Hans van der Burgh overhandigt de doorkijker aan zijn opvolger, Nushaba Mirzazade (Foto: Koos Bommelé)
Hans van der Burgh overhandigt de doorkijker aan zijn opvolger, Nushaba Mirzazade (Foto: Koos Bommelé) Foto: KOOS BOMMELE

Wereldparels: diversiteit in gelijkheid

DELFT – Delft op Zondag portretteert dit jaar elke maand een zogenaamde Doorkijker. Doorkijkers zijn Delftenaren die, ondanks de tegenstromen en tegenwinden, hun weg proberen te vinden in het doolhof dat maatschappij heet. Het idee is deels geënt op het schilderij 'De binnenplaats van een huis in Delft' van Pieter de Hooch uit 1658. Deze maand is Nushaba Mirzazade van De Wereldparels de Doorkijker.

Door Michael Reuser

Nushaba Mirzazade is een bijzonder mens. Met een bijzonder verhaal. De van oorsprong Azerbeidzjaanse vluchtte in het jaar 2000 met man en kinderen naar Nederland, met toestemming van de regering en op uitnodiging van Human Rights Watch.

Werkloos
De eerste zes jaar woonde het gezin in Flevoland, maar om meer kans te hebben om werk te vinden verhuisde de familie in 2006 naar Delft.
Hoewel ze beiden hoog opgeleid zijn: Mirzazade is gepromoveerd als microbioloog en afgestudeerd als ecoloog en haar man is ingenieur elektrotechniek, bleek dat nog vies tegen te vallen.
"In Azerbeidzjan heb ik 24 jaar als wetenschappelijk onderzoeker gewerkt. De mevrouw van het CWI (arbeidsbureau, red) hier leek het een goed idee als ik ging solliciteren bij een schoonmaakbedrijf. Ik heb uiteindelijk nog wel een paar maanden tijdelijk gewerkt bij het Reinier de Graaf Ziekenhuis, maar daarna werd ik weer werkloos. En dat thuiszitten voelde niet goed. Dat is niks voor mij. Ik ben een sociaal mens, dat zich nuttig wil voelen."
Wereldparels
Vrijwel meteen na haar aankomst in Delft begon ze met vrijwilligerswerk, onder meer bij buurthuis De Parel. In 2009 klopte ze daar aan met het idee om een vrouwengroep op te richten: het ontstaan van de Wereldparels. Dit is een groep van – nu – zo'n 18 vrouwen met een grote diversiteit aan achtergronden, die elke week op dinsdagochtend bij elkaar komen.
De paspoorten laten een groot scala aan – oorspronkelijke – nationaliteiten zien: Turkije, Iran, Afghanistan, Wit-Rusland, Oekraïne, Suriname, Roemenië, Bulgarije, Servië, Jordanië, Azerbeidzjan én Nederland.

Kostbaar
"De naam heeft voor mij een bijzondere betekenis", weet Mirzazade. "Iedere vrouw is een parel waard, parels zijn kostbaar, iedere vrouw is heel kostbaar."
De groep steunt op drie pijlers: de Nederlandse taal verbeteren door middel van gesprekjes bij de koffie en met spreekbeurten; leren van elkaar op het gebied van cultuur, gewoontes, tradities, kookkunsten, dansen, bewegen, muziek maken en kennis van gezondheid; handwerken ofwel producten maken om de koffie te kunnen bekostigen.

Ontbijten
"Ik vind het leuk om dingen te organiseren", vertelt de 65-jarige micro-biologe. "Soms gaan we met z'n allen uit om te ontbijten, dat kan tegenwoordig op verschillende plaatsen voor één euro. Een andere keer nodig ik een gastspreekster uit om over een bepaald thema te vertellen. Vaak een academicus, een arts of een docent of een logopedist. Ik ben een tijd lid geweest van de Rotary en heb deelgenomen aan het project Stuurvrouwen van de gemeente Delft. Zodoende heb ik een groot netwerk en dat is soms heel handig."

Diversiteit
Mirzazade vind het belangrijk dat het een gemêleerde groep is.
"We zijn sowieso allemaal gelijk, maar de diversiteit maakt het kleurrijk en aantrekkelijk. Het is ook belangrijk dat er niet te veel vrouwen uit één land of één taalgebied zijn. Dan krijg je van die samen klittende subgroepjes en dat is voor de anderen niet leuk."
Wel zou ze graag zien dat er iets meer Nederlandse vrouwen zouden aanschuiven.

Dromen
De Azerbeidzjaanse heeft nog genoeg dromen:
"We willen weer poppen gaan maken om de maatschappij de boodschap te geven dat iedereen op moeder aarde gelijk is. De poppen staan voor de gelijkheid, het verschil in kleding staat voor de diversiteit.
Daarnaast gaan we door met het vredeskleed, een presentatie van vriendelijkheid en vrede. Als derde hebben we het plan om kussenslopen te gaan maken met daarop het woord 'mama' in allerlei talen. Dat is dan een soort knuffel om even mee weg te dromen."

Voor andere potentiële doorkijkers heeft ze nog wel een paar tips:
"Je moet geen baas willen zijn maar gelijke onder de gelijken. Het is belangrijk om bewegingsactiviteiten te organiseren, dat is goed voor de algehele gezondheid. En je moet bereid zijn je te ontwikkelen, dat houdt het spannend."