DELFT – Johan Wubben (44) is de derde generatie in het schilder- en onderhoudsbedrijf Fa. Wubben & Zn. “Het gaat bij ons toch vooral om passie en vakmanschap.”
Op de bovenverdieping van zijn bedrijfspand aan de Neringstraat heeft Johan nog wat plankjes met oude materialen van vroeger staan. Pigmenten waarmee zijn voorgangers hun eigen verf nog konden maken, oud gereedschap... “Ik vind het mooi dat ik wel iets van de geschiedenis van mijn vak kan laten zien.”
Drie generaties
De geschiedenis van zijn eigen bedrijf begint in 1931 op het Oostblok in Delft. “Het heette eerst Berger en later Bouwman. Mijn opa, Theo Wubben, werkte daar en toen zijn baas op een gegeven moment overleed nam hij in 1971 de zaak over van diens vrouw, na eerst nog een tijd als zetbaas te hebben gewerkt. Vanaf dat moment was het dus 'Wubben'. In 1977 kwam mijn vader, Hans Wubben, in de zaak. Hij werkte voordien bij wat nu Oldelft heet, in de optische industrie. Onlangs hebben we hun pand nog weer eens geschilderd. Toch leuk dat zo weer dingen samenkomen. Zelf kwam ik als kind ook geregeld langs bij klussen of mocht ik mee naar de groothandel.”
Meer dan schilderen
Toch betekende dat niet dat het vanzelfsprekend was dat Johan ook schilder zou worden. “In mijn jeugd droomde ik van een eigen kledingzaak”, herinnert hij zich. “Dat lag tenslotte niet op mijn pad. Toen ik zestien was werkte ik in de zomervakantie bij mijn vader, en ik vond het eigenlijk zo leuk dat ik toen de schildersopleiding ben gaan doen.” Toen Johan eenmaal voor het schildersvak gekozen had lag het ook voor de hand dat hij de zaak op termijn zou gaan overnemen. “Ik heb dus alle benodigde opleidingen gedaan, ook die voor uitvoerder, voorman, calculator, noem maar op.” Want schilderen is méér dan alleen een kwast vasthouden, benadrukt hij: “We doen nog veel meer: houtrotsanering, kleine timmerwerkzaamheden, graffiti verwijderen, gevelreinigen, airless spuiten, restauratie, rozetten en sierlijsten, plafond en wandwerk, behangen... Het werk is echt heel divers. Dat maakt het ook leuk.”
Vakkennis en passie
Wat ìs er dan zo leuk aan schilder zijn? “Schilderen is zowel noodzakelijk onderhoud als verfraaiing, legt Johan uit. “Je kunt vanuit niets iets maken. Ik zeg altijd: Je maakt van een Lada geen Mercedes, wel een Lada sport. Iedereen kan zien wat je doet.” Een goede schilder heeft dan ook, naast vakkennis, vooral ook passie nodig, vindt Johan. “Je moet er enthousiast van worden. Dat geldt voor ieder vak dat je goed wilt doen.” Als ondernemer staat Johan, tot zijn eigen verdriet, wel steeds minder vaak zèlf met de kwast in zijn handen: “Er moet steeds meer georganiseerd worden. Als bedrijf werken we, al vele jaren, nauw samen met ZZP'ers en uitzendkrachten en we hebben heel veel klanten. Het is druk. Ik ben dus steeds vaker met regelzaken bezig en niet met schilderen. Dat mis ik soms.”
Modekleuren
In de loop der jaren heeft Johan het vak natuurlijk wel zien veranderen. Veel veranderingen ten goede: “Mijn vader en opa schilderden nog wel met loodverf. Niet zo gezond dus. Dat gold ook voor de terpentine en andere chemische verdunners die je toen nog veel meer nodig had. Tegenwoordig is er steeds meer watergedragen verf.” Ook zijn werk ontkomt niet aan de mode: “Om de pakweg tien jaar zie je dat de modekleuren veranderen. Twintig jaar geleden waren pasteltinten helemaal in. Tien jaar gelden wilde iedereen crèmekleuren. Nu doen we heel veel in wit en zwart.” Voor speciale projecten, zoals stadsgezichten en monumenten, gelden vaak ook bepaalde regels als het gaat om kleurstelling. “Ook daar zien we nu ontwikkeling in. Zo is er de 'Delftse Kleurenwaaier'. Die brengen toch wat meer kleur in de binnenstad.”
En over de stad gesproken: daar voelt Wubben zich als Delfts bedrijf zeker mee verbonden. “We doen geregeld mee aan sponsoracties en dergelijke.” Johan is ook één van de vaste sponsoren van voetbalclub Full Speed. “Mijn kinderen zitten daar, en het is gewoon een mooie club.”
Het verleden is mooi, en Johan heeft ook zeker vertrouwen in de toekomst: "Schilderwerk zal altijd nodig blijven. Ook moderne kunststoffen kunnen bijvoorbeeld prima geschilderd worden. Dus er zal altijd ruimte zijn voor een vakman.” Is zijn eigen zoon wellicht al aan het voorbereiden? Johan lacht: "Die ziet nu vooral nog toekomst in de handel. Ondernemen zit er wel in. Maar hij moet dat vooral voor zichzelf bepalen. En dan, ik heb ook nog drie dochters. Misschien zien zij straks wel toekomst in de zaak!”
