Hoe gaat het met Vincent Krul?
DELFT - Vincent Krul (38) verdedigde, behoudens een uitstapje bij Vitesse Delft, de zwart-witte kleuren van de oudste club van Delft.
Krul begon met voetballen bij een andere vereniging waar tradities hoog in het vaandel staan. "We woonden in Den Haag en ik ging bij HBS voetballen. Toen we vier jaar later naar Delft verhuisden, ging ik naar DHC."
- Hoe beviel dat?
"Aanvankelijk heel goed. Ik mocht uitkomen voor de Haagse selectie en gemoedelijkheid en prestaties gingen hand in hand. In de B-jeugd aangekomen, was dat niet meer zo. De gezelligheid was eraf en daarom stapte ik over naar Concordia."
- Daar moest je helemaal opnieuw beginnen...
"Dat eerste jaar wel, maar er was maar één elftal per lichting en dus kwam ik in de selectie. Het jaar erna kwamen Wouter Lander en Sander en Martijn Overgaag ook over van DHC. Verder speelden we met onder meer Rick Fransen, Peter Schildmeijer en Peter van de Nieuwegiessen. Dat was een hartstikke leuk elftal."
- Wanneer maakte je je debuut bij het eerste?
"Dat was toen ik achttien was. We hadden een fantastische groep, waarbij we elkaar alles gunden. Ik begon in het tweede, maar na een maand kwam ik door blessures in de basis terecht bij het eerste. Wim van Zinnen was trainer en we speelden met jongens als Martijn Blankhorst, Martijn Poot, Laurens Sandel, Roel Meijs, Sjim Jansen, Michael Stet en Maurice Bavelaar. We pakten alledrie de periodes en werden kampioen. Heel het seizoen was één groot feest. Ik mocht zelfs twee testwedstrijden bij ADO spelen."
- Een groep met veel ervaring...
"Ja, en ze zorgden ervoor dat je als jonge jongen wel met beide benen op de grond bleef staan. Als ik aan het pingelen was op de training, dan schopte Michael Stet me wel over de afrastering."
- Bleef je altijd bij Concordia?
"Nee, in het seizoen nadat we naar de eerste klasse waren gepromoveerd, kwamen we kwaliteit tekort en liep het niet echt lekker. Daardoor stopten er jongens en het jaar erna in de tweede klasse hadden we het ook moeilijk. Ik was echter op de toppen van mijn kunnen en wilde weleens kijken hoe ik het op een hoger niveau zou doen. Daarom ben ik naar Vitesse Delft gegaan."
- Hoe beviel dat?
"Ik heb er drie mooie jaren gehad. We speelden in de eerste klasse mee om de bovenste plaatsen. Ik kende jongens als Leon Braat, Robin de Boer, Dion de Lijser, Tim Steenks, Rudi Smit en Maarten Boek al uit de stad en het klikte heel goed. Het derde jaar kreeg ik het drukker met mijn werk. Daarom besloot ik terug te gaan naar Concordia."
- Hoe was dat?
"Het voelde als thuiskomen. Het was een team in opbouw, waarvan ik in het verleden sommige jongens nog had getraind. Maurice Bavelaar en Michael Stet waren net gestopt en het seizoen verliep wat wisselvallig. Uiteindelijk promoveerden we. Niet veel later ben ik gestopt omdat ik het idee had dat ik er, ondanks het feit dat ik net vader was geworden, meer energie in stak dan mijn teamgenoten die meer tijd hadden."
- En toen?
"Ben ik met oud-eerste elftalspelers in het derde gaan spelen. We spelen op heel behoorlijk niveau en winnen vaak nog van jonge gasten ook. Het kampioenschap van enkele jaren geleden was een hoogtepunt in mijn carrière. We zijn vrienden voor het leven."