Twee jaar geleden was het tijdens Koningsdag nog gezellig druk op de Markt. Dit jaar zal Leo Quack het waarschijnlijk thuis vieren. (foto: Koos Bommelé)
Twee jaar geleden was het tijdens Koningsdag nog gezellig druk op de Markt. Dit jaar zal Leo Quack het waarschijnlijk thuis vieren. (foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

Bij nacht en ontij

Die lockdown begint nu toch wel heel lang te duren. Vorig jaar hadden we nog het lekkere weer, maar daar is nu ook geen sprake meer van.

Daarnaast zie je steeds meer mensen in je omgeving wegvallen, nu weer Martin Stoelinga. De manier waarop het afscheid wordt genomen vind ik enigszins luguber; turend naar een schermpje. Verder praat je in normale omstandigheden altijd nog even na en kom je oude bekenden tegen.

Afscheid
Voor wat betreft het afscheid vind ik het erg sneu voor de nabestaanden dat er maar zo weinig mensen bij aanwezig mogen zijn. Als Martin bijvoorbeeld onder normale omstandigheden begraven zou worden, zouden er zes Vredeskerken nodig zijn. Nu was er maar een beperkt aantal genodigden. Gelukkig stonden er wel veel mensen langs de Nassaulaan om hem de laatste eer te betuigen.
Met Martin verliest de stad een bijzondere man. Of het nu slim is geweest om de politiek in te gaan, weet ik niet. Veel mensen zagen in hem een laatste redmiddel als er sprake was van onrecht en op die manier is er ook nogal eens misbruik van hem gemaakt. Verder had hij zo zijn manieren om dingen aan de kaak te stellen, maar als er één ding als een paal boven water staat, is dat hij het met de beste bedoelingen deed. Daarnaast heeft hij ook in de Delftse sportwereld heel wat bijgedragen. Al met al gaan we hem ontzettend missen in de stad.

Reuring
Voor de rest zitten we natuurlijk vooral thuis en daar is toch minder te beleven. Gelukkig kunnen we dan naar Den Haag kijken voor wat reuring. Misschien begeef ik me nu ook wel op glad ijs, maar ik vind het wel bijzonder: je stelt een informateur aan, omdat je niet wilt dat de Koning zich met de formatie bemoeit. Vervolgens ga je in gesprek met alle fractievoorzitters en dan mag iedereen zijn zegje doen. Het gaat mis als Ollongren, bewust of onbewust, haar spullen bij elkaar pakt en laat fotograferen. Wat ik niet begrijp is dat Rutte vanaf dat moment het boetekleed niet heeft aangetrokken. Dan was er denk ik niet zo'n heisa geweest en dit heeft de beste man denk ik niet verdiend na al zijn goede werk in de afgelopen jaren. Ook Boskalis heeft goed werk verricht; de hele wereld kijkt met grote ogen hoe de Ever Given is weggesleept. Dit zal straks tot een enorme hoop werk in de haven leiden. Als ze ook dit weer in goede banen weten te leiden, blijkt maar weer hoe goed we het in Nederland allemaal kunnen regelen. Dat verdient een dikke pluim!

Eind van de tunnel
Ten slotte denk ik dat er enig licht gloort aan het eind van de tunnel, maar we zullen geduldig moeten blijven. Ik snap dat de terrassen nog even dicht moeten blijven, maar begrijp niet dat mensen elkaar daarbuiten wel in groten getale blijven opzoeken. Het is nog even wachten tot mijn generatie, de groep die tussen 1945 en 1955 is gevaccineerd. Wat mij betreft mag er dag en nacht geprikt worden: ik kom er mijn bed wel voor uit. Ik ben benieuwd of de terrassen inderdaad over anderhalve week al open kunnen. Dat zou natuurlijk een prachtige opsteker zijn. We moeten het aantal besmettingen in de gaten houden. Drumleraar Rob Kramer is in ieder geval al hard bezig met de voorbereidingen: hij heeft al dertig bandjes bereid gevonden om op te treden en de Delftse horeca een hart onder de riem te steken. Hou dit initiatief in de gaten!
Wat niet meehelpt is dat we als Europa weliswaar één zijn, maar iedereen zijn eigen regels hanteert. Want zeg nu zelf: het is toch gek dat er vliegtuigen vol vakantiegangers uit Duitsland en Frankrijk naar de Spaanse eilanden vliegen, terwijl Spanjaarden zelf niet eens binnen hun eigen land mogen reizen? Hopelijk gaat het verstand snel zegevieren en gaan we open als het echt verantwoord is. Want nog een lockdown zou al helemaal desastreus zijn.