Passie met een Gouden Rand: Bep van Schie
DELFT – Bep van Schie (66) is vrijwilliger bij stichting Perspektief.
Door Bianca Poort
Na bijna veertien jaar bij Stichting Perspektief gewerkt te hebben, ging Bep van Schie afgelopen augustus met pensioen. “Ik heb eerst even lekker een paar weken vakantie gevierd”, vertelt ze. “Maar ik ging de mensen al gauw ontzettend missen. Je bent al jaren met cliënten in de weer; kent alle levensverhalen en hebt goede en slechte tijden met ze meegemaakt. Dus toen heb ik mij als vrijwilliger aangemeld. Bij Perspektief worden mensen geholpen die psychiatrische of sociaal-maatschappelijke problemen hebben, zowel in opvanglocaties als bij cliënten thuis. Ik ben onder andere medewerker woonzorg geweest, dus ik kwam bij de cliënten thuis en begeleidde hen bij het zelfstandig wonen. Dat is voor sommige mensen best een opgave, dus we kijken samen wat werkt. Ik ben heel makkelijk. Als iemand vindt dat hij zijn schone kleren op een hoop in de hoek moet gooien, moet ‘ie dat lekker doen. Ik wil het zelf netjes in mijn kast hebben, maar als je er een ander of jezelf geen ellende mee bezorgt, zal het mij een worst zijn. Leven en laten leven, zeg ik altijd."
'Beppie, alles is goed'
Het was de bedoeling dat Bep een dag per week zou bijspringen, maar inmiddels is ze toch al gauw vijf dagen in de weer. “Niet dat ik vijf dagen per week bij cliënten langs ga hoor, maar ik ga op die vrije dagen wel eens met iemand naar de huisarts, of bel even met ze om te vragen hoe het gaat. Iedereen weet ook dat ik altijd mijn mobiel aan heb, zelfs ’s nachts. In noodgevallen mogen cliënten mij altijd bellen. Als er bijvoorbeeld ’s nachts een ruzie ontstaat omdat een buurman teveel lawaai maakt, bellen ze eerst mij. En dan zeg ik: ‘ga maar op de bank zitten en blijf even rustig terwijl ik de politie bel en het regel, kun je dat beloven?’ Dan bellen ze naderhand terug om te zeggen: Beppie, alles is weer goed nu, hartstikke bedankt. Gewoon dat soort kleine dingen. Vaak is het al genoeg om even mijn stem te horen, of dat ik zeg dat het wel goed komt.”
Bijzondere situaties
“Bij Perspektief maak je altijd mooie dingen mee. Toen bijvoorbeeld de foto bij dit artikel werd gemaakt, vroeg ik in de groep aan de Surinamestraat of er iemand met mij op de foto wilde. En iedereen wilde dat wel! Dat had ik niet verwacht, want je laat met zo’n foto toch zien dat je met een hulpverleningsinstantie te maken hebt. Maar ook toen ik extra benadrukte dat ze dan wel in de krant kwamen, werd er gezegd: met jou wil ik altijd in de krant Bep! Deze cliënt was hartstikke trots dat hij op de foto mocht.” Naast dat ze veel mooie dingen meemaakt, raakt Bep ook wel eens in bijzondere situaties verzeild. “Ik ben wel eens bij iemand thuis geweest die zo ontzettend kwaad was op alles en de hele wereld, dat hij zijn hele huisraad door de woonkamer smeet. Ik bleef maar gewoon rustig op de bank zitten. Zolang het mij niet raakte, vond ik het wel best. Op een gegeven moment schreeuwde hij: ‘Moet jij hier niet wat van zeggen, je werkt toch bij Perspektief?’ En ik zei: joh, zolang het mijn spullen niet zijn vind ik het prima, zullen we zo maar eens samen opruimen? Toen hebben we een paar minuten flink gelachen. Die woede is ook niet op mij gericht, dus ik ben niet bang. Wel voorzichtig, want ik ben ook weer niet gek.”
Wederzijds vertrouwen
Hoe het komt dat de cliënten van Perspektief zo weglopen met Bep? “Ik denk omdat ik hen vertrouw en zij mij. En ik ben niet zo van de regels: als je van A naar B wil, hoeft dat van mij niet in een rechte lijn. Als je maar bij B komt. Volgens mij werkt het veel beter als cliënten zelf ontdekken wat voor hen het beste werkt, in plaats van dat ik ga vertellen dat het 'zo en zo' moet. Daarnaast vergeet ik niks. Ook al schrijf ik ook wel eens dingen op, ik ben ook geen heilige - maar de intentie om het te onthouden is er. Dus als iemand iets aan me vertelt, onthoud ik het en vraag ik er een volgende keer naar.”
Even kletsen
De grootste betekenis zit volgens Bep in de kleinste dingen. "Sommige mensen hebben bijna nooit een gewoon gesprek, die zien dagelijks alleen hulpverleners en zijn in eerste plaats cliënt. Even kletsen doet soms zoveel voor mensen. Het kost jou vijf minuten en je maakt er echt iemands dag mee. Ik stuur tijdens Formule 1-wedstrijden bijvoorbeeld altijd even een appje naar een van mijn cliënten, want ik weet dat hij groot fan is. Voor mij is dat een kleine moeite, maar hij weet dat ik aan hem denk en dat betekent veel. Een beetje aandacht kan een hoop doen."
Ken jij een vrijwilliger die ook de spotlight verdient? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt jouw weldoener volgende week in de Delft op Zondag!