Koos blijft zijn liefde trouw
PIJNACKER - Koos Notenboom is trouw in de liefde. Hij is nog altijd samen met zijn jeugdliefje Bep én hij heeft nog steeds de Puch MS 50, die hij op zijn zeventiende kocht. "Ik kan moeilijk afstand doen van dingen."
Door: Ron Kampers
Koos komt aanlopen met zijn hondje. Hij heeft verse krentenbollen voor zijn gast gekocht. Uit de enorme bos hondenhaar steekt een lief, spits koppie. Wat is het eigenlijk? "Een raszuivere Chinese naakthond."Ja hoor Koos, neem een ander in de maling! "Nee echt, het is een naakthond met heel veel haar. In elk nest zit er zo één bij, het is een genetische variatie."
Neusjes drukken
Hij is al gepensioneerd, maar heeft nog steeds z'n eigen tokootje, een eenmans garage in Pijnacker. Vandaag heeft hij even vrijaf genomen. De Puch staat alvast buiten. "Ik was zeventienenhalf toen ik hem kocht. Voor 865 gulden, dat weet ik nog. Toen ik veertien was, stond ik al neusjes te drukken tegen de etalage. Deze Puch moest het zijn. Op die leeftijd had ik al een bijbaantje om ervoor te sparen. Ik had die brommer dus besteld en gezegd tegen de fietsenmaker dat ik hem die zaterdag zou komen ophalen en betalen. Kwam ik thuis, had de fietsenmaker hem al voor de deur gezet! Mijn vader had van mij zoiets niet verwacht. Ik kreeg de wind van voren. En dit en dat, en waar heb je dat van betaald?! Grote ruzie. Ach, het was mijn geheim. Het zou van hem waarschijnlijk ook niet gemogen hebben, haha, dat wist ik ook wel."
Dit is mijn meisje
"Ik heb verkering gekregen met Bep, daar heeft die Puch bij geholpen denk ik. Bep heeft zeker in het begin veel achterop gezeten. Daar heb ik fijne herinneringen aan. We gingen naar schuurfeesten bij tuinders, naar de grote stad, naar het strand. Op een gegeven moment was mijn moeder opgenomen in een rusthuis. Toen zijn we op een zondag op de brommer naar Amerongen gereden, best een eind weg. We arriveerden laat, met ons haar helemaal in de war. Mijn moeder schudde haar hoofd en zei: ''Wat heb je nou toch meegenomen?'' Ik zeg: ''Dit is mijn meisje, dit is Bep. Daar moet je het mee doen, moeder.'' Op de terugweg reed ik op een plein in Utrecht zo in de flank van een Daf Marathon, ik weet het nog goed. Bep op de grond, de brommer alleen een lekke voorband. We hadden allebei schrammen, maar het had erger gekund. De vader van Bep heeft ons opgehaald met zijn Volvo stationcar. Daar kon die Puch zo in. Omdat er maar één bijrijderstoel in zat, moest ik achterin bij die Puch. Zat ik daar een beetje zielig te zijn, ik vergeet die rit nooit."
Beresterk
"Ik reed vaak met een vriend naar school. Die had een dikke Zündapp die wel 100 ging. Op snelheid kon ik hem niet kloppen met m'n twee versnellingen, maar als er tegenwind stond moest hij terugschakelen van vier naar drie, naar twee. Ik schakelde dan terug naar de eerste versnelling en reed zo bij hem vandaan. Beresterk, zo'n Puchie!"
