Hoe gaat het met Peter Pothof?
DELFT - Peter Pothof (56) heeft naast een mooie carrière als speler ook een prachtige trainersloopbaan.
Pothof begon met voetballen aan de Brasserskade. "Mijn vader stond achter de bar en zat in de onderhoudsploeg van DHC, dus daar ging ik op mijn vijfde heen. Dat was leuk, tot er in de C-jeugd iets in de organisatie veranderde. Daarom ben ik naar Den Hoorn gegaan, waar op dat moment Jan van Holst werkzaam was."
- Hoe was dat?
"Heel erg leuk. Na de junioren stroomde ik door naar het eerste elftal, waarmee we kampioen werden. Ik speelde samen met onder anderen Eric van Dijk, Hans van Beek en Marnix van Vondelen. Ik heb er leuke jaren gehad, maar uiteindelijk kroop het bloed waar het niet gaan kon en keerde ik terug bij DHC."
- Werd je basisspeler?
"In die periode schommelde ik een beetje tussen het eerste en het tweede elftal. Daar speelde ik met Jeroen Barendse en Ronald Moor. Mijn grote doorbraak bij het eerste kwam er nooit. Wel speelden we met het tweede elftal voor het landskampioenschap met jongens als Jeffrey Lang en Reginald Delrock. Toen Jan van den Akker vroeg of ik bij DHL wilde komen spelen, heb ik dat gedaan."
- Hoe beviel dat?
"Geweldig, ik heb er acht prachtige jaren gehad. Eerst onder Jan van den Akker, later onder Slobodan Dutina. De sfeer was geweldig en we werden kampioen. We hadden een elftal met de gebroeders Van den Berg, Hoefnagel, Brian Bell en Richard van den Akker. De trainingskampen in Oisterwijk waren legendarisch. Reginald Delrock, die ook de overstap had gemaakt, had naast zijn tas met sportspullen nog drie koffers verkleedartikelen bij zich."
- En na die acht jaar?
"Werd Ben Karlas hoofdtrainer en ging ik mijn papieren halen. Ik werd zijn assistent en dat ging goed; ik heb ontzettend veel van hem geleerd. Op de cursus vroeg Cock Jol of ik het tweede elftal van Kranenburg wilde trainen, waarmee we kampioen werden. Daarna ging ik naar Delft."
- Hoe was dat?
"Ook mooi! We hadden spelers als Niels Algera en Marcel Karlas, met wie ik nu nog tennis, Oscar Laguna Burgos en Tim Steenks. Na vier jaar ging ik verder kijken en kwam ik bij Wippolder terecht. Toen de positie van hoofdtrainer bij Den Hoorn vrijkwam, heb ik daar met medeweten van het bestuur van Wippolder op gesolliciteerd. De club koos voor Harry Biemans, maar vroeg of ik hoofd jeugdopleidingen wilde worden. Hierbij heb ik drie jaar heel fijn samengewerkt met Rob Hoefnagel."
- En daarna?
"Ben ik trainer geworden bij SEP. De sfeer in die groep was fantastisch. Na de training op vrijdagavond zaten ze met een elektrische barbecue in de kleedkamer. Het was een mooi seizoen, maar toen Pim van der Hoorn bij Den Hoorn stopte, volgde ik hem op. Het was mijn droom, maar na een half jaar speelden er dingen binnen de club, waardoor ik besloot te vertrekken. Daarna heb ik na het ontslag van Marco Lange het seizoen bij SEP afgemaakt."
- Was dat een succes?
"We handhaafden, maar tijdens de afsluitende feestavond kreeg ik het bericht dat mijn vrouw een herseninfarct had gehad. Nu ben ik vooral mantelzorger, al houd ik de punten voor mijn licentie wel bij. Verder ben ik de grootste fan van mijn dochter Isa, die bij Excelsior/Barendrecht in de eredivisie keept. Ik volg haar op de voet."