De Doorkijker van vorige maand, Peter-Jan Weijermans, overhandigt de Doorkijker aan Selma Aközbek bij het Delftse Blauwe Hart (Foto: Koos Bommelé)
De Doorkijker van vorige maand, Peter-Jan Weijermans, overhandigt de Doorkijker aan Selma Aközbek bij het Delftse Blauwe Hart (Foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

'Mijn missie is vrouwen te laten geloven in zichzelf'

DELFT – Delft op Zondag portretteert elke maand een zogenaamde Doorkijker. Doorkijkers zijn Delftenaren die, ondanks de tegenstromen en tegenwinden, hun weg proberen te vinden in het doolhof dat maatschappij heet. Het idee is deels geënt op het schilderij ‘De binnenplaats van een huis in Delft’ van Pieter de Hooch uit 1658. Deze maand (aflevering 24) Selma Aközbek.

Door Cheyenne Toetenel

De nu 51-jarige Selma werd geboren in Turkije, maar groeide vanaf haar tweede jaar op in Nederland. "Mijn vader was een van de eerste gastarbeiders bij de fabriek Spanbeton in Koudekerk aan den Rijn. In dat dorp waren wij ook woonachtig, als het eerste Turkse gezin in het gebied." Op haar negentiende verliet Selma de Rijnstreek samen met haar man, om zich te vestigen in Delft. Hier heeft zij in de 32 jaren die zij er nu woont veel betekend voor andere vrouwen.

Trigger
"Die betrokkenheid zat er al heel vroeg in bij mij", vertelt Selma. "Ik kon niet verkroppen dat meisjes anders worden opgevoed dan jongens. Dat zag ik vooral bij anderen, zoals bij mijn Turkse vriendinnen die bijna allen naar de huishoudschool gingen. Ikzelf ben juist zo opgevoed dat ik op eigen benen kan staan. Ik was een van de eerste Turkse kinderen op het voortgezet onderwijs." Bij een havodiploma bleef het niet. Hoewel Selma twee jonge kinderen had, besloot zij op haar dertigste Maatschappelijk Werk te gaan studeren aan de Haagse Hogeschool. Een buurvrouw vormde daarvoor de trigger. "Wij woonden bij het Heilige Land, waar een Marokkaanse dame met een kind tegenover ons kwam wonen. Ze leek opgesloten, ging nooit naar het speeltuintje met haar kind en kwam alleen kort naar buiten op haar balkon. Dat raakte mij zo dat ik iets wilde doen voor vrouwen die een minder vrij leven hebben dan ik."

Missie
Na het afstuderen ging Selma aan de slag als migrantopbouwwerker bij Breed Welzijn Delft, de voorloper van Delft voor Elkaar. "Ik wilde het pad betegelen dat mijn ouders als migranten hebben bewandeld, zodat de mensen die na ons komen er rustig overheen kunnen en niet tegen dezelfde problemen aanlopen." In 2018 kwam ze in aanraking met Stichting 8 Maart Delft via ex-collega en bestuurslid Fouzia Semri. "Zij vroeg mij te komen vertellen over gelijkwaardige opvoeding, wat ertoe leidde dat ik ging meedenken met het bestuur en uiteindelijk werd benoemd tot voorzitter." Vreemd was die stap niet, want ervaring met diverse vrouwenorganisaties had Selma al. "Kwetsbare groepen ondersteunen om mee te komen in de samenleving en opvoeding tussen twee culturen waren voor mij altijd al belangrijk. Ik heb mijn zoon en dochter zoveel mogelijk gelijkwaardig proberen op te voeden en ze altijd de ruimte gegeven om zichzelf te ontplooien." Selma's missie is om dit voor iedereen mogelijk te maken. "Identiteit is heel belangrijk; jezelf kunnen zijn en zelf keuzes kunnen maken, maar ook financieel onafhankelijk zijn. Mijn missie is zorgen dat vrouwen in zichzelf geloven en zich bewust worden van hun eigen positie in de samenleving."

Verbinden
Stichting 8 Maart Delft zet zich jaarlijks, in samenwerking met andere organisaties en actieve burgers, in om Internationale Vrouwendag middels activiteiten een week lang onder de aandacht te brengen bij een breed publiek in de regio. "Jaarlijks hebben we een grote opkomst van bezoekers met verschillende achtergronden uit Delft en omgeving. We willen er voor álle vrouwen zijn. Ook mannen zijn welkom, want voor vrouwenemancipatie heb je mannenemancipatie nodig. We willen binnen diverse thema's awareness creëren en vrouwen in hun kracht zetten, wat wij bijvoorbeeld doen met de Power Award. Maar ook door inspirerende sprekers uit te nodigen tijdens onze kick-off." Ondanks corona werden ook dit jaar activiteiten georganiseerd, weliswaar digitaal. "Dit bleek zo'n succes dat wij hebben besloten voortaan een combinatie te maken van fysiek en digitaal. Daarnaast hebben wij de intentie om in de loop van het jaar meer activiteiten te organiseren met onze netwerkpartners, zoals het Vrouwen in Delft platform. Hiermee hopen wij nog meer vrouwen te bereiken. Het maakt niet uit wie je bent en waar je vandaan komt. Het hart verbindt ons. Delft verbindt ons, hoe verschillend onze achtergronden ook zijn. We willen graag een brugfunctie zijn in verbinden en ontmoeten. We streven naar een inclusieve samenleving."

Ongelijkheid
Dat Internationale Vrouwendag ook nu nog nodig is, benadrukt Selma met voorbeelden. "Ongelijkheid op de arbeidsmarkt bestaat nog steeds en onbewust worden mannen en vrouwen anders opgevoed. Thuis vindt nog altijd veel huiselijk geweld plaats richting vrouwen en jonge meisjes worden ook nu nog gedwongen uitgehuwelijkt. Ook in Delft wonen vrouwen die niet zonder toestemming van hun man naar buiten mogen. Ongelijkheid zie je terug in alle culturen. Zolang we mensen in hokjes blijven stoppen en niet iedereen gelijk wordt behandeld, blijft aandacht voor emancipatie nodig."