De vlag mag uit
Een traditie, jawel, maar niet zo'n heel oude.
Nederlanders zijn niet zo heel 'vlaglustig'. Bepaalde streken daargelaten. Op vier en vijf mei en Koningsdag willen mensen de vlag uitsteken, maar hoeveel mensen vlaggen er voor de verjaardag van koningin Máxima op 17 mei? Maar op dit moment hangt Nederland vol vlaggen. Zonder oranje wimpel, maar wel met een boekentas eraan. Een vreemde gewoonte eigenlijk, waarvan niemand precies weet waar die nou eigenlijk van afstamt. Hoewel het voor deze en vorige generatie al een echte 'aloude' traditie is, gaat het hier om een redelijk recent fenomeen. Pas na de Tweede Wereldoorlog verschenen de eerste vlaggen na een eindexamen, Niet geheel onomstreden overigens, want kon dat wel? Tenslotte was de vlag niet iets waar je lichtzinnig mee om mocht gaan. In de jaren '50 werden iimmers nog liedjes gezongen over Van Speyk, die zijn schip opblies omdat hij, jawel, de Nederlandse vlag niet in vijandelijke handen wilde laten vallen. (Of zo wordt tenminste verteld). Toen na de roerige jaren '60 het keurslijf en de protocollen minder belangrijk werden nam het vlag-met-tas uithangen een echte vlucht. En tegenwoordig weten we niet beter. Sterker nog, het is misschien wel het meest gevolgde vlagprotocol van Nederland geworden! En waarom ook niet? Het markeert een bijzonder moment in het leven. Je sluit je middelbare schoolperiode af, en gaat verder het leven in. Klinkt dat je te plechtig, nou, beschouw het dan gewoon als een teken vreugde; je bent klaar, de vlag mag uit!