Bij nacht en ontij door Leo Quack
DELFT - Ten eerste wil ik even stilstaan bij het feit dat weer een horecatycoon is heengegaan. Het nieuwe jaar was nog niet begonnen en zo hoor je dat Chris is gevallen, met de dood tot gevolg. Van verdriet naar iets moois, namelijk de verkiezing van de Kleurrijke Delvenaar, die woensdag in Molen De Roos aan de nabestaanden van Joost Verhoeff werd uitgereikt. Een mooi initiatief. Joost verdient dat, want hij wordt gemist in de stad.
Over tot de orde van de dag. In januari was in de Porceleyne Fles de introductie van de Gouden Eeuw. Met restmateriaal zijn er door twee kunstenaars prachtige porseleinen creaties ontworpen, het resultaat mag er zijn. Er zijn ook zes verschillende replica's verkrijgbaar, die in ieder interieur niet zullen misstaan.
Mijn opmerkingen over de livemuziek bij STECK hebben effect gehad. Bij het optreden van een David Bowie-coverband was de zaal afgeladen en dan zie je toch dat meer publiek het optreden ook automatisch beter maakt.
Daarnaast was ik bij Delft Verbindt, waarbij één van de bedenkers van de gelijk-oversteken optie op Marktplaats een lezing hield en vertelde hoe hij na enkele mislukte pogingen een mooi bedrijf had opgezet. Een inspirerend verhaal.
Wat ook mooi is, is dat Pieter de Hooch, een echte Delftse meester, uit de schaduw van Vermeer stapt. Tijdens de presentatie in het Prinsenhof werden enkele van zijn werken getoond. Ik, als cultuurbarbaar, vind het mooier werk dan het Straatje van Vermeer. Bij De Hooch zijn de onderwerpen in mijn ogen beter te onderscheiden.
Ik was ook aanwezig bij de klankbordavond over de toekomstige invulling van de Gasthuisplaats. Er kwamen goede ideeën voorbij, maar ik denk dat het lang gaat duren en wel erg duur wordt. Zeker omdat hier in het verleden zoveel overleden patiënten zijn begraven.
De tijd van het verkleden komt ook weer dichterbij. Pas was er een Fout Feest bij De Tobbe en ik heb inderdaad veel 'foutfits' voorbij zien komen. De Rooie Rijders trapten het carnavalsseizoen af in de kantine van DHC. Dit als opwarmertje voor de komende weken, waarin we natuurlijk nog veel meer carnaval gaan vieren.
Vieren deden we ook op de feestjes van Bob Junius in het ADO-stadion en bij het feest van Baaf bij Manege Prinsenstad. Het is niets, maar de hoffotograaf en ik worden nu ook ver buiten de Veste uitgenodigd en zodoende fietsen we heel wat af.
De komende tijd staat ook veel moois te gebeuren. Onlangs was de aftrap van het Varend Corso en de overwinning van het afgelopen jaar smaakt naar meer. We gaan dus met frisse moed aan een nieuwe boot beginnen, als visitekaartje voor Delft.
Over twee weken begint het Bluesfestival, waarin Eric Clapton en zijn muziek een belangrijke rol inneemt. Het festival wordt op donderdagavond in Filmhuis Lumen geopend met een film over hem en aan alle deelnemende artiesten wordt gevraagd om één van zijn nummers ten gehore te brengen.
Ten slotte een kritische noot van algemene aard. We leven in een van de meest welvarende landen ter wereld, maar we hebben overal kritiek op. Dat is weleens jammer. We maken ons zorgen om uitzettingsprocedures, CO2-uitstoot en dierenwelzijn. Als we over de grens kijken naar hoe het er in andere landen aan toegaat, is het hier zo slecht nog niet. Als Europa wat wil bereiken, moet het met zijn allen. Anders plukken wij de wrange vruchten van een hoog werkloosheidcijfer, terwijl ze in Amerika en China niets veranderen en toekijken hoe het bij ons achteruit hobbelt.