DELFT – Peter Steijger (76) heeft zich veertig jaar lang ingezet voor carnavalsvereniging De Kalfskoppen. Ook bij postduivenvereniging De Snelvliegers doet hij vrijwilligerswerk.
Door Bianca Poort
Eigenlijk hoeft het op deze manier allemaal niet van Peter: met zijn naam en foto in de krant. "Alsof ik nou zo belangrijk ben", zegt Peter. Toch neemt hij graag de tijd om mooie herinneringen op te halen, die hopelijk voor veel mensen een feest van herkenning zijn. “Als ik goed kon schrijven, zou ik al die verhalen op papier zetten."
Carnaval
Bij carnaval denken we al gauw aan verklede mensen die de polonaise lopen en een biertje drinken. Voor Peter kwam er veel meer bij kijken. “Het mooiste aan carnaval was de liefde van de mensen. Dat kwam van alle kanten”, vertelt Peter. “We haalden de kinderen thuis op en bouwden een feestje voor ze. Kregen ze allemaal een toetertje en snoep en hadden ze een prachtdag. Daar kan je alleen maar van genieten. En we hebben eens 328 fruitmandjes gemaakt voor ouderen. Ik moest er een overhandigen aan een mevrouw in een rolstoel. Nou, als er eentje stond te janken was ik het wel! Dat bracht zoveel liefde teweeg, dat valt niet te beschrijven”, aldus Peter. “Maar ook de moeders die in hun vrije tijd slingers gingen maken om de zalen te versieren. Of de feestgangers die op zondag kwamen helpen om de zaal weer op te ruimen. Niemand vroeg ze dat hè? Zo ging dat gewoon, iedereen droeg een steentje bij. Het was heerlijk. Ik heb het zo verschrikkelijk naar mijn zin gehad.”
Ziel en zaligheid
Peter merkt dat die sfeer in de loop der jaren is veranderd. “Ik weet niet of dat er nu nog steeds zo aan toe zou gaan”, vertelt hij. “Vrijwilligerswerk bij de carnavalsvereniging was de laatste jaren niet meer wat het was. Mensen wilden alleen nog maar de leuke dingen doen. En dan vroegen ze hoeveel consumptiebonnen ze kregen, als ze zouden komen helpen. Dat was vroeger heel anders. Als je vrijwilliger was in onze tijd, deed je dat met je hele ziel en zaligheid. En omdat iedereen dat deed, werkte het. Natuurlijk moest je af en toe wel eens iets in je eentje doen, maar je moet er samen iets van maken.” Daar heeft hij een mooi voorbeeld van. “Ik moest nog eens naar München Gladbach, om slingers op te halen. Maar denk je dat ik in mijn eentje op pad moest? Welnee, zeiden ze, we huren gezellig een busje en dan gaan we samen! Dat is toch prachtig?”
De Kalfskoppen
Die gezelligheid kreeg Peter met de paplepel ingegoten. “Ik kom uit een heel groot gezin. ’s Avonds zaten we thuis en dan gingen we lekker buiten spelen en spelletjes doen. Dat was mooi. Ik heb altijd van dat soort gezellige dingen gehouden.” Ook later zocht Peter de gezelligheid op. “Ik had een dierenwinkeltje en op zaterdag ging ik wel eens een biertje halen in het café daar. Toen is ook het idee voor De Kalfskoppen ontstaan. We zaten gewoon een beetje te kletsen en iemand riep: laten we eens een carnavalsavond organiseren! We hebben toen een feestje gehouden in een bovenzaaltje en daar kwam een massa mensen op af. We zijn daarna verkast naar een grotere zaal en ook die zat elke feestavond stampvol. Dat werd steeds groter en zo ontstond de carnavalsvereniging.” En daar kan Peter nog steeds van genieten. “Het heeft me zoveel gezelligheid opgeleverd. En ik heb er zo verschrikkelijk veel mensen door ontmoet. Ik heb genoten van die tijd.”
Postduiven
Inmiddels heeft Peter een nieuwe bron van gezelligheid gevonden: hij is al 28 jaar lid van postduivenvereniging De Snelvliegers. “Dat is mooi hoor”, glundert hij. “De duiven hebben nu digitale chipringen, dus je kunt volgen waar ze vliegen. Als ze thuis zijn, ga ik gauw naar de vereniging. Dan hebben we het over hoe ze gevlogen hebben. We drinken wat en nemen er wat lekkers bij – dan geniet ik. Als ik dan thuis kom, heb ik echt een wereldweekend gehad!” Ook bij de duivenvereniging zet hij zich in om het nog een stukje gezelliger te maken voor de mensen om hem heen. “Ik organiseer bijvoorbeeld elk jaar een kerstkaartenactie. Daar beginnen mensen nu al over, omdat het altijd zo’n gezellige periode is. Mooi hè?"
Ken jij een vrijwilliger die het verdient om in de spotlights te staan? Mail naar redactie@delftopzondag.nl en wie weet verschijnt jouw weldoener ook in Delft op Zondag!