HET IMAGO VAN DELFT ONDER SCHRIJVERS - literaire wandeling door Delft
DELFT - Delft inspireert schrijvers op twee verschillende manieren. Bij de één is de stad van grote schoonheid, pittoresk en idyllisch; andere schrijvers en dichters associëren Delft nogal eens met saaiheid, met de dood, met verval en treurnis. Een paar typeringen: Prinslyk Delf, ô Lustprieel! Delft, de ingetogene; most charming town; Levende kijkdoos. Maar ook: kleinburgelijk kwartier; een verschrikkelijk enge stad; geen saggerijniger oord dan Delft; heel Delft is zelf een graf. Bedenk hierbij dat de schrijvers zelf niet altijd samenvallen met hun fictieve personages. De audiotour verschijnt 12 december op www.delfia-batavorum/audiotours.
Kalenderplaten
In 'Het ontsnapte land' van Geert Mak droomt een oude man over de eerste reis, van Schiedam naar Zaandam en terug, die hij als jongen maakte met zijn oom, een beurtschipper. Vijfentachtig jaar later maakt zijn zoon dezelfde vaartocht opnieuw. Vanaf het water typeert hij Delft als volgt: “Het stadje zelf was een levende kijkdoos, vol grachtjes en pittoreske hoekjes, kalenderplaten waar je tot in lengte van dagen doorheen kon dwalen, van januari tot december en weer terug.”
Chagrijnig oord
Schrijver Jeroen Brouwers bewoonde in de jaren '50 een kamer in een pand op de Oude Delft. Hij beschrijft in de novelle 'Zonder trommels en trompetten' hoe hij als zestienjarige in het 'oordschapje Delft' de uitdaging aannam van de Delftse letterkundige Dirk Coster om een roman van Delftse mensen te schrijven. “De roman die ik schreef heette Buiten de muren en was herfstig van teneur; een saggerijniger oord dan Delft was mij niet bekend en enger mensen dan Delvenaren ook niet.”
Delfts imago
Ontdek in deze nieuwe audiotour hoe o.a. Anna Enquist, Kees van Kooten, Jo van Ammers-Küller en Arthur Japin en hun personages tegen Delft aankijken.
