Pascal Massar is al dertien jaar een vaste waarde in het vlaggenschip van DHL en plakt daar, als het aan hem ligt, graag nog wat jaartjes aan vast. (foto: Roel van Dorsten)
Pascal Massar is al dertien jaar een vaste waarde in het vlaggenschip van DHL en plakt daar, als het aan hem ligt, graag nog wat jaartjes aan vast. (foto: Roel van Dorsten) Foto: Roel van Dorsten

Pascal Massar wil nog jaren door blijven voetballen bij DHL

DELFT - DHL heeft de weg omhoog weer gevonden. Na nederlagen in de eerste twee competitieduels, werden de afgelopen drie wedstrijden winnend afgesloten.

"En dat was wel nodig ook", vindt aanvaller Pascal Massar, "want als we ons in het eerste deel van deze competitie niet bij de eerste zes ploegen weten te spelen, dan moeten we ons schamen."
Massar maakt alweer heel wat jaartjes deel uit van de selectie van DHL. "Mijn debuut in het eerste elftal maakte ik op mijn achttiende, toen ik terugkwam van DWO. Het begin van de jeugd heb ik bij DHL doorlopen, maar op den duur was het maar de vraag of er genoeg spelers voor een elftal waren. Daarom ben ik naar DWO gegaan; ik woon immers in Zoetermeer. Zodra ik een rijbewijs had, ben ik weer naar DHL gegaan."
Waarom speelt een Zoetermeerse jongen dan aan de Brasserskade? De verklaring is eigenlijk heel logisch: "Mijn vader Leo heeft jarenlang onder de lat gestaan en is hier nog steeds meerdere keren per week te vinden. Verder had ik weinig met de sfeer bij DWO. Het leek alsof de meesten hun eigen wedstrijd speelden. Bij DHL heb je nog het echte verenigingsgevoel. Het oudste lid kent het jongste lid, al wordt de club nu toch wel erg groot."
Terug naar het eerste elftal. Hoe komt het dat trainer René Slegtenhorst de boel 'ineens' weer op de rails heeft? "Zo steekt het niet helemaal in elkaar. De eerste wedstrijd spelen we tegen HMSH en dat is een ploeg waar wij het van oudsher lastig tegen hebben. Dit soort ploegen intimideert en vaak zijn we daar niet tegen opgewassen, terwijl als we gewoon voetballen, net als pas tegen GSC Esdo, we ze stuk kunnen spelen. Dat lukte nu niet, maar we hadden zeker niet met 1-3 hoeven verliezen. De wedstrijd erna speelden we tegen ODB, dat gewoon een heel goede ploeg is. Die spits had het op zijn heupen en maakte er drie. Die pech hadden wij. We kwamen nog wel terug tot 3-2, maar daar koop je uiteindelijk niets voor."
Tegen GSC Esdo, Toofan en REMO werd wel gewonnen. "Blijkbaar hebben we een omslag gemaakt, want dit zijn elftallen die het vooral van intimidatie moeten hebben. Nu wisten we er wel mee om te gaan en dan zie je dat je verdiend wint. Als we dat vasthouden, weet ik zeker dat we bij de bovenste zes eindigen en doorgaan naar de finalepoule."
Hoe bevalt het systeem van een halve competitie en een kampioenscompetitie eigenlijk? "Je komt tegen clubs te spelen waar je eigenlijk niet echt vrolijk van wordt. Potjes tegen clubs als ODB, Full Speed en Wilhelmus zijn leuk, maar er zijn ook genoeg wedstrijden waarvan je hoopt dat ze zo snel mogelijk voorbij zijn. In die kampioenspoule is dat anders; daar zullen de wedstrijden zwaarder zijn, maar ook stukken leuker. Ik ben er wel van overtuigd dat we mee gaan doen om promotie naar de tweede klasse, misschien niet als kampioen, maar dat hoeft ook niet."
Dat gebeurt met een ander elftal dan vorig jaar. "Want met het vertrek van Joris Aerns en Marvin van der Krogt hebben we aan routine heel wat ingeboet. Het leuke is dat er vanuit het tweede meteen jongens klaarstaan, waardoor we in staat zijn dat gemis goed op te vangen. Het organisatorische stuk dat zij voor hun rekening namen, wordt prima opgevangen door Farid Bibouh en Remy Kooymans, die ook soms weer meedoet. Zelf ben ik met mijn eenendertig jaar één van de ouderen, maar als aanvaller is het lastig om het elftal in het veld neer te zetten."
Massar doet dit seizoen al meer dan afgelopen seizoen wat van hem wordt verwacht: doelpunten maken. "Dat is in deze competitie wel makkelijker. Snelheid is mijn belangrijkste wapen en zeker de ploegen die in de vierde klasse thuishoren, weten zich geen raad als er een bal achter de verdediging valt. Daarbij is het voor mij mooi dat we in een systeem spelen waarin we veel inzakken, zodat die bal er ook makkelijk achter gelegd kán worden. Het heeft ertoe geleid dat ik nu na vijf wedstrijden al meer heb gescoord dan het hele vorige seizoen."
En als het aan de 31-jarige aanvaller ligt, zal dat de komende seizoenen nog wel zo blijven ook. "Want ik wil zolang mogelijk op hoog niveau blijven voetballen. Wel is het zo dat ik sinds de geboorte van mijn zoon doordeweeks nog maar één keer kom trainen, omdat het thuis anders niet te regelen valt. Gelukkig nemen de trainer en mijn medespelers daar genoegen mee. Zolang ik het niveau aankan, wil ik in de selectie blijven voetballen, want het is nog steeds zo ontzettend leuk. Wat dat betreft zijn jongens als Pascal van Zinnen, Mark van Dijk en Remy Kooymans goede voorbeelden."
In hoeverre is dat anders dan dertien jaar geleden, toen hij als broekie debuteerde? "Inmiddels ben ik natuurlijk een stuk ouder en zijn andere dingen belangrijker geworden. Vroeger had ik voor geen goud een training willen missen, maar nu sla ik er wekelijks een over. Verder kon ik toen blijven gaan en dat is er nu wel een beetje af, al ben ik, als ik het doseer, nog steeds wel erg snel."