een man of 40 naar Rotterdam of Breda met de trein. De zoon van Maarten van Leest was ook een keer van de partij, op de terugweg van Breda naar Delft ging hij boven in het bagagerek liggen met het verzoek om hem in Delft weer wakker te maken. Door de nodige alcohol was hij al snel in een diepe slaap en bij Delft aangekomen stapten we allemaal uit en besloten we de zoon lekker te laten slapen. De trein had als eindbestemming Den Haag en daar werd hij uiteindelijk weer wakker. Aangezien hij niets bij zich had kon hij slechts met geleend geld de treinreis naar Delft weer aanvaarden, uren later sloot hij pas weer aan in het feestgedruis.

WAT DOE JE NU NOG?
Normaal gesproken biljart ik nog, rijd nog auto en maak regelmatig een fietstochtje, dat zit er momenteel nog even niet in vanwege de hierboven aangegeven redenen maar ook deze wedstrijd ga ik uiteindelijk winnen.