Tim van Rheenen vindt zijn plezier én zijn niveau terug bij Oliveo
PIJNACKER - Afgelopen zomer keerde Tim van Rheenen (33) na vijf seizoenen terug bij zijn Oliveo. Het bleek een schot in de roos.
Door Alphons de Wit jr.
Van Rheenen speelde in de tussentijd vier seizoenen bij SC Feyenoord en een jaartje bij TOGB. "Vooral in de laatste seizoenen heb ik nogal met blessures gekwakkeld. Mijn belangrijkste doel was dan ook het plezier terugvinden in het voetbal. Waar kan dat beter dan de club waar je ooit begonnen bent? Sommige mensen gaven aan twijfels te hebben, omdat er best een afbreukrisico was. Ik ben hier vijf jaar geleden toch met een bepaalde status vertrokken, waardoor er het risico bestond dat ik hier door het ijs zou zakken."
Daar is echter totaal geen sprake van: in de drieëntwintig wedstrijden die Oliveo tot op heden speelde, was de aanvaller tweeëntwintig keer trefzeker. Dat terwijl hij lang niet elke wedstrijd aan de aftrap verscheen. "Vooraf hebben we in overleg met trainer Jeroen Hoefnagel onze keeper en fysiotherapeut Peter-Paul de Rotte en hersteltrainer Dick Kuijper gekozen voor een heel rustige opbouw, waarbij ik begon met twintig minuten meedoen en dat steeds verder uitbouwde totdat ik weer hele wedstrijden kon spelen. Die aanpak is de juiste gebleken."
Verwachtingspatroon
Van Rheenen heeft dit seizoen bewezen dat hij geen problemen heeft met het hoge verwachtingspatroon na zijn terugkeer. Hij is dan ook niet meer dezelfde als wie hij was toen hij bijna zes jaar geleden voor het avontuur bij SC Feyenoord koos. "Want we speelden daar in de vierde klasse, maar we hadden een hoofdklassewaardige selectie. In de wedstrijden werd je niet heel veel beter, maar op de trainingen werd er veel meer van je gevraagd. Ik weet nog dat we in het begin eens een pass-trapspelletje deden en dat die ballen zo hard en strak op je afkwamen. Dat was in het begin wel even wennen."
Ook qua resultaten verliep het zoals gepland. "We werden dat eerste jaar moeiteloos kampioen en met drieënzestig goals in ruim twee seizoenen kwam ik nog maar zes goals tekort om all time topscorer van de sportclub te worden. Verder speelden we in de beker tegen allerlei hoger spelende clubs en in de Rijnmond Cup verloren we in de finale van de Capelle na strafschoppen. In de KNVB-beker wonnen we van UNA dat bovenaan in de topklasse stond, dus eigenlijk hadden we niets in de vierde klasse te zoeken."
Noodlot
Maar toen sloeg het noodlot toe: Van Rheenen scheurde in november 2015 zijn kruisband en had zo'n anderhalf jaar nodig om weer fit te geraken. "Ik mocht blijven, maar inmiddels was het niveau gewoon te hoog. Binnen de groep werd doorgeselecteerd en ik moet het niet van mijn technische bagage hebben. Ik ben in dat laatste seizoen nog een paar keer ingevallen en heb nog een wedstrijd in de basis gespeeld, maar de kans was groot dat ik weinig aan spelen zou toekomen. Daar had ik op mijn tweeëndertigste geen zin in."
Van Rheenen koos voor TOGB. "Maar dat is een seizoen om snel te vergeten. Ik had ontzettend de drang om mezelf te bewijzen, maar ook hier gooiden blessures roet in het eten. Ook hier ben ik gelukkig op een fijne manier vertrokken en toen zij pas kampioen werden, ben ik na onze wedstrijd nog even daarlangs gegaan om ze te feliciteren."
Toetje
Het kampioenschap van de tweede klasse is dus al vergeven, maar wat is er voor Oliveo nog mogelijk? "Alles behalve dat. Als je het goed bekijkt, zou het slecht zijn als wij nu nog naast de nacompetitie grijpen. In de periode staan we samen met Hillegersberg achter TOGB. Daarbij hebben we met SVV, XerxesDZB en Delft een redelijk gunstig programma voor de boeg. Het seizoen kan dus nog wel eens op een mooie manier eindigen."
Dat is niet in de minste plaats te danken aan trainer Jeroen Hoefnagel. "Voordat ik kwam, kende ik hem helemaal niet. Ik wist dat hij een jonge vent met een UEFA A-diploma is, dus dat hij weet waar 'ie over praat. Het mooie is dat hij daarbij rekening houdt met de cultuur bij Oliveo. Het gaat hier om voetbal met daaromheen een hele bak gezelligheid, maar soms overheerst dat gedeelte weleens. Daar kan hij goed mee omgaan. Verder heeft hij Oliveo naar een hoger plan getild. Dit elftal is in staat om verschillende systemen te hanteren, soms zelfs binnen één wedstrijd. Dat hebben we hier nog nooit gezien."
Een ander belangrijk aspect is de teamgeest. "Tegen Antibarbari zag je bijvoorbeeld dat we in de slotfase nog de 0-1 maakten en tegen Concordia trokken we de stand met twee goals in blessuretijd nog gelijk. We kunnen aardig voetballen en zijn daarnaast bereid om keihard voor elkaar te werken. Dat blijkt nu een recept succes in de tweede klasse."