'We kijken nu al uit naar oktober, als het schaatsseizoen weer begint!'
DELFT – Delft barst van de sportieve mensen. Zo ook de familie Van Roon. Vader Sander (47), moeder Miranda (40) en dochters Eva (12) en Sara (9) schaatsen allemaal met veel plezier bij Schaatsvereniging DKIJV.
Door Bianca Poort
De familie Van Roon woont in Schipluiden en trekt er in de winterperiode graag op uit om lekker te schaatsen. "Het is een mooie sport die je lekker in de frisse lucht doet", vertelt Sander. "En het is prachtig dat we dat samen kunnen doen!"
Schaatsen
Sander en Miranda hebben het schaatsen ontdekt toen zij als kinderen over de bevroren sloten in de regio schaatsten. “Dat vond ik geweldig, dus toen heb ik mij als tiener aangemeld bij DKIJV”, vertelt Sander. “Mijn broer en veel vrienden van me hebben ook altijd geschaatst. En sommigen binden nog steeds regelmatig de ijzers onder.” Inmiddels hebben Eva en Sara de smaak ook flink te pakken. Via hun basisschool in Schipluiden konden ze een aantal proeflessen volgen. “Dat was heel leuk, dus wilden we wel gaan schaatsen”, vertelt Eva. Zij begon op haar achtste met schaatsen en oefent tijdens de trainingen onder andere met vallen en remmen. En ook de 'olifantsoren' zijn op de training vaste prik. Bij deze oefening beweeg je je benen van binnen naar buiten en weer terug, zodat je schaatsen rondjes (zoals een olifantsoor) over het ijs maken. Elk jaar doet Eva mee met de clubkampioenschappen. Het fijnste van schaatsen? “De frisse wind in mijn gezicht!” vindt Eva. Zusje Sara schaatst sinds ze vijf jaar is. Het mooiste vindt zij om persoonlijke records te rijden en ze zou dan ook graag ooit zo goed willen zijn als Ireen Wüst. Het afgelopen jaar is ze wat meer wedstrijden gaan rijden. Op de trainingen oefent ze met pootje over en starten. “En soms moeten we zo lang mogelijk op één been rijden”, vertelt ze.
DKIJV
Dat Eva en Sara bij DKIJV werden ingeschreven, was eigenlijk een uitgemaakte zaak. Sander schaatste er vroeger al en heeft het altijd erg naar zijn zin gehad. “Het is gewoon een gezellige en goed georganiseerde vereniging”, vertelt Sander. “Ook omdat Eva gewoon lekker mee kan doen. Eva heeft het Syndroom van Down en doet alles op haar eigen tempo. En dat kan gelukkig gewoon bij DKIJV!” Het jeugdtrainingsuur op zaterdagavond is een soort wekelijks familie-uitje geworden. De meiden krijgen les, Sander helpt als trainer en Miranda moedigt aan vanaf de kant. “En soms gaan we na de training gezellig eten in het restaurant”, vertelt Eva. Naast dat hij helpt bij de trainingen, staat Sander zelf elke zaterdagochtend om 7 uur op het ijs. Vorig jaar heeft hij voor het eerst sinds lange tijd weer een wedstrijdje gereden. “Eigenlijk is het heel jammer dat het afgelopen seizoen halverwege maart zo plotseling werd beëindigd door Corona”, vult Miranda aan. “Er worden altijd leuke evenementen georganiseerd, zoals de mini-Elfstedentocht en een schaatskamp. En het jeugdschaatsen is een heerlijk ongedwongen activiteit voor de kinderen. Heel knap dat Leon van Bohemen dat elk jaar weer voor elkaar krijgt, samen met de vrijwilligers. We kijken nu alweer uit naar oktober, als het schaatsseizoen op De Uithof weer begint!”
Fit blijven
Om te kunnen schaatsen is er natuurlijk ijs nodig en dat ligt er helaas niet het hele jaar. Om toch te blijven oefenen, doen Sara en haar vader mee aan de zomertrainingen van DKIJV in de Delftse Hout. "We doen buikspieroefeningen, trainen de beenspieren, doen schaatssprongen- en stappen... En bovendien moeten we veel rennen!" vertelt Sara. “Daarnaast gaan we af en toe skeeleren en fietsen we wat”, vult Sander aan. “Dat is een prima combinatie om fit te blijven.”
Elfstedentocht
De sportieve familie heeft al een aantal bijzondere schaatsmomenten meegemaakt. Zo is Eva met school naar het EK Shorttrack in Dordrecht geweest. "Toen heb ik Sjinkie Knegt gezien!" vertelt Eva. En Sara was bij het NK in Thialf in Heereveen. Tot haar grote geluk moest haar grote heldin Ireen Wüst vlak voor haar neus starten. Sander heeft een week na de laatste Elfstedentocht in 1997 de route met een groep vrienden gereden. "Die tocht is tweehonderd kilometer lang en dat is in principe al lang genoeg! Maar we waren ook nog eens een flink stuk verkeerd gereden, dus het werd een lekker lange dag", vertelt hij. Na 1997 is hij lid geworden van de Elfstedenvereniging, dus als de Tocht der Tochten ooit gereden wordt, is hij er zeker bij. "De meiden staan dan met z'n drieën langs de kant om me aan de moedigen. Dit jaar gaat 'ie vast door!"
Ken jij ook een bijzondere sporter uit de regio? Mail dan naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet...!