Delft in ’t groen. Langs parken en parkjes door de stad (14 km)
Kun je door de stad wandelen en toch vooral in het groen? In deze wandeling worden parken, parkjes, groene zones en singels aaneen geregen tot een wandeling van 14 km. Je gaat op ontdekking langs bekende en minder bekende parken en parkjes en komt zelfs door een park dat alleen nog maar op de kaart bestaat, omdat de inrichting nog aan de gang is. Onderweg zie je ook nog de nodige niet-groene highlights van Delft! Hier volgt een korte beschrijving van een paar van de kijkpunten onderweg. Om de complete routebeschrijving met alle kijkpunten te downloaden: http://www.wandelzoekpagina.nl/wandeling/delft-in-t-groen-b/18250/
‘t Carto
Aan het begin van het Oosteinde, in het eerste paneel van de school, passeer je een plaquette in de muur die verwijst naar een huidenhandel die hier ooit was. Iets verderop wandel je langs een modern ensemble van huizen en een binnenpleintje: ‘t Carto. Die naam verwijst naar de cartonnagefabriek die hier ooit stond. De verdwenen huidenhandel en de cartonnagefabriek: samen zijn ze typerend voor de vele vormen van bedrijvigheid die vroeger gewoon waren in een stad. Aan weerszijden van het ronde plantsoentje van ’t Carto staan spreekbuizen waardoor je met elkaar kunt praten; big fun als je met twee of meer aan de wandel bent!
De Doelentuin
In het noordoostelijke kwadrant van de binnenstad was vroeger o.a. een kazerne, een kruithuis (dat in 1654 oorverdovend ontplofte) en een stadsmilitair exercitieterrein. Straatnamen als Doelenstraat en Schutterstraat verwijzen daar nog naar. Het parkje hier heet de Doelentuin. Er staan kolossale oude platanen en kastanjes. Het parkje is in de jaren negentig opgeknapt, ook om een passend ensemble te vormen met de in die tijd nieuw gebouwde (eigenbouw-)huizen aan de Schutterstraat en de Vaandelstraat. Het moderne hekwerk geeft de tuin een besloten, maar transparant karakter. Aan de korte zijde van het parkje staat het multifunctionele Poortgebouw met een glazen achterpui, met daarin appartementen, het Filmhuis, een architectenbureau, en een eetcafé.
Voormalige stadswallen en Wallertuin
Hier tegen de oorspronkelijke stadswallen aan heeft Delft z’n enige stadsbos. Het verwilderde bos heet in de volksmond de Wallertuin. Het is privé-terrein, en was een beetje een illegale hang- en speelplek, maar dat kan niet meer. Ooit was dit woeste bos een weelderig, keurig aangelegd lustbos, met pauwen, een rosarium en tennisbanen. Het hoorde bij het huis aan de Nieuwe Plantage van ir. F.G. Waller, directeur van de Gistfabriek. De Wallertuin is al in 1931 in tweeën gedeeld geraakt toen de Reineveldbrug werd aangelegd.
Agnetapark
Het Agnetapark is een rond 1885 aangelegd fabrieksdorpje met meegebouwde mogelijkheden voor ontspanning. Het was de eerste arbeiderswijk in Nederland op ideële grondslag; een ‘verzorgingsstaat in het klein’. De jonge industrieel Jacques van Marken – oprichter van diverse Delftse fabrieken aan het eind van de negentiende eeuw – had het beste met zijn personeel voor. Zijn devies was: ‘De fabriek voor allen, allen voor de fabriek’. Van Marken gaf het park de naam van zijn vrouw: Agneta Matthes. De voorzieningen bestonden o.a. uit het door L.P. Zocher ontworpen park, een feesttent (‘De Tent’), een kegelbaan en een speeltuin. Het toppunt van goedbedoeld paternalisme was dat het directeursechtpaar Van Marken zich zelf ook in het park vestigde, in de inmiddels afgebroken villa Rust Roest.
Wilhelminapark
Het Wilhelminapark is aangelegd in de jaren dertig van de twintigste eeuw als werkverschaffing, naar een ontwerp van O. de Vries, plantsoenopzichter van de gemeente Delft. Het park - in 1932 geopend als het Westplantsoen - is oorspronkelijk geïnspireerd door de Engelse landschapsstijl. Het is een ‘kijkpark’, met slingerende waterpartijen en doorkijkjes over glooiende gazons. Het park heeft een hoofdstructuur van wandelpaden met daarin centraal een grote vijver. In 1945 is het park ter ere van koningin Wilhelmina herdoopt in Wilhelminapark.
Van Leeuwenhoekpark
Het Van Leeuwenhoekpark – genoemd naar de Delftse uitvinder van de microscoop, Antoni van Leeuwenhoek (1632-1723) – is nog in ontwikkeling. Het wordt de ‘groene’ voltooiing van het ‘nieuwe Delft’ dat mogelijk is geworden nadat het oorspronkelijke spoor op pylonen door de stad vervangen is door de huidige ondergrondse spoortunnel.
