Ferdinand Bakker exclusief met Lone bij De Klok
DELFT - De echte muziekliefhebber moet vrijdag 31 mei om 21.00 uur in Café De Klok zijn. Daar vindt een heuse primeur plaats: de presentatie van het derde album van Lone, 'Ten Songs'. Lone, voortgekomen uit de 'erfenis' van de legendarische band Alquin, telt Ferdinand Bakker en Michel van Dijk als vaste bandleden.
Door Ruud Stift
De hoogtijdagen van Alquin vonden plaats in de jaren '71 tot en met '78. "Daarna zijn we af en toe her en der nog wel eens opgedoken, maar in 2011 was het definitief gedaan", weet gitarist Ferdinand Bakker (68) te vertellen. "Na Alquin toerde ik van 1978 tot 1982 met The Meteors. Hieruit ontstond Red Cinder, dat duurde van 1991 tot 1993. Ondertussen was ik, samen met Kim Haworth (drummer bij The Meteors) in 1988 een eigen studio begonnen, in Amsterdam waar alle creatievelingen verzameld zaten. Die studio is mijn werk, mijn bestaan. Daar arrangeer en produceer ik circa 40 filmpjes en/of muziekstukken per jaar. Voornamelijk voor reclame, een apart ambacht. In de kern draait het allemaal om goede muziek maken."
Identiteit
Met Amsterdammer Michel van Dijk bleef hij muzikaal sparren in de studio. "Ik had nog nummers liggen die voor Alquin waren bedoeld, dus het is niet verwonderlijk dat het eerste album van Lone daarop voortborduurt. Op het tweede album is al een koerswijziging te horen. Op 'Ten Songs' hoor je een eigen identiteit, gaan we wat ruwer tekeer. Meer de Americana kant met duidelijke, puntige teksten. Goede muziek maken houdt me scherp. Opzetjes voor Lone gebruik ik wel eens voor een reclamedeuntje en andersom. Elke muziek heeft zijn eigen tijdgeest. Ik ben een gitarist met een bepaalde trademark. Als je je ogen dicht doet, dan hoor je die specifieke toonzetting. Dat overkomt je ook als je Michel hoort zingen, hij heeft een stem uit duizenden, een volkomen 'eigen' geluid. Ik heb een brede muzikale smaak, van jazz tot hardstyle. Zo heb ik ook producties gedaan met de Delftse trance-artiest Vincent de Moor. Twee singles van hem scoorden goed in Engeland. Ik probeer me niet vast te leggen. Het volgende album wordt waarschijnlijk jazzier."
Persoonlijk
'Ten Songs' is een heel persoonlijk album, voortgekomen uit gewone en muzikale tweegesprekken met zanger Michel. "Eén van de songs, 'My Ruby's Gone', is gebaseerd op een gedicht van de Poolse Nobelprijswinnaar Wislawa Szymborska. Ze schrijft: 'Ik kan het de bomen niet kwalijk nemen dat ze er zo mooi bij staan'. Deze zin, die een verlies probeert te duiden, boog ik om naar 'I don't blame the sun for shining bright'. Je kan 'Ruby' zien als sieraad, muze, inspiratie. De hoes van de CD, een zomers tafereel, is van de Delftse schilder Jan Lamens."
Hoogtepunten
Als hoogtepunten in zijn rijke muzikale loopbaan noemt Bakker het optreden op Pinkpop (1973), toeren door Frankrijk, Duitsland en Engeland als voorprogramma van The Who en werken met goede producers als Derek Lawrence (Deep Purple) en Conny Plank (Kraftwerk). Daar pluk ik in mijn eigen studio nog de vruchten van." Wat kunnen toehoorders verwachten bij De Klok? "We spelen twee sets, een dubbel programma. Voor de pauze een set van Lone-nummers, na de pauze een 'Forever Young'-set met Henk Koorn, zanger van Hallo Venray, songs van Neil Young en Lou Reed."