Hoe gaat het met Stefan Berkhout?
DEN HOORN - Stefan Berkhout (36) beproefde zijn geluk bij Vitesse Delft en keerde daarna terug naar Den Hoorn.
'Koos' begon op zijn 6e bij de F'jes van Den Hoorn. "Dat was toen nog een kleine dorpsclub en niet de club die het nu is. Daardoor was er wat leeftijdsverschil tussen de spelers. Zo zat ik in een lichting met onder anderen Kees Duijndam en Ruud Langstraat, die wat ouder waren."
- Was dat uitdagend genoeg?
"Uiteindelijk niet. Ik wilde het op een hoger niveau proberen en vertrok in de C-jeugd naar Vitesse Delft, net als Kees en Ruud trouwens. Daar werd ik ontzettend goed opgevangen en speelde samen met jongens als Martijn Leonard en Marco Bergenhenegouwen. Ik kreeg er training van onder anderen Gerard Gronsveld, Harry Garnaat en Ronald Vermeulen."
- En de stap naar de senioren?
"In het jaar dat we naar de 3e klasse degradeerden, mocht ik onder René Slegtenhorst al wat wedstrijden meedoen. Het seizoen erop kwam Peter Klomp, onder wie ik meteen vaste waarde was. In vijf jaar promoveerden we naar de hoofdklasse. Ik zeg weleens gekscherend dat die vijf jaren de mooiste van mijn leven waren. Heel bijzonder wat we daar neerzetten."
- Wat was jullie kracht?
"We hadden een ploeg met jongens als Brian Smit, Romano Mollis, Aldo Carta, Michael Righarts, Roger Poldervaart en Rudi Smit. Vooral in de 1e klasse zaten ploegen die echt wel beter konden voetballen, maar wij vormden echt een hecht collectief, zowel binnen als buiten het veld. Hoe hoger we speelden, hoe meer jongens er van buitenaf kwamen. Dat gebeurt als je op een hoger niveau gaat spelen. Daarom vertrok ik na die vijf jaar."
- Waar ging je heen?
"Peter Klomp vroeg of ik meeging naar RKAVV, maar ik besloot om terug te gaan naar Den Hoorn. Een aantal oudere jongens van Vitesse Delft was daar al gaan spelen en ik vond het wel fijn om niet drie, maar twee avonden in de week te trainen."
- Hoe verliep die overstap?
"Qua gezelligheid bracht het alles wat ik ervan verwachtte: ook bij uitwedstrijden verlieten we als laatste de kantine. Voetballend gezien hikten we altijd tegen het kampioenschap aan. Dat was onder Manuel Vissers, John de Letter en Harry Biemans zo. Voor de winterstop stonden we vaak bovenaan, maar we vergaten het af te maken. Onder Pim van der Hoorn promoveerden we uiteindelijk tegen RVC '33 naar de tweede klasse. Uit hadden we dik verloren, maar thuis wonnen we met 5-3 en we promoveerden. Het was mijn laatste wedstrijd."
- Wat staat je het meest bij?
"Sowieso die vijf jaar bij Vitesse Delft en de kampioenschappen. Wat we daar hebben neergezet is denk ik uniek. Daarnaast zijn er bijzondere wedstrijden. De beslissingswedstrijd tegen VELO bijvoorbeeld. We hadden dat seizoen vier keer van ze gewonnen, maar die keer verloren we, ondanks een goal van keeper Klaas van Balen. Of de wedstrijd tegen Schipluiden, die we door een gemiste penalty niet wonnen, waardoor niet wij maar zij een week later kampioen werden. Ten slotte natuurlijk de laatste wedstrijd tegen RVC '33, waarin we na al die jaren promoveerden."
- Wat doe je nu nog?
"Komend assisteer ik Gerard Gronsveld bij de onder -19. Verder bezoek ik veel thuiswedstrijden van Den Hoorn. Op zaterdag kijk ik altijd bij mijn zoons, ook bij Den Hoorn."